غزليات - قسمت سوم
- شماره ١: بت بي نقش و نگارم جز تو يار ندارم
- شماره ٢: علم عشق برآمد برهانم ز زحيرم
- شماره ٣: تو گواه باش خواجه که ز توبه توبه کردم
- شماره ٤: هوسي است در سر من که سر بشر ندارم
- شماره ٥: چو غلام آفتابم هم از آفتاب گويم
- شماره ٦: تو ز من ملول گشتي که من از تو ناشتابم
- شماره ٧: هذيان که گفت دشمن به درون دل شنيدم
- شماره ٨: خبري اگر شنيدي ز جمال و حسن يارم
- شماره ٩: دو هزار عهد کردم که سر جنون نخارم
- شماره ١٠: فلکا بگو که تا کي گله هاي يار گويم
- شماره ١١: نظري به کار من کن که ز دست رفت کارم
- شماره ١٢: ديده از خلق ببستم چو جمالش ديدم
- شماره ١٣: دل چه خورده ست عجب دوش که من مخمورم
- شماره ١٤: گر مرا خار زند آن گل خندان بکشم
- شماره ١٥: در فروبند که ما عاشق اين ميکده ايم
- شماره ١٦: هله رفتيم و گراني ز جمالت برديم
- شماره ١٧: در فروبند که ما عاشق اين انجمنيم
- شماره ١٨: عقل گويد که من او را به زبان بفريبم
- شماره ١٩: دم به دم از ره دل پيک خيالش رسدم
- شماره ٢٠: از بت باخبر من خبري مي رسدم
- شماره ٢١: منم آن دزد که شب نقب زدم ببريدم
- شماره ٢٢: مادرم بخت بده است و پدرم جود و کرم
- شماره ٢٣: اي خوشا روز که پيش چو تو سلطان ميرم
- شماره ٢٤: گر تو خواهي که تو را بي کس و تنها نکنم
- شماره ٢٥: من چو در گور درون خفته همي فرسايم
- شماره ٢٦: ساقيا ما ز ثريا به زمين افتاديم
- شماره ٢٧: چند خسپيم صبوح است صلا برخيزيم
- شماره ٢٨: جز ز فتان دو چشمت ز کي مفتون باشيم
- شماره ٢٩: گر تو مستي بر ما آي که ما مستانيم
- شماره ٣٠: روز آن است که ما خويش بر آن يار زنيم
- شماره ٣١: روز شادي است بيا تا همگان يار شويم
- شماره ٣٢: ساقيا عربده کرديم که در جنگ شويم
- شماره ٣٣: وقت آن شد که به زنجير تو ديوانه شويم
- شماره ٣٤: خوش بنوشم تو اگر زهر نهي در جامم
- شماره ٣٥: ما سر و پنجه و قوت نه از اين جان داريم
- شماره ٣٦: اي دريغا که شب آمد همه از هم ببريم
- شماره ٣٧: من از اين خانه پرنور به در مي نروم
- شماره ٣٨: تا که ما از نظر و خوبي تو باخبريم
- شماره ٣٩: دوش مي گفت جانم کي سپهر معظم
- شماره ٤٠: هم به درد اين درد را درمان کنم
- شماره ٤١: مي رسد بوي جگر از دو لبم
- شماره ٤٢: عاشقم از عاشقان نگريختم
- شماره ٤٣: دست من گير اي پسر خوش نيستم
- شماره ٤٤: اي گزيده يار چونت يافتم
- شماره ٤٥: سالکان راه را محرم شدم
- شماره ٤٦: بوي آن خوب ختن مي آيدم
- شماره ٤٧: نو به نو هر روز باري مي کشم
- شماره ٤٨: مي شناسد پرده جان آن صنم
- شماره ٤٩: عاشقي بر من پريشانت کنم
- شماره ٥٠: گفته اي من يار ديگر مي کنم
- شماره ٥١: من ز وصلت چون به هجران مي روم
- شماره ٥٢: من به سوي باغ و گلشن مي روم
- شماره ٥٣: آتشي نو در وجود اندرزديم
- شماره ٥٤: ما به خرمنگاه جان بازآمديم
- شماره ٥٥: گر دم از شادي وگر از غم زنيم
- شماره ٥٦: روز باران است و ما جو مي کنيم
- شماره ٥٧: امشب اي دلدار مهمان توييم
- شماره ٥٨: ما ز بالاييم و بالا مي رويم
- شماره ٥٩: دوش عشق شمس دين مي باختيم
- شماره ٦٠: عاقبت اي جان فزا نشکيفتم
- شماره ٦١: يک دمي خوش چو گلستان کندم
- شماره ٦٢: من اگر نالم اگر عذر آرم
- شماره ٦٣: من اگر مستم اگر هشيارم
- شماره ٦٤: من اگر پرغم اگر شادانم
- شماره ٦٥: من از اين خانه به در مي نروم
- شماره ٦٦: من اگر پرغم اگر خندانم
- شماره ٦٧: من که حيران ز ملاقات توام
- شماره ٦٨: من از اين خانه به در مي نروم
- شماره ٦٩: اي مطرب اين غزل گو کي يار توبه کردم
- شماره ٧٠: گفتم که عهد بستم وز عهد بد برستم
- شماره ٧١: گر جان منکرانت شد خصم جان مستم
- شماره ٧٢: رفتم ز دست خود من در بيخودي فتادم
- شماره ٧٣: صد بار مردم اي جان وين را بيازمودم
- شماره ٧٤: اندر دو کون جانا بي تو طرب نديدم
- شماره ٧٥: خواهم که کفک خونين از ديگ جان برآرم
- شماره ٧٦: يا رب چه يار دارم شيرين شکار دارم
- شماره ٧٧: من پاکباز عشقم تخم غرض نکارم
- شماره ٧٨: بازآمدم خرامان تا پيش تو بميرم
- شماره ٧٩: پيش چنين جمال جان بخش چون نميرم
- شماره ٨٠: اي چرخ عيب جويم وي سقف پرستيزم
- شماره ٨١: آري ستيزه مي کن تا من همي ستيزم
- شماره ٨٢: اي توبه ام شکسته از تو کجا گريزم
- شماره ٨٣: دل را ز من بپوشي يعني که من ندانم
- شماره ٨٤: عالم گرفت نورم بنگر به چشم هايم
- شماره ٨٥: آوازه جمالت از جان خود شنيديم
- شماره ٨٦: درده شراب يک سان تا جمله جمع باشيم
- شماره ٨٧: من آن شب سياهم کز ماه خشم کردم
- شماره ٨٨: اشکم دهل شده ست از اين جام دم به دم
- شماره ٨٩: از ما مشو ملول که ما سخت شاهديم
- شماره ٩٠: برخيز تا شراب به رطل و سبو خوريم
- شماره ٩١: چيزي مگو که گنج نهاني خريده ام
- شماره ٩٢: اي گوش من گرفته تويي چشم روشنم
- شماره ٩٣: ما قحطيان تشنه و بسيارخواره ايم
- شماره ٩٤: با روي تو ز سبزه و گلزار فارغيم
- شماره ٩٥: بگشاي چشم خود که از آن چشم روشنيم
- شماره ٩٦: ما در جهان موافقت کس نمي کنيم
