ديوان شمس - غزليات - قسمت چهارم - شماره ٦٩٨: الا مير خوبان هلا تا نرنجي

الا مير خوبان هلا تا نرنجي

بهانه نگيري و از ما نرنجي

تويي يار غارم اميد تو دارم

که سر را نخارم نگارا نرنجي

تو جانان مايي تو خاصان مايي

ز هر جا برنجي از اين جا نرنجي

تويي شب فروزم تويي بخت و روزم

که امشب بخندي و فردا نرنجي

يکي مشت خاکيم اي جان چه باشد

که از ما و زين ها و زان ها نرنجي

چو دانا و نادان شدند از تو شادان

ز نادان نگيري ز دانا نرنجي