غزليات - قسمت چهارم
- شماره ١: طوبي لمن آواه سر فؤاده
- شماره ٢: فديتتک يا ستي الناسيه
- شماره ٣: گر باغ از او واقف بدي از شاخ تر خون آمدي
- شماره ٤: فصل بهاران شد ببين بستان پر از حور و پري
- شماره ٥: اي در طواف ماه تو ماه و سپهر مشتري
- شماره ٦: اي آن که بر اسب بقا از دير فاني مي روي
- شماره ٧: اين عشق گردان کو به کو بر سر نهاده طبله اي
- شماره ٨: اي رونق هر گلشني وي روزن هر خانه اي
- شماره ٩: اي آنک اندر باغ جان آلاجقي برساختي
- شماره ١٠: از دار ملک لم يزل اي شاه سلطان آمدي
- شماره ١١: من دوش ديدم سر دل اندر جمال دلبري
- شماره ١٢: اي يار اگر نيکو کني اقبال خود صدتو کني
- شماره ١٣: اي يوسف خوش نام هي در ره ميا بي همرهي
- شماره ١٤: دزديد جمله رخت ما لولي و لولي زاده اي
- شماره ١٥: دامن کشانم مي کشد در بتکده عياره اي
- شماره ١٦: اي آفتاب سرکشان با کهکشان آميختي
- شماره ١٧: آخر مراعاتي بکن مر بي دلان را ساعتي
- شماره ١٨: بانکي عجب از آسمان در مي رسد هر ساعتي
- شماره ١٩: اي تو ملول از کار من من تشنه تر هر ساعتي
- شماره ٢٠: چون درشوي در باغ دل مانند گل خوش بو شوي
- شماره ٢١: از بامدادان ساغري پر کرد خوش خماره اي
- شماره ٢٢: اي شهسوار خاص بک کز عالم جان تاختي
- شماره ٢٣: يک ساعت ار دو قبلکي از عقل و جان برخاستي
- شماره ٢٤: اي داده جان را لطف تو خوشتر ز مستي حالتي
- شماره ٢٥: من پيش از اين مي خواستم گفتار خود را مشتري
- شماره ٢٦: در دل خيالش زان بود تا تو به هر سو ننگري
- شماره ٢٧: دريوزه اي دارم ز تو در اقتضاي آشتي
- شماره ٢٨: اي دل نگويي چون شدي ور عشق روزافزون شدي
- شماره ٢٩: بويي ز گردون مي رسد با پرسش و دلداريي
- شماره ٣٠: عيش جهان پيسه بود گاه خوشي گاه بدي
- شماره ٣١: برگذري درنگري جز دل خوبان نبري
- شماره ٣٢: هم نظري هم خبري هم قران را قمري
- شماره ٣٣: اي دل سرگشته شده در طلب ياوه روي
- شماره ٣٤: سنگ مزن بر طرف کارگه شيشه گري
- شماره ٣٥: عارف گوينده اگر تا سحر صبر کني
- شماره ٣٦: تو نه چناني که منم من نه چنانم که تويي
- شماره ٣٧: چون دل من جست ز تن بازنگشتي چه شدي
- شماره ٣٨: طوطي و طوطي بچه اي قند به صد ناز خوري
- شماره ٣٩: آه چه ديوانه شدم در طلب سلسله اي
- شماره ٤٠: هر طربي که در جهان گشت نديم کهتري
- شماره ٤١: آمده اي که راز من بر همگان بيان کني
- شماره ٤٢: اي که به لطف و دلبري از دو جهان زياده اي
- شماره ٤٣: کعبه طواف مي کند بر سر کوي يک بتي
- شماره ٤٤: نيست بجز دوام جان ز اهل دلان روايتي
- شماره ٤٥: آه خجسته ساعتي که صنما به من رسي
- شماره ٤٦: جان به فداي عاشقان خوش هوسي است عاشقي
- شماره ٤٧: سوخت يکي جهان به غم آتش غم پديد ني
- شماره ٤٨: چشم تو خواب مي رود يا که تو ناز مي کني
- شماره ٤٩: آب تو ده گسسته را در دو جهان سقا تويي
- شماره ٥٠: ريگ ز آب سير شد من نشدم زهي زهي
- شماره ٥١: باز ترش شدي مگر يار دگر گزيده اي
- شماره ٥٢: هين که خروس بانگ زد وقت صبوح يافتي
- شماره ٥٣: سرکه هفت ساله را از لب او حلاوتي
- شماره ٥٤: باز چه شد تو را دلا باز چه مکر اندري
- شماره ٥٥: پيش از آنک از عدم کرد وجودها سري
- شماره ٥٦: اي دل بي قرار من راست بگو چه گوهري
- شماره ٥٧: با همگان فضولکي چون که به ما ملولکي
- شماره ٥٨: اي که لب تو چون شکر هان که قرابه نشکني
- شماره ٥٩: تلخ کني دهان من قند به ديگران دهي
- شماره ٦٠: خواجه اگر تو همچو ما بيخود و شوخ و مستي
- شماره ٦١: ياور من تويي بکن بهر خداي ياريي
- شماره ٦٢: اي زده مطرب غمت در دل ما ترانه اي
- شماره ٦٣: هست به خطه عدم شور و غبار و غارتي
- شماره ٦٤: اي که غريب آتشي در دل و جان ما زدي
- شماره ٦٥: گر ز تو بوسه اي خرد صد مه و مهر و مشتري
- شماره ٦٦: ساقي جان فزاي من بهر خدا ز کوثري
- شماره ٦٧: جمع مکن تو برف را بر خود تا که نفسري
- شماره ٦٨: هر بشري که صاف شد در دو جهان ورا دلي
- شماره ٦٩: رو بنمودي به تو گر همگي نه جانمي
- شماره ٧٠: زرگر آفتاب را بسته گاز مي کني
- شماره ٧١: آنک بخورد دم به دم سنگ جفاي صدمني
- شماره ٧٢: خواجه ترش مرا بگو سرکه به چند مي دهي
- شماره ٧٣: صبح چو آفتاب زد رايت روشناييي
- شماره ٧٤: مرا سوداي آن دلبر ز دانايي و قرايي
- شماره ٧٥: مسلمانان مسلمانان مرا ترکي است يغمايي
- شماره ٧٦: چه افسردي در آن گوشه چرا تو هم نمي گردي
- شماره ٧٧: گرم سيم و درم بودي مرا مونس چه کم بودي
- شماره ٧٨: امير دل همي گويد تو را گر تو دلي داري
- شماره ٧٩: چو سرمست مني اي جان ز خير و شر چه انديشي
- شماره ٨٠: اگر زهر است اگر شکر چه شيرين است بي خويشي
- شماره ٨١: چو بي گه آمدي باري درآ مردانه اي ساقي
- شماره ٨٢: مبارک باشد آن رو را بديدن بامداداني
- شماره ٨٣: بيامد عيد اي ساقي عنايت را نمي داني
- شماره ٨٤: مرا آن دلبر پنهان همي گويد به پنهاني
- شماره ٨٥: بر ديوانگان امروز آمد شاه پنهاني
- شماره ٨٦: مرا پرسيد آن سلطان به نرمي و سخن خايي
- شماره ٨٧: به باغ و چشمه حيوان چرا اين چشم نگشايي
- شماره ٨٨: رها کن ماجرا اي جان فروکن سر ز بالايي
- شماره ٨٩: بيا اي عارف مطرب چه باشد گر ز خوش خويي
- شماره ٩٠: درآمد در ميان شهر آدم زفت سيلابي
- شماره ٩١: يکي گنجي پديد آمد در آن دکان زرکوبي