- شماره ٩٧: خيزيد عاشقان که سوي آسمان رويم
- شماره ٩٨: چند روي بي خبر آخر بنگر به بام
- شماره ٩٩: هر کي بميرد شود دشمن او دوستکام
- شماره ١٠٠: امشب جان را ببر از تن چاکر تمام
- شماره ١٠١: لوليکان توييم در بگشا اي صنم
- شماره ١٠٢: اي تو ترش کرده رو تا که بترسانيم
- شماره ١٠٣: پيشتر آ مي لبا تا همه شيدا شويم
- شماره ١٠٤: بار دگر ذره وار رقص کنان آمديم
- شماره ١٠٥: خوش سوي ما آ دمي ز آنچ که ما هم خوشيم
- شماره ١٠٦: بدار دست ز ريشم که باده اي خوردم
- شماره ١٠٧: نيم ز کار تو فارغ هميشه در کارم
- شماره ١٠٨: همه جمال تو بينم چو چشم باز کنم
- شماره ١٠٩: نگفتمت مرو آن جا که آشنات منم
- شماره ١١٠: بيار باده که دير است در خمار توام
- شماره ١١١: به غم فرونروم باز سوي يار روم
- شماره ١١٢: مرا اگر تو نخواهي منت به جان خواهم
- شماره ١١٣: اگر چه شرط نهاديم و امتحان کرديم
- شماره ١١٤: چه روز باشد کاين جسم و رسم بنورديم
- شماره ١١٥: اگر زمين و فلک را پر از سلام کنيم
- شماره ١١٦: به حق آنک بخواندي مرا ز گوشه بام
- شماره ١١٧: به جان عشق که از بهر عشق دانه و دام
- شماره ١١٨: سماع چيست ز پنهانيان دل پيغام
- شماره ١١٩: به گوش من برسانيد هجر تلخ پيام
- شماره ١٢٠: به گرد تو چو نگردم به گرد خود گردم
- شماره ١٢١: بيار باده که اندر خمار خمارم
- شماره ١٢٢: به گوشه اي بروم گوش آن قدح گيرم
- شماره ١٢٣: زهي حلاوت پنهان در اين خلاي شکم
- شماره ١٢٤: خوشي خوشي تو ولي من هزار چندانم
- شماره ١٢٥: به کوي عشق تو من نامدم که بازروم
- شماره ١٢٦: ببسته است پري نهانيي پايم
- شماره ١٢٧: اگر چه ما نه خروس و نه ماکيان داريم
- شماره ١٢٨: بيار مطرب بر ما کريم باش کريم
- شماره ١٢٩: فضول گشته ام امروز جنگ مي جويم
- شماره ١٣٠: بر آن شده ست دلم کآتشي بگيرانم
- شماره ١٣١: اگر به عقل و کفايت پي جنون باشم
- شماره ١٣٢: مي گريزد از ما و ما قوامش داريم
- شماره ١٣٣: گه چرخ زنان همچون فلکم
- شماره ١٣٤: تلخي نکند شيرين ذقنم
- شماره ١٣٥: تشنه خويش کن مده آبم
- شماره ١٣٦: کون خر را نظام دين گفتم
- شماره ١٣٧: آمدم باز تا چنان گردم
- شماره ١٣٨: آتشي از تو در دهان دارم
- شماره ١٣٩: در طريقت دو صد کمين دارم
- شماره ١٤٠: تا به جان مست عشق آن يارم
- شماره ١٤١: همتم شد بلند و تدبيرم
- شماره ١٤٢: در وصالت چرا بياموزم
- شماره ١٤٣: اه چه بي رنگ و بي نشان که منم
- شماره ١٤٤: به خدايي که در ازل بوده ست
- شماره ١٤٥: ما همه از الست همدستيم
- شماره ١٤٦: آمدستيم تا چنان گرديم
- شماره ١٤٧: ما که باده ز دست يار خوريم
- شماره ١٤٨: ناله بلبل بهار کنيم
- شماره ١٤٩: عاشق روي جان فزاي توييم
- شماره ١٥٠: خيز تا فتنه اي برانگيزيم
- شماره ١٥١: تو چه داني که ما چه مرغانيم
- شماره ١٥٢: چند قبا بر قد دل دوختم
- شماره ١٥٣: اي دل صافي دم ثابت قدم
- شماره ١٥٤: آمد سرمست سحر دلبرم
- شماره ١٥٥: شد ز غمت خانه سودا دلم
- شماره ١٥٦: چند گهي فاتحه خوانت کنم
- شماره ١٥٧: بار دگر جانب يار آمديم
- شماره ١٥٨: ما به تماشاي تو بازآمديم
- شماره ١٥٩: گر تو کني روي ترش زحمت از اين جا ببرم
- شماره ١٦٠: منم آن بنده مخلص که از آن روز که زادم
- شماره ١٦١: انا فتحنا بابکم لا تهجروا اصحابکم
- شماره ١٦٢: رحت انا من بينکم غبت کذا من عينکم
- شماره ١٦٣: اتيناکم اتيناکم فحيونا نحييکم
- شماره ١٦٤: اقبل الساقي علينا حاملا کاس المدام
- شماره ١٦٥: قد رجعنا قد رجعنا جائيا من طورکم
- شماره ١٦٦: ظننتم ايا عذال ان قد عدلتم
- شماره ١٦٧: فان وفق الله الکريم وصالکم
- شماره ١٦٨: علي اهل نجد الثنا و سلام
- شماره ١٦٩: بيا بيا دلدار من دلدار من درآ درآ در کار من در کار من
- شماره ١٧٠: دزديده چون جان مي روي اندر ميان جان من
- شماره ١٧١: گر آخر آمد عشق تو گردد ز اول ها فزون
- شماره ١٧٢: تا کي گريزي از اجل در ارغوان و ارغنون
- شماره ١٧٣: اي عاشقان اي عاشقان هنگام کوچ است از جهان
- شماره ١٧٤: دلدار من در باغ دي مي گشت و مي گفت اي چمن
- شماره ١٧٥: بويي همي آيد مرا مانا که باشد يار من
- شماره ١٧٦: اين کيست اين اين کيست اين اين يوسف ثاني است اين
- شماره ١٧٧: اين کيست اين اين کيست اين هذا جنون العاشقين
- شماره ١٧٨: اي باغبان اي باغبان آمد خزان آمد خزان
- شماره ١٧٩: هين دف بزن هين کف بزن کاقبال خواهي يافتن
- شماره ١٨٠: دلدار من در باغ دي مي گشت و مي گفت اي چمن
- شماره ١٨١: اي دل شکايت ها مکن تا نشنود دلدار من
- شماره ١٨٢: اي يار من اي يار من اي يار بي زنهار من
- شماره ١٨٣: در غيب پر اين سو مپر اي طاير چالاک من
- شماره ١٨٤: هذا رشاد الکافرين هذا جزاء الصابرين
- شماره ١٨٥: آن شاخ خشک است و سيه هان اي صبا بر وي مزن
- شماره ١٨٦: چندان بگردم گرد دل کز گردش بسيار من
- شماره ١٨٧: بخت نگار و چشم من هر دو نخسبد در زمن
- شماره ١٨٨: با آن سبک روحي گل وان لطف شه برگ سمن
- شماره ١٨٩: پوشيده چون جان مي روي اندر ميان جان من
