شماره ٦٦٧: اگر دمي بگذاري هوا و نااهلي
اگر دمي بگذاري هوا و نااهلي
ببيني آنچ نبي ديد و آنچ ديد ولي
خدا نداني خود را و خاص بنده شوي
خداي را تو ببيني به رغم معتزلي
اگر تو رند تمامي ز احمقان بگريز
گشا دو چشم دلت را به نور لم يزلي
مگوي غيب کسان را به غيب دان بنگر
زبان ز جهل بدوز و دگر مکن دغلي
وضو ز اشک بساز و نماز کن به نياز
خراب و مست شو اي جان ز باده ازلي
برآر نعره ارني به طور موسي وار
بزن تو گردن کافر غزا بکن چو علي
دکان قند طلب کن ز شمس تبريزي
تو مرد سرکه فروشي چه لايق عسلي