- شماره ٩٢: اگر الطاف شمس الدين بديده برفتادستي
- شماره ٩٣: ز رنگ روي شمس الدين گرم خود بو و رنگستي
- شماره ٩٤: اگر امروز دلدارم کند چون دوش بدمستي
- شماره ٩٥: غلام پاسبانانم که يارم پاسبانستي
- شماره ٩٦: گر آبت بر جگر بودي دل تو پس چه کاره ستي
- شماره ٩٧: اگر يار مرا از من غم و سودا نبايستي
- شماره ٩٨: دل پردرد من امشب بنوشيده ست يک دردي
- شماره ٩٩: دل آتش پرست من که در آتش چو گوگردي
- شماره ١٠٠: اگر آب و گل ما را چو جان و دل پري بودي
- شماره ١٠١: اگر گل هاي رخسارش از آن گلشن بخنديدي
- شماره ١٠٢: نکو بنگر به روي من نه آنم من که هر باري
- شماره ١٠٣: بناميزد نگويم من که تو آني که هر باري
- شماره ١٠٤: مروت نيست در سرها که اندازند دستاري
- شماره ١٠٥: ايا نزديک جان و دل چنين دوري روا داري
- شماره ١٠٦: دلم همچون قلم آمد در انگشتان دلداري
- شماره ١٠٧: چو سرمست مني اي جان ز درد سر چه غم داري
- شماره ١٠٨: کي افسون خواند در گوشت که ابرو پرگره داري
- شماره ١٠٩: برآ بر بام اي عارف بکن هر نيم شب زاري
- شماره ١١٠: مها يک دم رعيت شو مرا شه دان و سالاري
- شماره ١١١: هر آن بيمار مسکين را که از حد رفت بيماري
- شماره ١١٢: مثال باز رنجورم زمين بر من ز بيماري
- شماره ١١٣: مگر دانيد با دلبر به حق صحبت و ياري
- شماره ١١٤: حجاب از چشم بگشايي که سبحان الذي اسري
- شماره ١١٥: يکي طوطي مژده آور يکي مرغي خوش آوازي
- شماره ١١٦: چو شير و انگبين جانا چه باشد گر درآميزي
- شماره ١١٧: الا اي جان جان جان چو مي بيني چه مي پرسي
- شماره ١١٨: بتاب اي ماه بر يارم بگو يارا اغا پوسي
- شماره ١١٩: بيا اي شاه خودکامه نشين بر تخت خودکامي
- شماره ١٢٠: شنيدم کاشتري گم شد ز کردي در بياباني
- شماره ١٢١: مگر مستي نمي داني که چون زنجير جنباني
- شماره ١٢٢: سحرگه گفتم آن مه را که اي من جسم و تو جاني
- شماره ١٢٣: شدم از دست يک باره ز دست عشق تا داني
- شماره ١٢٤: تو استظهار آن داري که رو از ما بگرداني
- شماره ١٢٥: چو ديد آن طره کافر مسلمان شد مسلماني
- شماره ١٢٦: يکي دودي پديد آمد سحرگاهي به هاموني
- شماره ١٢٧: دلي يا ديده عقلي تو يا نور خدابيني
- شماره ١٢٨: کجا باشد دورويان را ميان عاشقان جايي
- شماره ١٢٩: کجا شد عهد و پيماني که مي کردي نمي گويي
- شماره ١٣٠: اگر بي من خوشي يارا به صد دامم چه مي بندي
- شماره ١٣١: چرا چون اي حيات جان در اين عالم وطن داري
- شماره ١٣٢: زهي چشم مرا حاصل شده آيين خون ريزي
- شماره ١٣٣: هر آن چشمي که گريان است در عشق دلارامي
- شماره ١٣٤: الا اي نقش روحاني چرا از ما گريزاني
- شماره ١٣٥: الا اي يوسف مصري از اين درياي ظلماني
- شماره ١٣٦: الا اي جان قدس آخر به سوي من نمي آيي
- شماره ١٣٧: مسلمانان مسلمانان مرا جاني است سودايي
- شماره ١٣٨: يکي فرهنگ ديگر نو برآر اي اصل دانايي
- شماره ١٣٩: من پاي همي کوبم اي جان و جهان دستي
- شماره ١٤٠: گر عشق بزد راهم ور عقل شد از مستي
- شماره ١٤١: اي دوست ز شهر ما ناگه به سفر رفتي
- شماره ١٤٢: آورد طبيب جان يک طبله ره آوردي
- شماره ١٤٣: افتاد دل و جانم در فتنه طراري
- شماره ١٤٤: يک حمله و يک حمله کآمد شب و تاريکي
- شماره ١٤٥: آن زلف مسلسل را گر دام کني حالي
- شماره ١٤٦: پنهان به ميان ما مي گردد سلطاني
- شماره ١٤٧: اي شاه مسلمانان وي جان مسلماني
- شماره ١٤٨: جانا به غريبستان چندين به چه مي ماني
- شماره ١٤٩: در پرده خاک اي جان عيشي است به پنهاني
- شماره ١٥٠: از آتش ناپيدا دارم دل برياني
- شماره ١٥١: هر لحظه يکي صورت مي بيني و زادن ني
- شماره ١٥٢: اي خواجه سلام عليک از زحمت ما چوني
- شماره ١٥٣: همرنگ جماعت شو تا لذت جان بيني
- شماره ١٥٤: اي بود تو از کي ني وي ملک تو تا کي ني
- شماره ١٥٥: با هر کي تو درسازي مي دانک نياسايي
- شماره ١٥٦: اي خيره نظر در جو پيش آ و بخور آبي
- شماره ١٥٧: اي سوخته يوسف در آتش يعقوبي
- شماره ١٥٨: خواهم که روم زين جا پايم بگرفتستي
- شماره ١٥٩: آمد مه ما مستي دستي فلکا دستي
- شماره ١٦٠: ماييم در اين گوشه پنهان شده از مستي
- شماره ١٦١: گر نرگس خون خوارش دربند امانستي
- شماره ١٦٢: گر هيچ نگارينم بر خلق عيانستي
- شماره ١٦٣: اي ساکن جان من آخر به کجا رفتي
- شماره ١٦٤: اي يار غلط کردي با يار دگر رفتي
- شماره ١٦٥: نه چرخ زمرد را محبوس هوا کردي
- شماره ١٦٦: اي پرده در پرده بنگر که چه ها کردي
- شماره ١٦٧: اي پرده در پرده بنگر که چه ها کردي
- شماره ١٦٨: اي صورت روحاني امروز چه آوردي
- شماره ١٦٩: گر شمس و قمر خواهي نک شمس و قمر باري
- شماره ١٧٠: از مرگ چه انديشي چون جان بقا داري
- شماره ١٧١: امشب پريان را من تا روز به دلداري
- شماره ١٧٢: نظاره چه مي آيي در حلقه بيداري
- شماره ١٧٣: گر روي بگرداني تو پشت قوي داري
- شماره ١٧٤: اي جان و جهان آخر از روي نکوکاري
- شماره ١٧٥: اي بر سر بازارت صد خرقه به زناري
- شماره ١٧٦: گفتم که بجست آن مه از خانه چو عياري
- شماره ١٧٧: اي بر سر هر سنگي از لعل لبت نوري
- شماره ١٧٨: اي دشمن عقل من وي داروي بي هوشي
- شماره ١٧٩: اي بر سر و پا گشته داري سر حيراني
- شماره ١٨٠: آن چهره و پيشاني شد قبله حيراني
- شماره ١٨١: اي باغ همي داني کز باد کي رقصاني
- شماره ١٨٢: مانده شدم از گفتن تا تو بر ما ماني