- شماره ١٩٠: آن سو مرو اين سو بيا اي گلبن خندان من
- شماره ١٩١: اي بس که از آواز دش وامانده ام زين راه من
- شماره ١٩٢: با آنک از پيوستگي من عشق گشتم عشق من
- شماره ١٩٣: بر گرد گل مي گشت دي نقش خيال يار من
- شماره ١٩٤: من دزد ديدم کو برد مال و متاع مردمان
- شماره ١٩٥: خوش مي گريزي هر طرف از حلقه ما ني مکن
- شماره ١٩٦: اي نور افلاک و زمين چشم و چراغ غيب بين
- شماره ١٩٧: کو خر من کو خر من پار بمرد آن خر من
- شماره ١٩٨: عشق تو آورد قدح پر ز بلاي دل من
- شماره ١٩٩: من خوشم از گفت خسان وز لب و لنج ترشان
- شماره ٢٠٠: آينه اي بزدايم از جهت منظر من
- شماره ٢٠١: قصد جفاها نکني ور بکني با دل من
- شماره ٢٠٢: قصد جفاها نکني ور بکني با دل من
- شماره ٢٠٣: کافرم ار در دو جهان عشق بود خوشتر از اين
- شماره ٢٠٤: هي چه گريزي چندين يک نفس اين جا بنشين
- شماره ٢٠٥: آب حيات عشق را در رگ ما روانه کن
- شماره ٢٠٦: اي شده از جفاي تو جانب چرخ دود من
- شماره ٢٠٧: سير نمي شوم ز تو نيست جز اين گناه من
- شماره ٢٠٨: سير نمي شوم ز تو اي مه جان فزاي من
- شماره ٢٠٩: من طربم طرب منم زهره زند نواي من
- شماره ٢١٠: هر کي ز حور پرسدت رخ بنما که همچنين
- شماره ٢١١: دوش چه خورده اي دلا راست بگو نهان مکن
- شماره ٢١٢: باز نگار مي کشد چون شتران مهار من
- شماره ٢١٣: گفتم دوش عشق را اي تو قرين و يار من
- شماره ٢١٤: تا تو حريف من شدي اي مه دلستان من
- شماره ٢١٥: راز تو فاش مي کنم صبر نماند بيش از اين
- شماره ٢١٦: مانده شده ست گوش من از پي انتظار آن
- شماره ٢١٧: آمده ام به عذر تو اي طرب و قرار جان
- شماره ٢١٨: عيد نماي عيد را اي تو هلال عيد من
- شماره ٢١٩: گرم درآ و دم مده ساقي بردبار من
- شماره ٢٢٠: باز بهار مي کشد زندگي از بهار من
- شماره ٢٢١: يا رب من بدانمي چيست مراد يار من
- شماره ٢٢٢: چند گريزي اي قمر هر طرفي ز کوي من
- شماره ٢٢٣: واقعه اي بديده ام لايق لطف و آفرين
- شماره ٢٢٤: مطرب خوش نواي من عشق نواز همچنين
- شماره ٢٢٥: تا چه خيال بسته اي اي بت بدگمان من
- شماره ٢٢٦: چهره شرمگين تو بستد شرمگان من
- شماره ٢٢٧: دوش چه خورده اي دلا راست بگو نهان مکن
- شماره ٢٢٨: مرا در دل همي آيد که من دل را کنم قربان
- شماره ٢٢٩: عدو توبه و صبرم مرا امروز ناگاهان
- شماره ٢٣٠: حرام است اي مسلمانان از اين خانه برون رفتن
- شماره ٢٣١: خرامان مي روي در دل چراغ افروز جان و تن
- شماره ٢٣٢: چه باشد پيشه عاشق بجز ديوانگي کردن
- شماره ٢٣٣: چرا کوشد مسلمان در مسلمان را فريبيدن
- شماره ٢٣٤: چراغ عالم افروزم نمي تابد چنين روشن
- شماره ٢٣٥: نشاني هاست در چشمش نشانش کن نشانش کن
- شماره ٢٣٦: چو آمد روي مه رويم کي باشم من که باشم من
- شماره ٢٣٧: چو افتم من ز عشق دل به پاي دلرباي من
- شماره ٢٣٨: چه داني تو خراباتي که هست از شش جهت بيرون
- شماره ٢٣٩: چه دانستم که اين سودا مرا زين سان کند مجنون
- شماره ٢٤٠: مرا هر دم همي گويي که برگو قطعه شيرين
- شماره ٢٤١: توقع دارم از لطف تو اي صدر نکوآيين
- شماره ٢٤٢: چو افتم من ز عشق دل به پاي دلرباي من
- شماره ٢٤٣: منم آن حلقه در گوش و نشسته گوش شمس الدين
- شماره ٢٤٤: الا اي باد شبگيرم بيار اخبار شمس الدين
- شماره ٢٤٥: اي قاعده مستان در همدگر افتادن
- شماره ٢٤٦: چون چنگ شدم جانا آن چنگ تو دروا کن
- شماره ٢٤٧: اي سنجق نصرالله وي مشعله ياسين
- شماره ٢٤٨: در پرده دل بنگر صد دختر آبستان
- شماره ٢٤٩: اي سرو و گل بستان بنگر به تهي دستان
- شماره ٢٥٠: اي کار من از تو زر اي سيمبر مستان
- شماره ٢٥١: اي جانک من چوني يک بوسه به چند اي جان
- شماره ٢٥٢: دروازه هستي را جز ذوق مدان اي جان
- شماره ٢٥٣: رو مذهب عاشق را برعکس روش ها دان
- شماره ٢٥٤: اي نفس چو سگ آخر تا چند زني دندان
- شماره ٢٥٥: دو چيز نخواهد بد در هر دو جهان مي دان
- شماره ٢٥٦: اي در غم بيهوده رو کم ترکوا برخوان
- شماره ٢٥٧: داني که کجا جويي ما را به گه جستن
- شماره ٢٥٨: از آتش روي خود اندر دلم آتش زن
- شماره ٢٥٩: اي يار مقامردل پيش آ و دمي کم زن
- شماره ٢٦٠: بي جا شو در وحدت در عين فنا جا کن
- شماره ٢٦١: اي دل چو نمي گردد در شرح زبان من
- شماره ٢٦٢: من گوش کشان گشتم از ليلي و از مجنون
- شماره ٢٦٣: آرايش باغ آمد اين روي چه روي است اين
- شماره ٢٦٤: در زير نقاب شب اين زنگيکان را بين
- شماره ٢٦٥: از چشمه جان ره شد در خانه هر مسکين
- شماره ٢٦٦: آن کس که تو را بيند وانگه نظرش بر تن
- شماره ٢٦٧: بي او نتوان رفتن بي او نتوان گفتن
- شماره ٢٦٨: آن ساعد سيمين را در گردن ما افکن
- شماره ٢٦٩: اي سرده صد سودا دستار چنين مي کن
- شماره ٢٧٠: ني ني به از اين بايد با دوست وفا کردن
- شماره ٢٧١: گرت هست سر ما سر و ريش بجنبان
- شماره ٢٧٢: بيا بوسه به چند است از آن لعل مثمن
- شماره ٢٧٣: دل دل دل تو دل مرا مرنجان
- شماره ٢٧٤: با روي تو کفر است به معني نگريدن
