شماره ٦٩٠: عشق تو خواند مرا کز من چه مي گذري
عشق تو خواند مرا کز من چه مي گذري
نيکو نگر که منم آن را که مي نگري
من نزل و منزل تو من برده ام دل تو
که جان ز من ببري والله که جان نبري
اين شمع و خانه منم اين دام و دانه منم
زين دام بي خبري چون دانه مي شمري
دوري ز ميوه ما چون برگ مي طلبي
دوري ز شيوه ما زيرا که شيوه گري
اندر قيامت ما هر لحظه حشر نوست
زين حشر بي خبرند اين مردم حشري
ارواح بر فلک اند پران به قول نبي
ارواح امتناني طائر خضري
ز آن طالب فلکند کز جوهر ملکند
انظر الي ملک في صورت البشري
اين روح گرد بدن چون چرخ گرد زمين
فالجسم جامده و الروح في السفري
زين برج ها بگذر چون همپر ملکي
و اطلع علي افق کالشمس و القمري