- شماره ١٨٣: آن ماه همي تابد بر چرخ و زمين يا ني
- شماره ١٨٤: افند کليميرا از زحمت ما چوني
- شماره ١٨٥: در عشق کجا باشد مانند تو عشقيني
- شماره ١٨٦: چون بسته کني راهي آخر بشنو آهي
- شماره ١٨٧: جانا تو بگو رمزي از آتش همراهي
- شماره ١٨٨: در کوي کي مي گردي اي خواجه چه مي خواهي
- شماره ١٨٩: اي شادي آن روزي کز راه تو بازآيي
- شماره ١٩٠: ما مي نرويم اي جان زين خانه دگر جايي
- شماره ١٩١: هم پهلوي خم سر نه اي خواجه هرجايي
- شماره ١٩٢: من نيت آن کردم تا باشم سودايي
- شماره ١٩٣: عيسي چو تويي جانا اي دولت ترسايي
- شماره ١٩٤: جانا نظري فرما چون جان نظرهايي
- شماره ١٩٥: گل گفت مرا نرمي از خار چه مي جويي
- شماره ١٩٦: اي دل به ادب بنشين برخيز ز بدخويي
- شماره ١٩٧: از هر چه ترنجيدي با دل تو بگو حالي
- شماره ١٩٨: اي خواجه تو چه مرغي نامت چه چرا شايي
- شماره ١٩٩: ما گوش شماييم شما تن زده تا کي
- شماره ٢٠٠: برخيز که جان است و جهان است و جواني
- شماره ٢٠١: گر علم خرابات تو را همنفسستي
- شماره ٢٠٢: اي دل تو در اين غارت و تاراج چه ديدي
- شماره ٢٠٣: عاشق شو و عاشق شو بگذار زحيري
- شماره ٢٠٤: هر روز بگه اي شه دلدار درآيي
- شماره ٢٠٥: اي ماه اگر باز بر اين شکل بتابي
- شماره ٢٠٦: يا ساقي شرف بشراباتک زندي
- شماره ٢٠٧: تو دوش رهيدي و شب دوش رهيدي
- شماره ٢٠٨: اي جان گذرکرده از اين گنبد ناري
- شماره ٢٠٩: در خانه خود يافتم از شاه نشاني
- شماره ٢١٠: امروز در اين شهر نفير است و فغاني
- شماره ٢١١: امروز سماع است و مدام است و سقايي
- شماره ٢١٢: اي مونس ما خواجه ابوبکر ربابي
- شماره ٢١٣: امروز سماع است و شراب است و صراحي
- شماره ٢١٤: اي آنک به دل ها ز حسد خار خليدي
- شماره ٢١٥: برخيز که صبح است و صبوح است و سکاري
- شماره ٢١٦: مگريز ز آتش که چنين خام بماني
- شماره ٢١٧: گيرم که نبيني رخ آن دختر چيني
- شماره ٢١٨: زان جاي بيا خواجه بدين جاي نه جايي
- شماره ٢١٩: اي شاه تو ترکي عجمي وار چرايي
- شماره ٢٢٠: يک روز مرا بر لب خود مير نکردي
- شماره ٢٢١: بخوردم از کف دلبر شرابي
- شماره ٢٢٢: چه باشد گر چو عقل و جان نخسبي
- شماره ٢٢٣: دلا چون واقف اسرار گشتي
- شماره ٢٢٤: دريغا کز ميان اي يار رفتي
- شماره ٢٢٥: منم فاني و غرقه در ثبوتي
- شماره ٢٢٦: تو آن ماهي که در گردون نگنجي
- شماره ٢٢٧: کريما تو گلي يا جمله قندي
- شماره ٢٢٨: نگارا تو در انديشه درازي
- شماره ٢٢٩: گر اين سلطان ما را بنده باشي
- شماره ٢٣٠: ببين اين فتح ز استفتاح تا کي
- شماره ٢٣١: تو نقشي نقش بندان را چه داني
- شماره ٢٣٢: نه آتش هاي ما را ترجماني
- شماره ٢٣٣: دلا تا نازکي و نازنيني
- شماره ٢٣٤: اگر درد مرا درمان فرستي
- شماره ٢٣٥: کسي کو را بود در طبع سستي
- شماره ٢٣٦: چرا ز انديشه اي بيچاره گشتي
- شماره ٢٣٧: کجا شد عهد و پيماني که کردي
- شماره ٢٣٨: دلا رو رو همان خون شو که بودي
- شماره ٢٣٩: مرا چون ناف بر مستي بريدي
- شماره ٢٤٠: از اين تنگين قفص جانا پريدي
- شماره ٢٤١: صلا اي صوفيان کامروز باري
- شماره ٢٤٢: به تن اين جا به باطن در چه کاري
- شماره ٢٤٣: مبارک باد بر ما اين عروسي
- شماره ٢٤٤: خبر واده کز اين دنياي فاني
- شماره ٢٤٥: برفتيم اي عقيق لامکاني
- شماره ٢٤٦: خوشي آخر بگو اي يار چوني
- شماره ٢٤٧: بر من نيستي يارا کجايي
- شماره ٢٤٨: دلا در روزه مهمان خدايي
- شماره ٢٤٩: سؤالي دارم اي خواجه خدايي
- شماره ٢٥٠: هلا اي آب حيوان از نوايي
- شماره ٢٥١: بياموز از پيمبر کيميايي
- شماره ٢٥٢: سبک بنواز اي مطرب ربايي
- شماره ٢٥٣: سلام عليک اي مقصود هستي
- شماره ٢٥٤: اگر خورشيد جاويدان نگشتي
- شماره ٢٥٥: ز ما برگشتي و با گل فتادي
- شماره ٢٥٦: چنين باشد چنين گويد منادي
- شماره ٢٥٧: کجا شد عهد و پيمان را چه کردي
- شماره ٢٥٨: به بخت و طالع ما اي افندي
- شماره ٢٥٩: نگارا تو گلي يا جمله قندي
- شماره ٢٦٠: شنودم من که چاکر را ستودي
- شماره ٢٦١: دگرباره شه ساقي رسيدي
- شماره ٢٦٢: اگر يار مرا از من برآري
- شماره ٢٦٣: صلا اي صوفيان کامروز باري
- شماره ٢٦٤: صلا اي صوفيان کامروز باري
- شماره ٢٦٥: منم غرقه درون جوي باري
- شماره ٢٦٦: چو عشق آمد که جان با من سپاري
- شماره ٢٦٧: نگفتم دوش اي زين بخاري
- شماره ٢٦٨: به جان تو پس گردن نخاري
- شماره ٢٦٩: به تن با ما به دل در مرغزاري
- شماره ٢٧٠: مرا بگرفت روحاني نگاري
- شماره ٢٧١: متاز اي دل سوي درياي ناري
- شماره ٢٧٢: مرا در خنده مي آرد بهاري
- شماره ٢٧٣: بديد اين دل درون دل بهاري
- شماره ٢٧٤: خداوندا زکات شهرياري
- شماره ٢٧٥: ندارد مجلس ما بي تو نوري
- شماره ٢٧٦: ز هر چيزي ملول است آن فضولي
- شماره ٢٧٧: مرا هر لحظه قربان است جاني
- شماره ٢٧٨: مگير اي ساقي از مستان کراني
- شماره ٢٧٩: ز مهجوران نمي جويي نشاني
- شماره ٢٨٠: برون کن سر که جان سرخوشاني
- شماره ٢٨١: مرا هر لحظه منزل آسماني
- شماره ٢٨٢: چه دلشادم به دلدار خدايي
- شماره ٢٨٣: کجاييد اي شهيدان خدايي
- شماره ٢٨٤: تو هر روزي از آن پشته برآيي
- شماره ٢٨٥: دلاراما چنين زيبا چرايي
- شماره ٢٨٦: بيا اي غم که تو بس باوفايي
- شماره ٢٨٧: بيا اي يار کامروز آن مايي
- شماره ٢٨٨: بيا جانا که امروز آن مايي
- شماره ٢٨٩: چنان گشتم ز مستي و خرابي