- شماره ٢٧٥: ما دست تو را خواجه بخواهيم کشيدن
- شماره ٢٧٦: هر شب که بود قاعده سفره نهادن
- شماره ٢٧٧: صد گوش نوم باز شد از راز شنودن
- شماره ٢٧٨: گر زانک ملولي ز من اي فتنه حوران
- شماره ٢٧٩: بفريفتيم دوش و پرندوش به دستان
- شماره ٢٨٠: نشايد از تو چندين جور کردن
- شماره ٢٨١: در اين دم همدمي آمد خمش کن
- شماره ٢٨٢: ندا آمد به جان از چرخ پروين
- شماره ٢٨٣: دل خون خواره را يک باره بستان
- شماره ٢٨٤: بيا اي مونس جان هاي مستان
- شماره ٢٨٥: ز زخم دف کفم بدريد اي جان
- شماره ٢٨٦: چرا منکر شدي اي مير کوران
- شماره ٢٨٧: شنيدي تو که خط آمد ز خاقان
- شماره ٢٨٨: کجا خواهي ز چنگ ما پريدن
- شماره ٢٨٩: اگر تو عاشقي غم را رها کن
- شماره ٢٩٠: تو نقد قلب را از زر برون کن
- شماره ٢٩١: گر اين جا حاضري سر همچنين کن
- شماره ٢٩٢: نتاني آمدن اين راه با من
- شماره ٢٩٣: دل معشوق سوزيده است بر من
- شماره ٢٩٤: تو هر جزو جهان را بر گذر بين
- شماره ٢٩٥: تو را پندي دهم اي طالب دين
- شماره ٢٩٦: بيا ساقي مي ما را بگردان
- شماره ٢٩٧: به باغ آييم فردا جمله ياران
- شماره ٢٩٨: اگر خواهي مرا مي در هوا کن
- شماره ٢٩٩: برو اي دل به سوي دلبر من
- شماره ٣٠٠: برآ بر بام و اکنون ماه نو بين
- شماره ٣٠١: چو بربندند ناگاهت زنخدان
- شماره ٣٠٢: فرود آ تو ز مرکب بار مي بين
- شماره ٣٠٣: عشق است بر آسمان پريدن
- شماره ٣٠٤: دير آمده اي مرو شتابان
- شماره ٣٠٥: اي ساقي و دستگير مستان
- شماره ٣٠٦: ما شادتريم يا تو اي جان
- شماره ٣٠٧: اي روي مه تو شاد خندان
- شماره ٣٠٨: اي روي تو نوبهار خندان
- شماره ٣٠٩: بازآمد آستين فشانان
- شماره ٣١٠: مال است و زر است مکسب تن
- شماره ٣١١: وقت آمد توبه را شکستن
- شماره ٣١٢: اي دوست عتاب را رها کن
- شماره ٣١٣: اي عربده کرده دوش با من
- شماره ٣١٤: امروز تو خوشتري و يا من
- شماره ٣١٥: عقل از کف عشق خورد افيون
- شماره ٣١٦: اي دشمن عقل و جان شيرين
- شماره ٣١٧: برخيز و صبوح را برنجان
- شماره ٣١٨: از ما مرو اي چراغ روشن
- شماره ٣١٩: دلبر بيگانه صورت مهر دارد در نهان
- شماره ٣٢٠: عاشقان نالان چو ناي و عشق همچون ناي زن
- شماره ٣٢١: هر خوشي که فوت شد از تو مباش اندوهگين
- شماره ٣٢٢: نازنيني را رها کن با شهان نازنين
- شماره ٣٢٣: مي پرد اين مرغ ديگر در جنان عاشقان
- شماره ٣٢٤: اي ز تو مه پاي کوبان وز تو زهره دف زنان
- شماره ٣٢٥: مهره اي از جان ربودم بي دهان و بي دهان
- شماره ٣٢٦: من ز گوش او بدزدم حلقه ديگر نهان
- شماره ٣٢٧: مي گزيد او آستين را شرمگين در آمدن
- شماره ٣٢٨: چون ببيني آفتاب از روي دلبر ياد کن
- شماره ٣٢٩: هر چه آن سرخوش کند بويي بود از يار من
- شماره ٣٣٠: کاشکي از غير تو آگه نبودي جان من
- شماره ٣٣١: سوي بيماران خود شد شاه مه رويان من
- شماره ٣٣٢: بانگ آيد هر زماني زين رواق آبگون
- شماره ٣٣٣: آنچ مي آيد ز وصفت اين زمانم در دهن
- شماره ٣٣٤: بوي آن باغ و بهار و گلبن رعناست اين
- شماره ٣٣٥: اي برادر تو چه مرغي خويشتن را بازبين
- شماره ٣٣٦: هست ما را هر زماني از نگار راستين
- شماره ٣٣٧: هر صبوحي ارغنون ها را برنجان همچنين
- شماره ٣٣٨: عيش هاتان نوش بادا هر زمان اي عاشقان
- شماره ٣٣٩: اي زيان و اي زيان و اي زيان و اي زيان
- شماره ٣٤٠: سر فروکرد از فلک آن ماه روي سيمتن
- شماره ٣٤١: هست عاقل هر زماني در غم پيدا شدن
- شماره ٣٤٢: ساقيا چون مست گشتي خويش را بر من بزن
- شماره ٣٤٣: روي او فتوي دهد کز کعبه بر بتخانه زن
- شماره ٣٤٤: آفتابا بار ديگر خانه را پرنور کن
- شماره ٣٤٥: نوبهارا جان مايي جان ها را تازه کن
- شماره ٣٤٦: يار خود را خواب ديدم اي برادر دوش من
- شماره ٣٤٧: پرده بردار اي حيات جان و جان افزاي من
- شماره ٣٤٨: شمس دين بر يوسفان و نازنينان نازنين
- شماره ٣٤٩: در ميان ظلمت جان تو نور چيست آن
- شماره ٣٥٠: جام پر کن ساقيا آتش بزن اندر غمان
- شماره ٣٥١: اي تو را گردن زده آن تسخرت بر گرد نان
- شماره ٣٥٢: اي دل من در هوايت همچو آب و ماهيان
- شماره ٣٥٣: از بدي ها آن چه گويم هست قصدم خويشتن
- شماره ٣٥٤: مطربا بردار چنگ و لحن موسيقار زن
- شماره ٣٥٥: از دخول هر غري افسرده اي در کار من
- شماره ٣٥٦: عاشقا دو چشم بگشا چارجو در خود ببين
- شماره ٣٥٧: موي بر سر شد سپيد و روي من بگرفت چين
- شماره ٣٥٨: اي چراغ آسمان و رحمت حق بر زمين
- شماره ٣٥٩: عشق شمس الدين است يا نور کف موسي است آن
- شماره ٣٦٠: عشق شمس حق و دين کان گوهر کاني است آن
- شماره ٣٦١: در ستايش هاي شمس الدين نباشم مفتتن
- شماره ٣٦٢: ايها الساقي ادر کأس الحميا نصف من
- شماره ٣٦٣: عاشقان را مژده اي از سرفراز راستين
- شماره ٣٦٤: يارکان رقصي کنيد اندر غمم خوشتر از اين
- شماره ٣٦٥: مطربا نرمک بزن تا روح بازآيد به تن
- شماره ٣٦٦: گلسن بنده ستايک غرضم يق اشد رسن
- شماره ٣٦٧: به خدا ميل ندارم نه به چرب و نه به شيرين
- شماره ٣٦٨: بده آن مرد ترش را قدحي اي شه شيرين
