شماره ٦٨٨: تو خداي خويي تو صفات هويي
تو خداي خويي تو صفات هويي
تو يکي نباشي تو هزارتويي
به يکي عنايت به يکي کفايت
ز غم و جنايت همه را بشويي
همه ياوه گشته همه قبله هشته
چه غمست کآخر همه را بجويي
همه چاره جويان ز تو پاي کوبان
همه حمدگويان که خجسته رويي
تو مرا نگويي ز کدام باغي
تو مرا نگويي ز کدام کويي
همه شاه دوزي همه ماه سوزي
همه واي وايي همه هاي و هويي
تو اگر حبيبي چه عجب حبيبي
تو اگر عدويي چه عجب عدويي
ز حيات بشنو که حيات بخشي
ز نبات بشنو که نبات خويي
تو اگر ز مستي دل ما بخستي
دو سبو شکستي نه دو صد سبويي
تو سماع گوشي تو نشاط هوشي
نظر دو چشمي شکر گلويي
نه دلت گشادم که دگر نگويي
نه چو موت کردم که دگر نه مويي
کدوييست سرکه کدوييست باده
ترشي رها کن اگر آن کدويي
تو خموش آخر که رباب گشتي
که به تن چو چوبي که به دل چو مويي
تو چرا بکوشي جهت خموشي
که جهان نماند تو اگر نگويي