- شماره ٢٩٠: چو اسم شمس دين اسما تو ديدي
- شماره ٢٩١: مرا اندر جگر بنشست خاري
- شماره ٢٩٢: بگفتم با دلم آخر قراري
- شماره ٢٩٣: تو جانا بي وصالش در چه کاري
- شماره ٢٩٤: بيا اي آنک سلطان جمالي
- شماره ٢٩٥: مگر تو يوسفان را دلستاني
- شماره ٢٩٦: تو تا بنشسته اي بر دار فاني
- شماره ٢٩٧: نه آتش هاي ما را ترجماني
- شماره ٢٩٨: به کوي دل فرورفتم زماني
- شماره ٢٩٩: ديدي که چه کرد يار ما ديدي
- شماره ٣٠٠: روز ار دو هزار بار مي آيي
- شماره ٣٠١: منديش از آن بت مسيحايي
- شماره ٣٠٢: اي ديده ز نم زبون نگشتي
- شماره ٣٠٣: گر وسوسه ره دهي به گوشي
- شماره ٣٠٤: باغ است و بهار و سرو عالي
- شماره ٣٠٥: با اين همه مهر و مهرباني
- شماره ٣٠٦: آورد خبر شکرستايي
- شماره ٣٠٧: بشنيده بدم که جان جاني
- شماره ٣٠٨: اي ساقي باده معاني
- شماره ٣٠٩: اي وصل تو آب زندگاني
- شماره ٣١٠: اي بي تو حرام زندگاني
- شماره ٣١١: برجه که بهار زد صلايي
- شماره ٣١٢: چون سوي برادري بپويي
- شماره ٣١٣: مجلس چو چراغ و تو چو آبي
- شماره ٣١٤: من پار بخورده ام شرابي
- شماره ٣١٥: اي يار يگانه چند خسبي
- شماره ٣١٦: بازم صنما چه مي فريبي
- شماره ٣١٧: اي آنک تو خواب ما ببستي
- شماره ٣١٨: اي آنک تو خواب ما ببستي
- شماره ٣١٩: رو رو که از اين جهان گذشتي
- شماره ٣٢٠: روز طرب است و سال شادي
- شماره ٣٢١: آخر گل و خار را بديدي
- شماره ٣٢٢: آن را که به لطف سر بخاري
- شماره ٣٢٣: خضري به ميان سينه داري
- شماره ٣٢٤: مي آيد سنجق بهاري
- شماره ٣٢٥: اي چشم و چراغ شهرياري
- شماره ٣٢٦: اي جان و جهان چه مي گريزي
- شماره ٣٢٧: از قصه حال ما نپرسي
- شماره ٣٢٨: اي دلبر بي دلان صوفي
- شماره ٣٢٩: اي آنک تو شاه مطرباني
- شماره ٣٣٠: روزي که مرا ز من ستاني
- شماره ٣٣١: چون عشق کند شکرفشاني
- شماره ٣٣٢: اي وصل تو اصل شادماني
- شماره ٣٣٣: کژزخمه مباش تا تواني
- شماره ٣٣٤: مست مي عشق را حيا ني
- شماره ٣٣٥: گويم سخن لب تو يا ني
- شماره ٣٣٦: با دل گفتم چرا چنيني
- شماره ٣٣٧: در خون دلم رسيد فتوي
- شماره ٣٣٨: در عشق هر آنک شد فدايي
- شماره ٣٣٩: عشق است دلاور و فدايي
- شماره ٣٤٠: ماها چو به چرخ دل برآيي
- شماره ٣٤١: آن شمع چو شد طرب فزايي
- شماره ٣٤٢: اي بي تو محال جان فزايي
- شماره ٣٤٣: گر يار لطيف و باوفايي
- شماره ٣٤٤: ساقي انصاف خوش لقايي
- شماره ٣٤٥: برخيز و بزن يکي نوايي
- شماره ٣٤٦: رخ ها بنگر تو زعفراني
- شماره ٣٤٧: اي قلب و درست را روايي
- شماره ٣٤٨: اي آنک تو خواب ما ببستي
- شماره ٣٤٩: با يار بساز تا تواني
- شماره ٣٥٠: در فناي محض افشانند مردان آستي
- شماره ٣٥١: مرغ دل پران مبا جز در هواي بيخودي
- شماره ٣٥٢: اي رها کرده تو باغي از پي انجيرکي
- شماره ٣٥٣: شاد آن صبحي که جان را چاره آموزي کني
- شماره ٣٥٤: اي خدايي که مفرح بخش رنجوران تويي
- شماره ٣٥٥: بانگ مي زن اي منادي بر سر هر رسته اي
- شماره ٣٥٦: در شرابم چيز ديگر ريختي درريختي
- شماره ٣٥٧: ساقيا بر خاک ما چون جرعه ها مي ريختي
- شماره ٣٥٨: گر شراب عشق کار جان حيوانيستي
- شماره ٣٥٩: اي نرفته از دل من اندرآ شاد آمدي
- شماره ٣٦٠: در جهان گر بازجويي نيست بي سودا سري
- شماره ٣٦١: گر من از اسرار عشقش نيک دانا بودمي
- شماره ٣٦٢: آتشينا آب حيوان از کجا آورده اي
- شماره ٣٦٣: اي مهي کاندر نکويي از صفت افزوده اي
- شماره ٣٦٤: آه از آن رخسار برق انداز خوش عياره اي
- شماره ٣٦٥: پيش شمع نور جان دل هست چون پروانه اي
- شماره ٣٦٦: بار ديگر ملتي برساختي برساختي
- شماره ٣٦٧: هر دلي را گر سوي گلزار جانان خاستي
- شماره ٣٦٨: سر نهاده بر قدم هاي بت چين نيستي
- شماره ٣٦٩: اين چه چتر است اين که بر ملک ابد برداشتي
- شماره ٣٧٠: اي ملامت گر تو عاشق را سبک پنداشتي
- شماره ٣٧١: اي تو جان صد گلستان از سمن پنهان شدي
- شماره ٣٧٢: اي که جان ها خاک پايت صورت انديش آمدي
- شماره ٣٧٣: تا بنستاني تو انصاف از جهود خيبري
- شماره ٣٧٤: در دو چشم من نشين اي آن که از من منتري
- شماره ٣٧٥: بي گهان شد هر رفتن سوي روزن ننگري
- شماره ٣٧٦: در ميان جان نشين کامروز جان ديگري
- شماره ٣٧٧: عاشقان را آتشي وآنگه چه پنهان آتشي
- شماره ٣٧٨: آخر اي دلبر تو ما را مي نجويي اندکي
- شماره ٣٧٩: ساقيا شد عقل ها هم خانه ديوانگي
- شماره ٣٨٠: چون تو آن روبند را از روي چون مه برکني
- شماره ٣٨١: اي خوشا عيشي که باشد اي خوشا نظاره اي
- شماره ٣٨٢: آه کان سايه خدا گوهردلي پرمايه اي
- شماره ٣٨٣: گشت جان از صدر شمس الدين يکي سوداييي
- شماره ٣٨٤: گر چه در مستي خسي را تو مراعاتي کني
- شماره ٣٨٥: ساخت بغراقان به رسم عيد بغراقانيي
- شماره ٣٨٦: اي بداده ديده هاي خلق را حيرانيي
- شماره ٣٨٧: از هواي شمس دين بنگر تو اين ديوانگي
- شماره ٣٨٨: اي دهان آلوده جاني از کجا مي خورده اي
- شماره ٣٨٩: اقتلوني يا ثقاتي ان في قتلي حياتي
- شماره ٣٩٠: خنک آن دم که به رحمت سر عشاق بخاري
- شماره ٣٩١: بمشو همره مرغان که چنين بي پر و بالي
- شماره ٣٩٢: که شکيبد ز تو اي جان که جگرگوشه جاني
- شماره ٣٩٣: مکن اي دوست نشايد که بخوانند و نيايي
- شماره ٣٩٤: صنما چونک فريبي همه عيار فريبي
- شماره ٣٩٥: اگر او ماه منستي شب من روز شدستي