- شماره ٣٦٩: صنما بيار باده بنشان خمار مستان
- شماره ٣٧٠: صنما به چشم شوخت که به چشم اشارتي کن
- شماره ٣٧١: هله نيم مست گشتم قدحي دگر مدد کن
- شماره ٣٧٢: چه شکر داد عجب يوسف خوبي به لبان
- شماره ٣٧٣: جنتي کرد جهان را ز شکر خنديدن
- شماره ٣٧٤: جان حيوان که نديده است بجز کاه و عطن
- شماره ٣٧٥: همه خوردند و بخفتند و تهي گشت وطن
- شماره ٣٧٦: خوي با ما کن و با بي خبران خوي مکن
- شماره ٣٧٧: هيچ باشد که رسد آن شکر و پسته من
- شماره ٣٧٨: بشنو از بوالهوسان قصه مير عسسان
- شماره ٣٧٩: اينک آن انجم روشن که فلک چاکرشان
- شماره ٣٨٠: چون خيال تو درآيد به دلم رقص کنان
- شماره ٣٨١: هر که را گشت سر از غايت برگرديدن
- شماره ٣٨٢: به خدا گل ز تو آموخت شکر خنديدن
- شماره ٣٨٣: مکن اي دوست ز جور اين دلم آواره مکن
- شماره ٣٨٤: اي ز هجران تو مردن طرب و راحت من
- شماره ٣٨٥: دم ده و عشوه ده اي دلبر سيمين بر من
- شماره ٣٨٦: تو سبب سازي و دانايي آن سلطان بين
- شماره ٣٨٧: همه خوردند و بخفتند و تهي گشت وطن
- شماره ٣٨٨: شيرمردا تو چه ترسي ز سگ لاغرشان
- شماره ٣٨٩: چه نشستي دور چون بيگانگان
- شماره ٣٩٠: هر کجا که پا نهي اي جان من
- شماره ٣٩١: شاه ما باري براي کاهلان
- شماره ٣٩٢: مي بده اي ساقي آخرزمان
- شماره ٣٩٣: نک بهاران شد صلا اي لوليان
- شماره ٣٩٤: بشنو از دل نکته هاي بي سخن
- شماره ٣٩٥: جان جان هايي تو جان را برشکن
- شماره ٣٩٦: اي دلارام من و اي دل شکن
- شماره ٣٩٧: ساقيا برخيز و مي در جام کن
- شماره ٣٩٨: راز چون با من نگويد يار من
- شماره ٣٩٩: فقر را در خواب ديدم دوش من
- شماره ٤٠٠: جان من جان تو جانت جان من
- شماره ٤٠١: آمد آمد در ميان خوب ختن
- شماره ٤٠٢: مرغ خانه با هما پر وا مکن
- شماره ٤٠٣: اي ببرده دل تو قصد جان مکن
- شماره ٤٠٤: اي خدا اين وصل را هجران مکن
- شماره ٤٠٥: صبحدم شد زود برخيز اي جوان
- شماره ٤٠٦: اي زيان و اي زيان و اي زيان
- شماره ٤٠٧: رو قرار از دل مستان بستان
- شماره ٤٠٨: مات خود را صنما مات مکن
- شماره ٤٠٩: اي به انکار سوي ما نگران
- شماره ٤١٠: به شکرخنده ببردي دل من
- شماره ٤١١: اي امتان باطل بر نان زنيد بر نان
- شماره ٤١٢: گر چه بسي نشستم در نار تا به گردن
- شماره ٤١٣: اي مرغ آسماني آمد گه پريدن
- شماره ٤١٤: گفتي مرا که چوني در روي ما نظر کن
- شماره ٤١٥: اي محو راه گشته از محو هم سفر کن
- شماره ٤١٦: من از کي باک دارم خاصه که يار با من
- شماره ٤١٧: جانا نخست ما را مرد مدام گردان
- شماره ٤١٨: اي دل ز شاه حوران يا قبله صبوران
- شماره ٤١٩: آن خوب را طلب کن اندر ميان حوران
- شماره ٤٢٠: امروز سرکشان را عشقت جلوه کردن
- شماره ٤٢١: چون جان تو مي ستاني چون شکر است مردن
- شماره ٤٢٢: از زنگ لشکر آمد بر قلب لشکرش زن
- شماره ٤٢٣: رو سر بنه به بالين تنها مرا رها کن
- شماره ٤٢٤: روز است اي دو ديده در روزنم نظر کن
- شماره ٤٢٥: پروانه شد در آتش گفتا که همچنين کن
- شماره ٤٢٦: اي سنگ دل تو جان را درياي پرگهر کن
- شماره ٤٢٧: ديدي چه گفت بهمن هيزم بنه چو خرمن
- شماره ٤٢٨: جانا بيار باده و بختم بلند کن
- شماره ٤٢٩: تو آب روشني تو در اين آب گل مکن
- شماره ٤٣٠: مستي و عاشقي و جواني و جنس اين
- شماره ٤٣١: مي آيدم ز رنگ تو اي يار بوي آن
- شماره ٤٣٢: آن کيست اي خداي کز اين دام خامشان
- شماره ٤٣٣: اي دم به دم مصور جان از درون تن
- شماره ٤٣٤: جانا بيار باده و بختم تمام کن
- شماره ٤٣٥: مي بينمت که عزم جفا مي کني مکن
- شماره ٤٣٦: اي آنک از ميانه کران مي کني مکن
- شماره ٤٣٧: با عاشقان نشين و همه عاشقي گزين
- شماره ٤٣٨: بشنيده ام که عزم سفر مي کني مکن
- شماره ٤٣٩: مست شدي عاقبت آمدي اندر ميان
- شماره ٤٤٠: خواجه غلط کرده اي در روش يار من
- شماره ٤٤١: يار شو و يار بين دل شو و دلدار بين
- شماره ٤٤٢: با رخ چون مشعله بر در ما کيست آن
- شماره ٤٤٣: گفت لبم ناگهان نام گل و گلستان
- شماره ٤٤٤: يک غزل آغاز کن بر صفت حاضران
- شماره ٤٤٥: بوسه بده خويش را اي صنم سيمتن
- شماره ٤٤٦: سير نشد چشم و دل از نظر شاه من
- شماره ٤٤٧: اي رخ خندان تو مايه صد گلستان
- شماره ٤٤٨: باز فروريخت عشق از در و ديوار من
- شماره ٤٤٩: باز درآمد ز راه فتنه برانگيز من
- شماره ٤٥٠: باز برآمد ز کوه خسرو شيرين من
- شماره ٤٥١: اي هوس عشق تو کرده جهان را زبون
- شماره ٤٥٢: بازشکستند خلق سلسله يا مسلمين
- شماره ٤٥٣: بيش مکن همچنان خانه درآ همچنين
- شماره ٤٥٤: يا تو ترش کرده رو مايه ده شکران
- شماره ٤٥٥: هر چه کني تو کرده من دان
- شماره ٤٥٦: جفاي تلخ تو گوهر کند مرا اي جان
- شماره ٤٥٧: دلا تو شهد منه در دهان رنجوران
- شماره ٤٥٨: مکن مکن که روا نيست بي گنه کشتن
- شماره ٤٥٩: توي که بدرقه باشي گهي گهي رهزن
- شماره ٤٦٠: به جان تو که از اين دلشده کرانه مکن
- شماره ٤٦١: به من نگر به دو رخسار زعفراني من
- شماره ٤٦٢: چهار روز ببودم به پيش تو مهمان
