شماره ٣٢٦: اي جان و جهان چه مي گريزي
اي جان و جهان چه مي گريزي
وي فخر شهان چه مي گريزي
ما را به چه کار مي فرستي
پنهان پنهان چه مي گريزي
چون تير روي و بازآيي
اين دم ز کمان چه مي گريزي
باري تو هزار گنج داري
زين نيم زيان چه مي گريزي
اي که شکرت کران ندارد
بنشين به ميان چه مي گريزي
چون محرم هر شکر دهان است
از پيش دهان چه مي گريزي
ايمن ز امان توست عالم
اي امن امان چه مي گريزي
عالم همه گرگ مردخوار است
اي دل ز شبان چه مي گريزي
خامش که زبان همه زيان است
تو سوي زيان چه مي گريزي