- شماره ٣٩٦: چو به شهر تو رسيدم تو ز من گوشه گزيدي
- شماره ٣٩٧: تو ز هر ذره وجودت بشنو ناله و زاري
- شماره ٣٩٨: تو فقيري تو فقيري تو فقير ابن فقيري
- شماره ٣٩٩: ز کجايي ز کجايي هله اي مجلس سامي
- شماره ٤٠٠: مه ما نيست منور تو مگر چرخ درآيي
- شماره ٤٠١: مثل ذره روزن همگان گشته هوايي
- شماره ٤٠٢: همه چون ذره روزن ز غمت گشته هوايي
- شماره ٤٠٣: بده اي دوست شرابي که خدايي است خدايي
- شماره ٤٠٤: خبري است نورسيده تو مگر خبر نداري
- شماره ٤٠٥: تو نفس نفس بر اين دل هوسي دگر گماري
- شماره ٤٠٦: هله پاسبان منزل تو چگونه پاسباني
- شماره ٤٠٧: چو نماز شام هر کس بنهد چراغ و خواني
- شماره ٤٠٨: صنما چنان لطيفي که به جان ما درآيي
- شماره ٤٠٩: سوي باغ ما سفر کن بنگر بهار باري
- شماره ٤١٠: به مبارکي و شادي بستان ز عشق جامي
- شماره ٤١١: ز گزاف ريز باده که تو شاه ساقياني
- شماره ٤١٢: به چه روي پشت آرم به کسي که از گزيني
- شماره ٤١٣: هله عاشقان بشارت که نماند اين جدايي
- شماره ٤١٤: صفت خداي داري چو به سينه اي درآيي
- شماره ٤١٥: بکشيد يار گوشم که تو امشب آن مايي
- شماره ٤١٦: منگر به هر گدايي که تو خاص از آن مايي
- شماره ٤١٧: به خدا کسي نجنبد چو تو تن زني نجنبي
- شماره ٤١٨: بت من ز در درآمد به مبارکي و شادي
- شماره ٤١٩: هله اي پري شب رو که ز خلق ناپديدي
- شماره ٤٢٠: تو کيي در اين ضميرم که فزونتر از جهاني
- شماره ٤٢١: بت من به طعنه گويد چه ميان ره فتادي
- شماره ٤٢٢: چو مرا ز عشق کهنه صنما به ياد دادي
- شماره ٤٢٣: دل بي قرار را گو که چو مستقر نداري
- شماره ٤٢٤: سحر است خيز ساقي بکن آنچ خوي داري
- شماره ٤٢٥: ز بهار جان خبر ده هله اي دم بهاري
- شماره ٤٢٦: ز غم تو زار زارم هله تا تو شاد باشي
- شماره ٤٢٧: شب و روز آن نکوتر که به پيش يار باشي
- شماره ٤٢٨: چو يقين شده ست دل را که تو جان جان جاني
- شماره ٤٢٩: تو ز عشق خود نپرسي که چه خوب و دلربايي
- شماره ٤٣٠: برسيد لک لک جان که بهار شد کجايي
- شماره ٤٣١: هله اي دلي که خفته تو به زير ظل مايي
- شماره ٤٣٢: صنما چگونه گويم که تو نور جان مايي
- شماره ٤٣٣: چه جمال جان فزايي که ميان جان مايي
- شماره ٤٣٤: صنما تو همچو آتش قدح مدام داري
- شماره ٤٣٥: برو اي عشق که تا شحنه خوبان شده اي
- شماره ٤٣٦: هست در حلقه ما حلقه ربايي عجبي
- شماره ٤٣٧: چند روز است که شطرنج عجب مي بازي
- شماره ٤٣٨: هله هشدار که با بي خبران نستيزي
- شماره ٤٣٩: وقت آن شد که بدان روح فزا آميزي
- شماره ٤٤٠: به شکرخنده اگر مي ببرد دل ز کسي
- شماره ٤٤١: در رخ عشق نگر تا به صفت مرد شوي
- شماره ٤٤٢: گر گريزي به ملولي ز من سودايي
- شماره ٤٤٣: نيستي عاشق اي جلف شکم خوار گداي
- شماره ٤٤٤: در دلت چيست عجب که چو شکر مي خندي
- شماره ٤٤٥: هست اندر غم تو دلشده دانشمندي
- شماره ٤٤٦: اي دريغا در اين خانه دمي بگشودي
- شماره ٤٤٧: به دغل کي بگزيند دل يارم ياري
- شماره ٤٤٨: مرغ انديشه که اندر همه دل ها بپري
- شماره ٤٤٩: رو رو اي جان سبک خيز غريب سفري
- شماره ٤٥٠: سحري کرد ندايي عجب آن رشک پري
- شماره ٤٥١: ني تو شکلي دگري سنگ نباشي تو زري
- شماره ٤٥٢: شکني شيشه مردم گرو از من گيري
- شماره ٤٥٣: بر يکي بوسه حقستت که چنان مي لرزي
- شماره ٤٥٤: هله تا ظن نبري کز کف من بگريزي
- شماره ٤٥٥: ننگ هر قافله در شش دره ابليسي
- شماره ٤٥٦: به حق و حرمت آنک همگان را جاني
- شماره ٤٥٧: گر تو ما را به جفاي صنمان ترساني
- شماره ٤٥٨: تيغ را گر تو چو خورشيد دمي رنده زني
- شماره ٤٥٩: چه حريصي که مرا بي خور و بي خواب کني
- شماره ٤٦٠: به شکرخنده بتا نرخ شکر مي شکني
- شماره ٤٦١: هله آن به که خوري اين مي و از دست روي
- شماره ٤٦٢: اگر امشب بر من باشي و خانه نروي
- شماره ٤٦٣: بده اي کف تو را قاعده لطف افزايي
- شماره ٤٦٤: به شکرخنده اگر مي ببرد جان ز کسي
- شماره ٤٦٥: اي که تو چشمه حيوان و بهار چمني
- شماره ٤٦٦: سخن تلخ مگو اي لب تو حلوايي
- شماره ٤٦٧: هر کي از نيستي آيد به سوي او خبري
- شماره ٤٦٨: اي شه جاوداني وي مه آسماني
- شماره ٤٦٩: قدر غم گر چشم سر بگريستي
- شماره ٤٧٠: با چنين رفتن به منزل کي رسي
- شماره ٤٧١: چاره اي کو بهتر از ديوانگي
- شماره ٤٧٢: قره العين مني اي جان بلي
- شماره ٤٧٣: بوي باغ و گلستان آيد همي
- شماره ٤٧٤: هر دم اي دل سوي جانان مي روي
- شماره ٤٧٥: بار ديگر عزم رفتن کرده اي
- شماره ٤٧٦: بوي مشکي در جهان افکنده اي
- شماره ٤٧٧: فارغم گر گشت دل آواره اي
- شماره ٤٧٨: اي درآورده جهاني را ز پاي
- شماره ٤٧٩: باوفا يارا جفا آموختي
- شماره ٤٨٠: عاقبت از عاشقان بگريختي
- شماره ٤٨١: اندرآ در خانه يارا ساعتي
- شماره ٤٨٢: گويد آن دلبر که چون همدل شدي
- شماره ٤٨٣: آفتابا سوي مه رويان شدي
- شماره ٤٨٤: باوفاتر گشت يارم اندکي
- شماره ٤٨٥: هست امروز آنچ مي بايد بلي
- شماره ٤٨٦: باز گردد عاقبت اين در بلي
- شماره ٤٨٧: طبع چيزي نو به نو خواهد همي
- شماره ٤٨٨: با من اي عشق امتحان ها مي کني
- شماره ٤٨٩: باز چون گل سوي گلشن مي روي
- شماره ٤٩٠: ناگهان اندردويدم پيش وي
- شماره ٤٩١: خوش بود گر کاهلي يک سو نهي
- شماره ٤٩٢: مرحبا اي پرده تو آن پرده اي
- شماره ٤٩٣: هيچ خمري بي خماري ديده اي
- شماره ٤٩٤: مي زنم حلقه در هر خانه اي