- شماره ٤٦٣: مقام ناز نداري برو تو ناز مکن
- شماره ٤٦٤: چهار شعر بگفتم بگفت ني به از اين
- شماره ٤٦٥: نعيم تو نه از آن است که سير گردد جان
- شماره ٤٦٦: براي چشم تو صد چشم بد توان ديدن
- شماره ٤٦٧: اگر سزاي لب تو نبود گفته من
- شماره ٤٦٨: بيا بيا که ز هجرت نه عقل ماند نه دين
- شماره ٤٦٩: به صلح آمد آن ترک تند عربده کن
- شماره ٤٧٠: من کجا بودم عجب بي تو اين چندين زمان
- شماره ٤٧١: بگويم مثالي از اين عشق سوزان
- شماره ٤٧٢: ببردي دلم را بدادي به زاغان
- شماره ٤٧٣: تنت زين جهان است و دل زان جهان
- شماره ٤٧٤: به پيش آر سغراق گلگون من
- شماره ٤٧٥: اي هفت دريا گوهر عطا کن
- شماره ٤٧٦: آن دلبر من آمد بر من
- شماره ٤٧٧: تازه شد از او باغ و بر من
- شماره ٤٧٨: يک قوصره پر دارم ز سخن
- شماره ٤٧٩: با من صنما دل يک دله کن
- شماره ٤٨٠: گر تنگ بدي اين سينه من
- شماره ٤٨١: چون دل جانا بنشين بنشين
- شماره ٤٨٢: شب محنت که بد طبيب و تو افکار ياد کن
- شماره ٤٨٣: چند نظاره جهان کردن
- شماره ٤٨٤: چند بوسه وظيفه تعيين کن
- شماره ٤٨٥: سير گشتم ز نازهاي خسان
- شماره ٤٨٦: چيست با عشق آشنا بودن
- شماره ٤٨٧: گر چه اندر فغان و ناليدن
- شماره ٤٨٨: شب که جهان است پر از لوليان
- شماره ٤٨٩: ساقي من خيزد بي گفت من
- شماره ٤٩٠: مست رسيد آن بت بي باک من
- شماره ٤٩١: جان مني جان مني جان من
- شماره ٤٩٢: مي نروم هيچ از اين خانه من
- شماره ٤٩٣: اي تو پناه همه روز محن
- شماره ٤٩٤: بانگ برآمد ز خرابات من
- شماره ٤٩٥: بانگ برآمد ز خرابات من
- شماره ٤٩٦: ظلمت شب پرتو ظلمات من
- شماره ٤٩٧: اي تو چو خورشيد و شه خاص من
- شماره ٤٩٨: بانگ برآمد ز دل و جان من
- شماره ٤٩٩: بازرسيد آن بت زيباي من
- شماره ٥٠٠: آمده اي بي گه خامش مشين
- شماره ٥٠١: پيشتر آ اي صنم شنگ من
- شماره ٥٠٢: مي تلخي که تلخي ها بدو گردد همه شيرين
- شماره ٥٠٣: اگر امروز دلدارم درآيد همچو دي خندان
- شماره ٥٠٤: دگرباره چو مه کرديم خرمن
- شماره ٥٠٥: افندس مسين کاغا يوميندن
- شماره ٥٠٦: کيف اتوب يا اخي من سکر کارجوان
- شماره ٥٠٧: العشق يقول لي تزين
- شماره ٥٠٨: ايا بدر الدجي بل انت احسن
- شماره ٥٠٩: اطيب الاسفار عندي انتقالي من مکان
- شماره ٥١٠: اطيب الاعمار عمر في طريق العاشقين
- شماره ٥١١: يا صغير السن يا رطب البدن
- شماره ٥١٢: ابشر ثم ابشر يا مؤتمن
- شماره ٥١٣: نحن الي سيدنا راجعون
- شماره ٥١٤: اي عاشقان اي عاشقان آن کس که بيند روي او
- شماره ٥١٥: حيلت رها کن عاشقا ديوانه شو ديوانه شو
- شماره ٥١٦: مستي ببيني رازدان مي دانک باشد مست او
- شماره ٥١٧: بيدار شو بيدار شو هين رفت شب بيدار شو
- شماره ٥١٨: نبود چنين مه در جهان اي دل همين جا لنگ شو
- شماره ٥١٩: اي شعشعه نور فلق در قبه ميناي تو
- شماره ٥٢٠: ساقي اگر کم شد ميت دستار ما بستان گرو
- شماره ٥٢١: آن کون خر کز حاسدي عيسي بود تشويش او
- شماره ٥٢٢: اي عشق تو موزونتري يا باغ و سيبستان تو
- شماره ٥٢٣: والله ملولم من کنون از جام و سغراق و کدو
- شماره ٥٢٤: دل دي خراب و مست و خوش هر سو همي افتاد از او
- شماره ٥٢٥: اي تن و جان بنده او بند شکرخنده او
- شماره ٥٢٦: چون بجهد خنده ز من خنده نهان دارم از او
- شماره ٥٢٧: روشني خانه تويي خانه بمگذار و مرو
- شماره ٥٢٨: کار جهان هر چه شود کار تو کو بار تو کو
- شماره ٥٢٩: شب شد اي خواجه ز کي آخر آن يار تو کو
- شماره ٥٣٠: اي شکران اي شکران کان شکر دارم از او
- شماره ٥٣١: چيست که هر دمي چنين مي کشدم به سوي او
- شماره ٥٣٢: جان و سر تو اي پسر نيست کسي به پاي تو
- شماره ٥٣٣: اي تو خموش پرسخن چيست خبر بيا بگو
- شماره ٥٣٤: عيد نمي دهد فرح بي نظر هلال تو
- شماره ٥٣٥: در سفر هواي تو بي خبرم به جان تو
- شماره ٥٣٦: سخت خوش است چشم تو و آن رخ گلفشان تو
- شماره ٥٣٧: اي تو امان هر بلا ما همه در امان تو
- شماره ٥٣٨: هين کژ و راست مي روي باز چه خورده اي بگو
- شماره ٥٣٩: کي ز جهان برون شود جزو جهان هله بگو
- شماره ٥٤٠: سيمبرا ز سيم تو سيمبرم به جان تو
- شماره ٥٤١: سنگ شکاف مي کند در هوس لقاي تو
- شماره ٥٤٢: من که ستيزه روترم در طلب لقاي تو
- شماره ٥٤٣: باده چو هست اي صنم بازمگير و ني مگو
- شماره ٥٤٤: نديدم در جهان کس را که تا سر پر نبوده ست او
- شماره ٥٤٥: اگر نه عاشق اويم چه مي پويم به کوي او
- شماره ٥٤٦: دگرباره بشوريدم بدان سانم به جان تو
- شماره ٥٤٧: چو شيرينتر نمود اي جان مها شور و بلاي تو
- شماره ٥٤٨: اگر بگذشت روز اي جان به شب مهمان مستان شو
- شماره ٥٤٩: فقير است او فقير است او فقير ابن الفقير است او
- شماره ٥٥٠: دگرباره بشوريدم بدان سانم به جان تو
- شماره ٥٥١: دل آتش پذير از توست برق و سنگ و آهن تو
- شماره ٥٥٢: نمي گفتي مرا روزي که ما را يار غاري تو
- شماره ٥٥٣: ز مکر حق مباش ايمن اگر صد بخت بيني تو
- شماره ٥٥٤: هر شش جهتم اي جان منقوش جمال تو
- شماره ٥٥٥: گشته ست طپان جانم اي جان و جهان برگو
