شماره ٣٧٥: بي گهان شد هر رفتن سوي روزن ننگري
بي گهان شد هر رفتن سوي روزن ننگري
آتشي اندرزني از سوي مه در مشتري
منگر آخر سوي روزن سوي روي من نگر
تا ز روي من به روزن هاي غيبي بنگري
روي زرينم به هر سو شش جهت را لعل کرد
تا ز لعل تو بياموزيد رويم زرگري
شش جهت گوساله اي زرين و بانگش بانگ زر
گاوکان بر بانگ زر مستان سحر سامري
شيرگيرا گاو و گوساله به بانگ زر سپار
چونک شير و شيرگير جام صرف احمري
دشمن اسلام زلف کافرت ما را بگفت
دور شو گر مؤمني و پيشم آ گر کافري
گفتمش اين لاف ها از شمس تبريزيستت
گفت آري و برون آورد مهر دلبري