شماره ٣١: برگذري درنگري جز دل خوبان نبري
برگذري درنگري جز دل خوبان نبري
سر مکش اي دل که از او هر چه کني جان نبري
تا نشوي خاک درش در نگشايد به رضا
تا نکشي خار غمش گل ز گلستان نبري
تا نکني کوه بسي دست به لعلي نرسد
تا سوي دريا نروي گوهر و مرجان نبري
سر ننهد چرخ تو را تا که تو بي سر نشوي
کس نخرد نقد تو را تا سوي ميزان نبري
تا نشوي مست خدا غم نشود از تو جدا
تا صفت گرگ دري يوسف کنعان نبري
تا تو ايازي نکني کي همه محمود شوي
تا تو ز ديوي نرهي ملک سليمان نبري
نعمت تن خام کند محنت تن رام کند
محنت دين تا نکشي دولت ايمان نبري
خيره ميا خيره مرو جانب بازار جهان
ز آنک در اين بيع و شري اين ندهي آن نبري
خاک که خاکي نهلد سوسن و نسرين نشود
تا نکني دلق کهن خلعت سلطان نبري
آه گدارو شده اي خاطر تو خوش نشود
تا نکني کافريي مال مسلمان نبري
هيچ نبرده ست کسي مهره ز انبان جهان
رنجه مشو ز آنک تو هم مهره ز انبان نبري
مهره ز انبان نبرم گوهر ايمان ببرم
گو تو به جان بخل کني جان بر جانان نبري
اي کشش عشق خدا مي ننشيند کرمت
دست نداري ز کهان تا دل از ايشان نبري
هين بکشان هين بکشان دامن ما را به خوشان
ز آنک دلي که تو بري راه پريشان نبري
راست کني وعده خود دست نداري ز کشش
تا همه را رقص کنان جانب ميدان نبري
هيچ مگو اي لب من تا دل من باز شود
ز آنک تو تا سنگ دلي لعل بدخشان نبري
گر چه که صد شرط کني بي همه شرطي بدهي
ز آنک تو بس بي طمعي زر به حرمدان نبري