ز کجايي ز کجايي هله اي مجلس سامي
نفسي در دل تنگي نفسي بر سر بامي
هله اي جان و جهانم مدد نور نهانم
ستن چرخ و زميني هوس خاصي و عامي
عجب از خلوتياني عجب از مجلس جاني
عجب از ارمن و رومي عجب از خطه شامي
عجب آن چيست مشعشع رخت از نور مبرقع
که مه و مهر به پيشش کند از عشق غلامي
به گلستان جمالت چو رسد ديده عاشق
به سوي باغ چه آيد مگر از غفلت و خامي
سيدي انت من اين صاد حسناک ندامي
نظر الحق تعالي لک في البهجه حامي
قمر سار الينا حبه فرض علينا
سطع العشق لدينا طرد العشق منامي
شجر طاب جناه شجر الخلد فداه
وجد القلب مناه و کلوا منه کرامي
سر خنبي که ببستي به کرم بازگشايي
خرد هر دو جهان را بربايي به تمامي
بشنيديم که ديکي ز پي خلق بپختي
که از او يابد اباها همگي ذوق طعامي
ز عدم هر چه برآيد چو مصفا نظر آيد
به دو صد دام درآيد چو تواش دانه دامي
ز رخ يوسف خوبان همه زندان چو گلستان
چو چنين باشد زندان تو چرا در غم وامي
هله خاموش مپرسش که کسي قرص قمر را
بنپرسد که چه نامي و کيي وز چه مقامي