شماره ٣٢٧: از قصه حال ما نپرسي

از قصه حال ما نپرسي

وز کشتن عاشقان نترسي

اي گوهر عشق از چه بحري

وي آتش عشق از چه درسي

آن جا که تويي کي راه يابد

زان جانب چرخ و عرش و کرسي

اي دل تو دلي نه ديگ آهن

از آتش عشق چند تفسي

جان و دل و نفس هر سه سوزيد

تا کي گويم ظلمت نفسي