آن ماه همي تابد بر چرخ و زمين يا ني
خود نيست بجز آن مه اين هست چنين يا ني
در هر ره و هر پيشه در لشکر انديشه
هر چستي و هر سستي آيد ز کمين يا ني
آن رسته خويش خود ديده پس و پيش خود
ايمن بود و فارغ از روز پسين يا ني
در هر قدمي دامي چون شکر و بادامي
زين دام امان يابد جز جان امين يا ني
گر باغ يقين خواهي پس رخت منه بر ظن
ظن ار چه بود عالي باشد چو يقين يا ني