- شماره ٤٩٥: گر سران را بي سري درواستي
- شماره ٤٩٦: اي بهار سبز و تر شاد آمدي
- شماره ٤٩٧: ساقي اين جا هست اي مولا بلي
- شماره ٤٩٨: هم تو شمعي هم تو شاهد هم تو مي
- شماره ٤٩٩: باد بين اندر سرم از باده اي
- شماره ٥٠٠: آه از عشق جمال حوريي
- شماره ٥٠١: اي دلي کز گلشکر پرورده اي
- شماره ٥٠٢: گر در آب و گر در آتش مي روي
- شماره ٥٠٣: ز کجا آمده اي مي داني
- شماره ٥٠٤: آنچ در سينه نهان مي داري
- شماره ٥٠٥: اي خيالي که به دل مي گذري
- شماره ٥٠٦: تو چرا جمله نبات و شکري
- شماره ٥٠٧: از دلبر نهاني گر بوي جان بيابي
- شماره ٥٠٨: چه باشد اي برادر يک شب اگر نخسپي
- شماره ٥٠٩: اي آنک امام عشقي تکبير کن که مستي
- شماره ٥١٠: گفتي شکار گيرم رفتي شکار گشتي
- شماره ٥١١: گر چه به زير دلقي شاهي و کيقبادي
- شماره ٥١٢: اي نوبهار خندان از لامکان رسيدي
- شماره ٥١٣: از بهر مرغ خانه چون خانه اي بسازي
- شماره ٥١٤: آن مه چو در دل آيد او را عجب شناسي
- شماره ٥١٥: ما را مسلم آمد هم عيش و هم عروسي
- شماره ٥١٦: چون زخمه رجا را بر تار مي کشاني
- شماره ٥١٧: اي گوهر خدايي آيينه معاني
- شماره ٥١٨: اندر مصاف ما را در پيش رو سپر ني
- شماره ٥١٩: گرمي مجوي الا از سوزش دروني
- شماره ٥٢٠: اي مبدعي که سگ را بر شير مي فزايي
- شماره ٥٢١: اي حيله هات شيرين تا کي مرا فريبي
- شماره ٥٢٢: دي عهد و توبه کردي امروز درشکستي
- شماره ٥٢٣: يا من عجب فتادم يا تو عجب فتادي
- شماره ٥٢٤: اي کرده رو چو سرکه چه گردد ار بخندي
- شماره ٥٢٥: در غيب هست عودي کاين عشق از او است دودي
- شماره ٥٢٦: اي آنک جان ما را در گلشکر کشيدي
- شماره ٥٢٧: زان خاک تو شدم تا بر من گهر بباري
- شماره ٥٢٨: گر از شراب دوشين در سر خمار داري
- شماره ٥٢٩: بازآمدي که ما را درهم زني به شوري
- شماره ٥٣٠: گر روشني تو يارا يا خود سيه ضميري
- شماره ٥٣١: چون روي آتشين را يک دم تو مي نپوشي
- شماره ٥٣٢: دل را تمام برکن اي جان ز نيک نامي
- شماره ٥٣٣: اندر شکست جان شد پيدا لطيف جاني
- شماره ٥٣٤: مطرب چو زخمه ها را بر تار مي کشاني
- شماره ٥٣٥: اي آنک جمله عالم از توست يک نشاني
- شماره ٥٣٦: رقصان شو اي قراضه کز اصل اصل کاني
- شماره ٥٣٧: در رنگ يار بنگر تا رنگ زندگاني
- شماره ٥٣٨: با تو عتاب دارم جانا چرا چنيني
- شماره ٥٣٩: مي زن سه تا که يکتا گشتم مکن دوتايي
- شماره ٥٤٠: دي دامنش گرفتم کاي گوهر عطايي
- شماره ٥٤١: اي برده اختيارم تو اختيار مايي
- شماره ٥٤٢: هر چند بي گه آيي بي گاه خيز مايي
- شماره ٥٤٣: آمد ز ناي دولت بار دگر نوايي
- شماره ٥٤٤: اي چنگيان غيبي از راه خوش نوايي
- شماره ٥٤٥: بوي کباب داري تو نيز دل کبابي
- شماره ٥٤٦: با صد هزار دستان آمد خيال ياري
- شماره ٥٤٧: اندر قمارخانه چون آمدي به بازي
- شماره ٥٤٨: اي آن که مر مرا تو به از جان و ديده اي
- شماره ٥٤٩: اي از جمال حسن تو عالم نشانه اي
- شماره ٥٥٠: آن دم که دل کند سوي دلبر اشارتي
- شماره ٥٥١: هر روز بامداد به آيين دلبري
- شماره ٥٥٢: شد جادوي حرام و حق از جادوي بري
- شماره ٥٥٣: هر روز بامداد درآيد يکي پري
- شماره ٥٥٤: اي دل ز بامداد تو بر حال ديگري
- شماره ٥٥٥: هر روز بامداد طلبکار ما تويي
- شماره ٥٥٦: آن لحظه کآفتاب و چراغ جهان شوي
- شماره ٥٥٧: اي سيرگشته از ما ما سخت مشتهي
- شماره ٥٥٨: اي ساقيي که آن مي احمر گرفته اي
- شماره ٥٥٩: اي ساقيي که آن مي احمر گرفته اي
- شماره ٥٦٠: اي مرغ گير دام نهاني نهاده اي
- شماره ٥٦١: مه طلعتي و شهره قبايي بديده اي
- شماره ٥٦٢: اي عشق کز قديم تو با ما يگانه اي
- شماره ٥٦٣: اي جان و اي دو ديده بينا چگونه اي
- شماره ٥٦٤: هر چند شير بيشه و خورشيدطلعتي
- شماره ٥٦٥: رويش نديده پس مکنيدم ملامتي
- شماره ٥٦٦: جان خاک آن مهي که خداش است مشتري
- شماره ٥٦٧: اي عشق پرده در که تو در زير چادري
- شماره ٥٦٨: اي بس فراز و شيب که کردم طلب گري
- شماره ٥٦٩: شاها بکش قطار که شهوار مي کشي
- شماره ٥٧٠: اي ناي خوش نواي که دلدار و دلخوشي
- شماره ٥٧١: اندر ميان جمع چه جان است آن يکي
- شماره ٥٧٢: گر من ز دست بازي هر غم پژولمي
- شماره ٥٧٣: اي آسمان که بر سر ما چرخ مي زني
- شماره ٥٧٤: سوگند خورده اي که از اين پس جفا کني
- شماره ٥٧٥: تا چند از فراق مرا کار بشکني
- شماره ٥٧٦: ساقي بيار باده سغراق ده مني
- شماره ٥٧٧: اي ناي بس خوش است کز اسرار آگهي
- شماره ٥٧٨: شوري فتاد در فلک اي مه چه شسته اي
- شماره ٥٧٩: اي کاشکي تو خويش زماني بدانيي
- شماره ٥٨٠: بزم و شراب لعل و خرابات و کافري
- شماره ٥٨١: آن دل که گم شده ست هم از جان خويش جوي
- شماره ٥٨٢: سيمرغ و کيميا و مقام قلندري
- شماره ٥٨٣: دوش همه شب دوش همه شب گشتم من بر بام حبيبي
- شماره ٥٨٤: خواجه سلام عليک گنج وفا يافتي
- شماره ٥٨٥: آه که چه شيرين بتيست در تتق زرکشي
- شماره ٥٨٦: روي من از روي تو دارد صد روشني
- شماره ٥٨٧: هر نفسي از درون دلبر روحانيي
- شماره ٥٨٨: اي دل چون آهنت بوده چو آيينه اي
- شماره ٥٨٩: يار در آخرزمان کرد طرب سازيي
- شماره ٥٩٠: رو که به مهمان تو مي نروم اي اخي
- شماره ٥٩١: جان و جهان مي روي جان و جهان مي بري
- شماره ٥٩٢: بازرهان خلق را از سر و از سرکشي
- شماره ٥٩٣: لاله ستانست از عکس تو هر شوره اي
