شماره ٦٩١: در لطف اگر بروي شاه همه چمني
در لطف اگر بروي شاه همه چمني
در قهر اگر بروي که را ز بن بکني
داني که بر گل تو بلبل چه ناله کند
املي الهوي اسقا يوم النوي بدني
عقل از تو تازه بود جان از تو زنده بود
تو عقل عقل مني تو جان جان مني
من مست نعمت تو دانم ز رحمت تو
کز من به هر گنهي دل را تو برنکني
تاج تو بر سر ما نور تو در بر ما
بوي تو رهبر ما گر راه ما نزني
حارس تويي رمه را ايمن کني همه را
اهوي الهوا امنو في ظل ذو المنني
آن دم که دم بزنم با تو ز خود بروم
لو لا مخاطبتي اياک لم ترني
اي جان اسير تني وي تن حجاب مني
وي سر تو در رسني وي دل تو در وطني
اي دل چو در وطني ياد آر صحبت ما
آخر رفيق بدي در راه ممتحني