شماره ٦٧٠: بگو به جان مسافر ز رنج ها چوني
بگو به جان مسافر ز رنج ها چوني
ز رنج هاي جهان و ز رنج ما چوني
تو همچو عيسي و انديشه ها جهودانند
ز مکر و فعل جهودان بگو مرا چوني
ز دشمنان و ز بيگانگان زيانت نيست
که از دو چشم تو دورند ز آشنا چوني
ايا کسي که خوشي با وفا و صحبت خلق
بپرسمت ز وفاهاي بي وفا چوني
تو همچو مرغ ز باز اجل گريزاني
ز ترس و جهد بريدن در اين هوا چوني
اجل حيات توست ار چه صورتش مرگست
اگر نه غافلي از وي گريزپا چوني