شماره ٦٢١: من آن نيم که تو ديدي چو بينيم نشناسي
من آن نيم که تو ديدي چو بينيم نشناسي
تو جز خيال نبيني که مست خواب و نعاسي
مرا بپرس که چوني در اين کمي و فزوني
چگونه باشد يوسف به دست کور نخاسي
به چشم عشق توان ديد روي يوسف جان را
تو چشم عشق نداري تو مرد وهم و قياسي
بهاي نعمت ديده سپاس و شکر خدا دان
مرم چو قلب ز کوره که کان شکر و سپاسي
وگر ز کوره بترسي يقين خيال پرستي
بت خيال تراشي وزان خيال هراسي
بت خيال تو سازي به پيش بت به نمازي
چو گبر اسير بتاني چو زن حريف نفاسي
خيال فرع تو باشد که فرع فرع تو را شد
تو مه نه اي تو غباري تو زر نه اي تو نحاسي
به جان جمله مردان اگر چه جمله يکي اند
که زير چرخه گردون تنا چو گاو خراسي
وگر ز چنبر گردون برون کشي سر و گردن
ز خرگله برهيدي فرشته اي و ز ناسي