- شماره ٥٩٤: اي تو ز خوبي خويش آينه را مشتري
- شماره ٥٩٥: اي که تو عشاق را همچو شکر مي کشي
- شماره ٥٩٦: پيشتر آ پيشتر چند از اين رهزني
- شماره ٥٩٧: شيردلا صد هزار شيردلي کرده اي
- شماره ٥٩٨: گفت مرا آن طبيب رو ترشي خورده اي
- شماره ٥٩٩: قصر بود روح ما ني تل ويرانه اي
- شماره ٦٠٠: بستگي اين سماع هست ز بيگانه اي
- شماره ٦٠١: جاي دگر بوده اي زانک تهي روده اي
- شماره ٦٠٢: خيره چرا گشته اي خواجه مگر عاشقي
- شماره ٦٠٣: نيست عجب صف زده پيش سليمان پري
- شماره ٦٠٤: اي صنم گلزاري چند مرا آزاري
- شماره ٦٠٥: آه که دلم برد غمزه هاي نگاري
- شماره ٦٠٦: سلمک الله نيست مثل تو ياري
- شماره ٦٠٧: خوشدلم از يار همچنانک تو ديدي
- شماره ٦٠٨: از پگه اي يار زان عقار سمايي
- شماره ٦٠٩: چند دويدم سوي افندي
- شماره ٦١٠: مي رسد اي جان باد بهاري
- شماره ٦١١: دوش همه شب دوش همه شب
- شماره ٦١٢: گاه چو اشتر در وحل آيي
- شماره ٦١٣: به خاک پاي تو اي مه هر آن شبي که بتابي
- شماره ٦١٤: ببرد عقل و دلم را براق عشق معاني
- شماره ٦١٥: هزار جان مقدس هزار گوهر کاني
- شماره ٦١٦: چه آفتاب جمالي که از مجره گشادي
- شماره ٦١٧: اگر مرا تو نداني بپرس از شب تاري
- شماره ٦١٨: چو مهر عشق سليمان به هر دو کون تو داري
- شماره ٦١٩: ز حد چون بگذشتي بيا بگوي که چوني
- شماره ٦٢٠: گهي به سينه درآيي گهي ز روح برآيي
- شماره ٦٢١: من آن نيم که تو ديدي چو بينيم نشناسي
- شماره ٦٢٢: چو صبحدم خنديدي در بلا بنديدي
- شماره ٦٢٣: به جان تو اي طايي که سوي ما بازآيي
- شماره ٦٢٤: تو آسمان مني من زمين به حيراني
- شماره ٦٢٥: ربود عقل و دلم را جمال آن عربي
- شماره ٦٢٦: خدايگان جمال و خلاصه خوبي
- شماره ٦٢٧: به عاقبت بپريدي و در نهان رفتي
- شماره ٦٢٨: چه باده بود که در دور از بگه دادي
- شماره ٦٢٩: ز قيل و قال تو گر خلق بو نبردندي
- شماره ٦٣٠: منم که کار ندارم به غير بي کاري
- شماره ٦٣١: بيا بيا که نيابي چو ما دگر ياري
- شماره ٦٣٢: خورانمت مي جان تا دگر تو غم نخوري
- شماره ٦٣٣: اگر ز حلقه اين عاشقان کران گيري
- شماره ٦٣٤: ز بامداد درآورد دلبرم جامي
- شماره ٦٣٥: چه باک دارد عاشق ز ننگ و بدنامي
- شماره ٦٣٦: نهان شدند معاني ز يار بي معني
- شماره ٦٣٧: اگر تو يار نداري چرا طلب نکني
- شماره ٦٣٨: اگر تو مست شرابي چرا حشر نکني
- شماره ٦٣٩: به هر دلي که درآيي چو عشق بنشيني
- شماره ٦٤٠: ز بامداد دلم مي پرد به سودايي
- شماره ٦٤١: شدم به سوي چه آب همچو سقايي
- شماره ٦٤٢: رسيد ترکم با چهره هاي گل وردي
- شماره ٦٤٣: تو در عقيله ترتيب کفش و دستاري
- شماره ٦٤٤: فرست باده جان را به رسم دلداري
- شماره ٦٤٥: نگاهبان دو ديده ست چشم دلداري
- شماره ٦٤٦: اگر به خشم شود چرخ هفتم از تو بري
- شماره ٦٤٧: دلا هماي وصالي بپر چرا نپري
- شماره ٦٤٨: به من نگر که بجز من به هر کي درنگري
- شماره ٦٤٩: بيا بيا که پشيمان شوي از اين دوري
- شماره ٦٥٠: مسلم آمد يار مرا دل افروزي
- شماره ٦٥١: بيا بيا که تو از نادرات ايامي
- شماره ٦٥٢: بلندتر شده ست آفتاب انساني
- شماره ٦٥٣: ايا مربي جان از صداع جان چوني
- شماره ٦٥٤: ز آب تشنه گرفته ست خشم مي بيني
- شماره ٦٥٥: بيامديم دگربار سوي مولايي
- شماره ٦٥٦: تو نور ديده جان يا دو ديده مايي
- شماره ٦٥٧: تو عاشقي چه کسي از کجا رسيدستي
- شماره ٦٥٨: رهيد جان دوم از خودي و از هستي
- شماره ٦٥٩: بيا بيا که چو آب حيات درخوردي
- شماره ٦٦٠: به جان تو که بگويي وطن کجا داري
- شماره ٦٦١: به حق آنک تو جان و جهان جانداري
- شماره ٦٦٢: شبي که دررسد از عشق پيک بيداري
- شماره ٦٦٣: اگر تو همره بلبل ز بهر گلزاري
- شماره ٦٦٤: حرام گشت از اين پس فغان و غمخواري
- شماره ٦٦٥: به اهل پرده اسرارها ببر خبري
- شماره ٦٦٦: بجه بجه ز جهان تا شه جهان باشي
- شماره ٦٦٧: اگر دمي بگذاري هوا و نااهلي
- شماره ٦٦٨: هزار جان مقدس فداي سلطاني
- شماره ٦٦٩: نگفتمت که تو سلطان خوبروياني
- شماره ٦٧٠: بگو به جان مسافر ز رنج ها چوني
- شماره ٦٧١: از اين درخت بدان شاخ و بر نمي بيني
- شماره ٦٧٢: ز بامداد دلم مي جهد به سودايي
- شماره ٦٧٣: بيا بيا که شدم در غم تو سودايي
- شماره ٦٧٤: ترش ترش بنشستي بهانه دربستي
- شماره ٦٧٥: بداد پندم استاد عشق از استادي
- شماره ٦٧٦: ببست خواب مرا جاودانه دلداري
- شماره ٦٧٧: کسي که باده خورد بامداد زين ساقي
- شماره ٦٧٨: برست جان و دلم از خودي و از هستي
- شماره ٦٧٩: پديد گشت يکي آهوي در اين وادي
- شماره ٦٨٠: طواف کعبه دل کن اگر دلي داري
- شماره ٦٨١: ز صبحگاه فتادم به دست سرمستي
- شماره ٦٨٢: فرست باده جان را به رسم دلداري
- شماره ٦٨٣: ميان تيرگي خواب و نور بيداري
- شماره ٦٨٤: به دست هجر تو زارم تو نيز مي داني
- شماره ٦٨٥: کالي تيشبي آپانسو، اي افندي چلبي
- شماره ٦٨٦: جان جان مايي، خوشتر از حلوايي
- شماره ٦٨٧: تو چنين نبودي تو چنين چرايي
- شماره ٦٨٨: تو خداي خويي تو صفات هويي
- شماره ٦٨٩: نه ز عاقلانم که ز من بگيري
- شماره ٦٩٠: عشق تو خواند مرا کز من چه مي گذري
- شماره ٦٩١: در لطف اگر بروي شاه همه چمني
- شماره ٦٩٢: دلا گر مرا تو ببيني نداني
- شماره ٦٩٣: پذيرفت اين دل ز عشقت خرابي
- شماره ٦٩٤: نگارا، چرا قول دشمن شنيدي؟!
