شماره ٣٠٥: با اين همه مهر و مهرباني
با اين همه مهر و مهرباني
دل مي دهدت که خشم راني
وين جمله شيشه خانه ها را
درهم شکني به لن تراني
در زلزله است دار دنيا
کز خانه تو رخت مي کشاني
نالان تو صد هزار رنجور
بي تو نزيند هين تو داني
دنيا چو شب و تو آفتابي
خلقان همه صورت و تو جاني
هر چند که غافلند از جان
در مکسبه و غم اماني
اما چون جان ز جا بجنبد
آغاز کنند نوحه خواني
خورشيد چو در کسوف آيد
ني عيش بود نه شادماني
تا هست از او به ياد نارند
اي واي چو او شود نهاني
اي رونق رزم و جان بازار
شيريني خانه و دکاني
خاموش که گفت و گو حجابند
از بحر معلق معاني