- شماره ٥٥٦: هم آگه و هم ناگه مهمان من آمد او
- شماره ٥٥٧: چنگ خردم بگسل تاري من و تاري تو
- شماره ٥٥٨: اي يار قلندردل دلتنگ چرايي تو
- شماره ٥٥٩: در خشکي ما بنگر و آن پرده تر برگو
- شماره ٥٦٠: آن دلبر عيار جگرخواره ما کو
- شماره ٥٦١: خزان عاشقان را نوبهار او
- شماره ٥٦٢: تو کمترخواره اي هشيار مي رو
- شماره ٥٦٣: تو جام عشق را بستان و مي رو
- شماره ٥٦٤: از اين پستي به سوي آسمان شو
- شماره ٥٦٥: دل و جان را طربگاه و مقام او
- شماره ٥٦٦: به پيشت نام جان گويم زهي رو
- شماره ٥٦٧: به پيشت نام جان گويم زهي رو
- شماره ٥٦٨: بيا اي رونق گلزار از اين سو
- شماره ٥٦٩: چو بگشادم نظر از شيوه تو
- شماره ٥٧٠: خداوندا چو تو صاحب قران کو
- شماره ٥٧١: گران جاني مکن اي يار برگو
- شماره ٥٧٢: در اين رقص و در اين هاي و در اين هو
- شماره ٥٧٣: بازم صنما چه مي فريبي تو
- شماره ٥٧٤: ديدي که چه کرد آن پري رو
- شماره ٥٧٥: اي رونق نوبهار برگو
- شماره ٥٧٦: اي عارف خوش کلام برگو
- شماره ٥٧٧: اي صيد رخ تو شير و آهو
- شماره ٥٧٨: آن وعده که کرده اي مرا کو
- شماره ٥٧٩: خوش خرامان مي روي اي جان جان بي من مرو
- شماره ٥٨٠: از حلاوت ها که هست از خشم و از دشنام او
- شماره ٥٨١: اي خراب اسرارم از اسرار تو اسرار تو
- شماره ٥٨٢: جمله خشم از کبر خيزد از تکبر پاک شو
- شماره ٥٨٣: اي سنايي عاشقان را درد بايد درد کو
- شماره ٥٨٤: اي صبا بادي که داري در سر از ياري بگو
- شماره ٥٨٥: در گذر آمد خيالش گفت جان اين است او
- شماره ٥٨٦: اي جهان برهم زده سوداي تو سوداي تو
- شماره ٥٨٧: جسم و جان با خود نخواهم خانه خمار کو
- شماره ٥٨٨: عاشقي بر من پريشانت کنم نيکو شنو
- شماره ٥٨٩: دوش خوابي ديده ام خود عاشقان را خواب کو
- شماره ٥٩٠: اي برادر عاشقي را درد بايد درد کو
- شماره ٥٩١: در خلاصه عشق آخر شيوه اسلام کو
- شماره ٥٩٢: ناله اي کن عاشقانه درد محرومي بگو
- شماره ٥٩٣: اي ز رويت تافته در هر زماني نور نو
- شماره ٥٩٤: طرب اندر طرب است او که در عقل شکست او
- شماره ٥٩٥: ز من و تو شرري زاد در اين دل ز چنان رو
- شماره ٥٩٦: تو بمال گوش بربط که عظيم کاهل است او
- شماره ٥٩٧: خنک آن جان که رود مست و خرامان بر او
- شماره ٥٩٨: خنک آن دم که نشينيم در ايوان من و تو
- شماره ٥٩٩: گر رود ديده و عقل و خرد و جان تو مرو
- شماره ٦٠٠: تن مزن اي پسر خوش دم خوش کام بگو
- شماره ٦٠١: چهره زرد مرا بين و مرا هيچ مگو
- شماره ٦٠٢: همه خوردند و برفتند و بماندم من و تو
- شماره ٦٠٣: من غلام قمرم غير قمر هيچ مگو
- شماره ٦٠٤: هله اي شاه مپيچان سر و دستار مرو
- شماره ٦٠٥: سر و پا گم کند آن کس که شود دلخوش از او
- شماره ٦٠٦: سر عثمان تو مست است بر او ريز کدو
- شماره ٦٠٧: اي همه سرگشتگان مهمان تو
- شماره ٦٠٨: اي بمرده هر چه جان در پاي او
- شماره ٦٠٩: شکر ايزد را که ديدم روي تو
- شماره ٦١٠: اي بکرده رخت عشاقان گرو
- شماره ٦١١: مطربا اسرار ما را بازگو
- شماره ٦١٢: جان ما را هر نفس بستان نو
- شماره ٦١٣: اي غذاي جان مستم نام تو
- شماره ٦١٤: صوفيانيم آمده در کوي تو
- شماره ٦١٥: مي دويد از هر طرف در جست و جو
- شماره ٦١٦: به حريفان بنشين خواب مرو
- شماره ٦١٧: اي ترک ماه چهره چه گردد که صبح تو
- شماره ٦١٨: اي ديده من جمال خود اندر جمال تو
- شماره ٦١٩: آمد خيال آن رخ چون گلستان تو
- شماره ٦٢٠: جانا تويي کليم و منم چون عصاي تو
- شماره ٦٢١: اين ترک ماجرا ز دو حکمت برون نبو
- شماره ٦٢٢: اي کرده چهره تو چو گلنار شرم تو
- شماره ٦٢٣: رفتم به کوي خواجه و گفتم که خواجه کو
- شماره ٦٢٤: ننشيند آتشم چو ز حق خاست آرزو
- شماره ٦٢٥: هان اي جمال دلبر اي شاد وقت تو
- شماره ٦٢٦: تا که درآمد به باغ چهره گلنار تو
- شماره ٦٢٧: آينه جان شده چهره تابان تو
- شماره ٦٢٨: سير نيم سير ني از لب خندان تو
- شماره ٦٢٩: مطرب مهتاب رو آنچ شنيدي بگو
- شماره ٦٣٠: اي سر مردان برگو برگو
- شماره ٦٣١: مرا اگر تو نيابي به پيش يار بجو
- شماره ٦٣٢: من آن نيم که بگويم حديث نعمت او
- شماره ٦٣٣: به وقت خواب بگيري مرا که هين برگو
- شماره ٦٣٤: هزار بار کشيده ست عشق کافرخو
- شماره ٦٣٥: چو از سر بگيرم بود سرور او
- شماره ٦٣٦: بي دل شده ام بهر دل تو
- شماره ٦٣٧: نور دل ما روي خوش تو
- شماره ٦٣٨: دل من دل من دل من بر تو
- شماره ٦٣٩: بنشسته به گوشه اي دو سه مست ترانه گو
- شماره ٦٤٠: به قرار تو او رسد که بود بي قرار تو
- شماره ٦٤١: قلم از عشق بشکند چو نويسد نشان تو
- شماره ٦٤٢: هله اي طالب سمو بگداز از غمش چو مو
- شماره ٦٤٣: هله طبل وفا بزن که بيامد اوان تو
- شماره ٦٤٤: طيب الله عيشکم لا وحش الله منکم
- شماره ٦٤٥: بوقلمون چند از انکار تو
- شماره ٦٤٦: پرده بگردان و بزن ساز نو
- شماره ٦٤٧: يا قمرا لوعه للقمرين سکن
- شماره ٦٤٨: بوسيسي افنديمو هم محسن و هم مه رو
- شماره ٦٤٩: اليوم من الوصل نسيم و سعود
- شماره ٦٥٠: بگردان ساقي مه روي جام
