شماره ١٢١: مگر مستي نمي داني که چون زنجير جنباني
مگر مستي نمي داني که چون زنجير جنباني
ز مجنونان زنداني جهاني را بشوراني
مگر نشنيده اي دستان ز بي خويشان و سرمستان
وگر نشنيده اي بستان به جان تو که بستاني
تو داني من نمي دانم که چيست اين بانگ از جانم
وزين آواز حيرانم زهي پرذوق حيراني
صلا مستان و بي خويشان صلا اي عيش انديشان
صلا اي آنک مي داني که تو خود عين ايشاني