لاله ستانست از عکس تو هر شوره اي
عکس لبت شهد ساخت تلخي هر غوره اي
مصحف عشق تو را دوش بخواندم به خواب
آه که چه ديوانه شد جان من از سوره اي
مشکل هر دو جهان آه چه حلوا شود
گر شکر تو شود مغز شکربوره اي
چهره چون آفتاب بر تن چون غوره تاب
تا بشود پرشکر در تن هر روده اي
وا شدن از خويشتن هست ز ماسوره سهل
چونک سر رشته يافت خصم ز ماسوره اي
جسم که چون خربزه ست تا نبري چون خورند
بشکن و پيدا شود قيمت لاهوره اي
آه که نديدي هنوز بر سر ميدان عشق
رقص کنان کله ها هر طرفي کوره اي
پيش طبيب دو کون رفتم بيمار عشق
نبض دلم مي جهيد در کف قاروره اي
گفتمش اي شمس دين مفخر تبريز آه
جز ز تو يابد شفا علت ناسوره اي