- شماره ٦٩٥: نشانت کي جويد که تو بي نشاني
- شماره ٦٩٦: اگر چه لطيفي و زيبالقايي
- شماره ٦٩٧: هم ايثار کردي هم ايثار گفتي
- شماره ٦٩٨: الا مير خوبان هلا تا نرنجي
- شماره ٦٩٩: به حيلت تو خواهي که در را ببندي
- شماره ٧٠٠: چو عشقش برآرد سر از بي قراري
- شماره ٧٠١: بتا گر مرا تو ببيني نداني
- شماره ٧٠٢: گل سرخ ديدم شدم زعفراني
- شماره ٧٠٣: عجب العجايب توي در کيايي
- شماره ٧٠٤: تو هر چند صدري شه مجلسي
- شماره ٧٠٥: رضيت بما قسم الله لي
- شماره ٧٠٦: تماشا مرو نک تماشا تويي
- شماره ٧٠٧: الا هات حمرا کالعندم
- شماره ٧٠٨: خواهيم يارا کامشب نخسپي
- شماره ٧٠٩: حدي نداري در خوش لقايي
- شماره ٧١٠: تو جان مايي، ماه سمايي
- شماره ٧١١: با چرخ گردان تيره هوايي
- شماره ٧١٢: خواهي ز جنون بويي ببري
- شماره ٧١٣: سلطان مني سلطان مني
- شماره ٧١٤: آن به که مرا تمکين نکني
- شماره ٧١٥: صنما خرگه توم که بسازي و برکني
- شماره ٧١٦: صنما بر همه جهان تو چو خورشيد سروري
- شماره ٧١٧: اي خجل از تو شکر و آزادي
- شماره ٧١٨: حکم نو کن که شاه دوراني
- شماره ٧١٩: مستي و عاشقانه مي گويي
- شماره ٧٢٠: بحر ما را کنار بايستي
- شماره ٧٢١: آوخ آوخ چو من وفاداري
- شماره ٧٢٢: اي دلزار محنت و بلا داري
- شماره ٧٢٣: ساقيا ساقيا روا داري
- شماره ٧٢٤: تا شدستي امير چوگاني
- شماره ٧٢٥: مستم از باده هاي پنهاني
- شماره ٧٢٦: من مريد توام مراد تويي
- شماره ٧٢٧: چند اندر ميان غوغايي
- شماره ٧٢٨: گر چه تو نيم شب رسيدستي
- شماره ٧٢٩: ز اول بامداد سر مستي
- شماره ٧٣٠: ز اول بامداد سرمستي
- شماره ٧٣١: در غم يار يار بايستي
- شماره ٧٣٢: در غم يار، يار بايستي
- شماره ٧٣٣: آنکه چون ابر خواند کف ترا
- شماره ٧٣٤: رو، مسلم تراست بي کاري
- شماره ٧٣٥: زندگاني مجلس سامي
- شماره ٧٣٦: جان جاني و جان صد جاني
- شماره ٧٣٧: خامشي ناطقي مگر جاني
- شماره ٧٣٨: اي که مستک شدي و مي گويي
- شماره ٧٣٩: عشق در کفر کرد اظهاري
- شماره ٧٤٠: مست و خوشي باده کجا خورده؟
- شماره ٧٤١: جان و جهان! دوش کجا بوده
- شماره ٧٤٢: اي دل سرمست، کجا مي پري؟
- شماره ٧٤٣: از مه من مست دو صد مشتري
- شماره ٧٤٤: يا ملک المغرب والمشرق
- شماره ٧٤٥: گر نه شکار غم دلدارمي
- شماره ٧٤٦: اي که تو از عالم ما مي روي
- شماره ٧٤٧: خشم مرو خواجه! پشيمان شوي
- شماره ٧٤٨: اي که ازين تنگ قفص مي پري
- شماره ٧٤٩: باده ده، اي ساقي هر متقي
- شماره ٧٥٠: صد دل و صد جان بدمي دادمي
- شماره ٧٥١: کار به پيري و جوانيستي
- شماره ٧٥٢: کردم با کان گهر آشتي
- شماره ٧٥٣: آدميي، آدميي، آدمي
- شماره ٧٥٤: در دل من پرده نو مي زني
- شماره ٧٥٥: اين طريق دارهم يا سندي و سيدي
- شماره ٧٥٦: اخلائي! اخلائي! صفوني عند مولايي
- شماره ٧٥٧: ما انصف ندماني، لو انکر ادماني
- شماره ٧٥٨: بغداد همانست که ديدي و شنيدي
- شماره ٧٥٩: اي جان، چندان خوبي، نوباوه يعقوبي
- شماره ٧٦٠: کسي کو را بود خلق خدايي
- شماره ٧٦١: عزيزي و کريم و لطف داري
- شماره ٧٦٢: بگو اي تازه رو، کم کن ملولي
- شماره ٧٦٣: اتي النيروز مسرورالجنان
- شماره ٧٦٤: ادر کاسي و دعني عن فنوني
- شماره ٧٦٥: يا ساقي اسقني براح
- شماره ٧٦٦: سلب العشق فؤادي، حصل اليوم مرادي
- شماره ٧٦٧: کالي تيشي آينوسؤاي افندي چلبي
- شماره ٧٦٨: لا يغرنک سد هوس عن رايي
- شماره ٧٦٩: غدرالعشق فزلت قدمي
- شماره ٧٧٠: وقتت خوش اي حبيبي، بشنو بحق ياري
- شماره ٧٧١: درهم شکن چو شيشه خود را، چو مست جامي
- شماره ٧٧٢: بار منست او بچه نغزي، خواجه اگرچه همه مغزي
- شماره ٧٧٣: سيدي ايم هو کي، خذيدي ايم هو کي
- شماره ٧٧٤: گهي پرده سوزي، گهي پرده داري
- شماره ٧٧٥: الام طماعية العاذل
- شماره ٧٧٦: هذا طبيبي، عند الدوآء
- شماره ٧٧٧: يا ساقي الحي اسمع سؤالي
- شماره ٧٧٨: هذا سيدي، هذا سندي
- شماره ٧٧٩: طيب الله عيشکم، لا اوحش الله من ابي
- شماره ٧٨٠: يا ملک المبعث والمحشر
- شماره ٧٨١: روزن دل! آه چه خوش روزني
- شماره ٧٨٢: اضحکني بنظرة، قلت له فهکذي
- شماره ٧٨٣: قد اسکرني ربي من قهوة مد راري
- شماره ٧٨٤: الا في الغشق تشريفي و عيدي
- شماره ٧٨٥: نسيت اليوم من عشقي صلاتي
- شماره ٧٨٦: اتاک الصوم في حلل السعود
- شماره ٧٨٧: نسيم الصبح جد بالأبتشار
- شماره ٧٨٨: الا يا مالکا رق الزمان
- شماره ٧٨٩: املا قدح البقا نديمي!
- شماره ٧٩٠: يا مالک دمة الزمان
- شماره ٧٩١: يا ساقية المدام هاتي
- شماره ٧٩٢: طارت حيلي و زال حيلي
- شماره ٧٩٣: قالت الکأس ارفعوني کم تحبسوني
- شماره ٧٩٤: ترکبن طبقا عن طبق مولائي
- شماره ٧٩٥: اسفا لقلبي يوما هجرالحبيب داري
- شماره ٧٩٦: لا قي الفراش نارا کن هکذا حبيبي
- شماره ٧٩٧: الا حريم ليلي، عليکم سلامي
- شماره ٧٩٨: اخرج عن المکان، يا صارم الزمان
- شماره ٧٩٩: يا من يزيد حسنک حقا تحيري
- شماره ٨٠٠: يا ويح نفسنا بفوات الفضائل
- شماره ٨٠١: يا ملک المحشر، ترحم لا ترتشي
- شماره ٨٠٢: قلت له مصيحا يا ملک المشرق
- شماره ٨٠٣: يا ساقي الراح خذ و امرلاء به طاسي
- شماره ٨٠٤: ايا ملتقي العيش کم تبعدي
- شماره ٨٠٥: يا ولي نعمتي و سلطاني