- شماره ٦٥١: هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب
- شماره ٦٥٢: يا عاشقين المقصد سيحوا الي ما ترشدوا
- شماره ٦٥٣: الا يا ساقيا اني لظمآن و مشتاق
- شماره ٦٥٤: ابناء ربيعنا تعالوا
- شماره ٦٥٥: جود الشموس علي الوري اشراق
- شماره ٦٥٦: حد البشير بشاره يا جار
- شماره ٦٥٧: امسي و اصبح بالجوي اتعذب
- شماره ٦٥٨: مررت بدر في هواه بحار
- شماره ٦٥٩: امروز مستان را نگر در مست ما آويخته
- شماره ٦٦٠: اي جبرئيل از عشق تو اندر سما پا کوفته
- شماره ٦٦١: يک چند رندند اين طرف در ظل دل پنهان شده
- شماره ٦٦٢: اين کيست اين اين کيست اين شيرين و زيبا آمده
- شماره ٦٦٣: اين کيست اين اين کيست اين در حلقه ناگاه آمده
- شماره ٦٦٤: اي عاشقان اي عاشقان ديوانه ام کو سلسله
- شماره ٦٦٥: اي از تو خاکي تن شده تن فکرت و گفتن شده
- شماره ٦٦٦: اي جان و دل از عشق تو در بزم تو پا کوفته
- شماره ٦٦٧: ساقي فرخ رخ من جام چو گلنار بده
- شماره ٦٦٨: باده بده باد مده وز خودمان ياد مده
- شماره ٦٦٩: يا رجلا حصيده مجبنه و مبخله
- شماره ٦٧٠: اي تو براي آبرو آب حيات ريخته
- شماره ٦٧١: آمد يار و بر کفش جام ميي چو مشعله
- شماره ٦٧٢: شحنه عشق مي کشد از دو جهان مصادره
- شماره ٦٧٣: دايم پيش خود نهي آينه را هرآينه
- شماره ٦٧٤: کجا شد عهد و پيماني که کردي دوش با بنده
- شماره ٦٧٥: بر آنم کز دل و ديده شوم بيزار يک باره
- شماره ٦٧٦: به لاله دوش نسرين گفت برخيزيم مستانه
- شماره ٦٧٧: يکي ماهي همي بينم برون از ديده در ديده
- شماره ٦٧٨: ز بردابرد عشق او چو بشنيد اين دل پاره
- شماره ٦٧٩: سراندازان همي آيي نگارين جگرخواره
- شماره ٦٨٠: مرا گويي که چوني تو لطيف و لمتر و تازه
- شماره ٦٨١: چو در دل پاي بنهادي بشد از دست انديشه
- شماره ٦٨٢: زهي بزم خداوندي زهي مي هاي شاهانه
- شماره ٦٨٣: سراندازان همي آيي ز راه سينه در ديده
- شماره ٦٨٤: با زر غم و بي زر غم آخر غم با زر به
- شماره ٦٨٥: من سرخوش و تو دلخوش غم بي دل و بي سر به
- شماره ٦٨٦: هشيار شدم ساقي دستار به من واده
- شماره ٦٨٧: ناگاه درافتادم زان قصر و سراپرده
- شماره ٦٨٨: هر روز پري زادي از سوي سراپرده
- شماره ٦٨٩: کي باشد من با تو باده به گرو خورده
- شماره ٦٩٠: ناموس مکن پيش آ اي عاشق بيچاره
- شماره ٦٩١: بربند دهان از نان کآمد شکر روزه
- شماره ٦٩٢: يا رب چه کس است آن مه يا رب چه کس است آن مه
- شماره ٦٩٣: من بيخود و تو بيخود ما را کي برد خانه
- شماره ٦٩٤: اي غايب از اين محضر از مات سلام الله
- شماره ٦٩٥: از انبهي ماهي دريا به نهان گشته
- شماره ٦٩٦: ديدم رخ ترسا را با ما چو گل اشکفته
- شماره ٦٩٧: اي جان تو جانم را از خويش خبر کرده
- شماره ٦٩٨: اي روي تو رويم را چون روي قمر کرده
- شماره ٦٩٩: دل دست به يک کاسه با شهره صنم کرده
- شماره ٧٠٠: امروز بت خندان مي بخش کند خنده
- شماره ٧٠١: اي خاک کف پايت رشک فلکي بوده
- شماره ٧٠٢: مستي ده و هستي ده اي غمزه خماره
- شماره ٧٠٣: آن يار غريب من آمد به سوي خانه
- شماره ٧٠٤: بي برگي بستان بين کآمد دي ديوانه
- شماره ٧٠٥: اي دل به کجايي تو آگاه هيي يا نه
- شماره ٧٠٦: هر روز فقيران را هم عيد و هم آدينه
- شماره ٧٠٧: اي دل تو بگو هستم چون ماهي بر تابه
- شماره ٧٠٨: روزي تو مرا بيني ميخانه درافتاده
- شماره ٧٠٩: امروز من و باده و آن يار پري زاده
- شماره ٧١٠: اي بر سر بازاري دستار چنان کرده
- شماره ٧١١: اي جنبش هر شاخي از لون دگر ميوه
- شماره ٧١٢: چون عزم سفر کردي في لطف امان الله
- شماره ٧١٣: هر موي من از عشقت بيت و غزلي گشته
- شماره ٧١٤: آن عشق جگرخواره کز خون شود او فربه
- شماره ٧١٥: اي دلبر بي صورت صورتگر ساده
- شماره ٧١٦: اي آنک تو را ما ز همه کون گزيده
- شماره ٧١٧: اين کيست چنين مست ز خمار رسيده
- شماره ٧١٨: اي طبل رحيل از طرف چرخ شنيده
- شماره ٧١٩: رندان همه جمعند در اين دير مغانه
- شماره ٧٢٠: اين نيم شبان کيست چو مهتاب رسيده
- شماره ٧٢١: هلا ساقي بيا ساغر مرا ده
- شماره ٧٢٢: بيا دل بر دل پردرد من نه
- شماره ٧٢٣: ايا گم گشتگان راه و بيراه
- شماره ٧٢٤: چنين مي زن دو دستک تا سحرگاه
- شماره ٧٢٥: سماع آمد هلا اي يار برجه
- شماره ٧٢٦: خدايا مطربان را انگبين ده
- شماره ٧٢٧: ايا خورشيد بر گردون سواره
- شماره ٧٢٨: مبارک باد آمد ماه روزه
- شماره ٧٢٩: چو بي گاه است و باران خانه خانه
- شماره ٧٣٠: مکن راز مرا اي جان فسانه
- شماره ٧٣١: خدايا رحمت خود را به من ده
- شماره ٧٣٢: فرياد ز يار خشم کرده
- شماره ٧٣٣: اي ديده راست راست ديده
- شماره ٧٣٤: آمد مه و لشکر ستاره
- شماره ٧٣٥: ديدي که چه کرد آن يگانه
- شماره ٧٣٦: يک جام ز صد هزار جان به
- شماره ٧٣٧: جان آمده در جهان ساده
- شماره ٧٣٨: اي بي تو حيات ها فسرده
- شماره ٧٣٩: اي دوش ز دست ما رهيده
- شماره ٧٤٠: ماييم قديم عشق باره
- شماره ٧٤١: اي گشته دلت چو سنگ خاره
- شماره ٧٤٢: ماييم و دو چشم و جان خيره
- شماره ٧٤٣: آن سفره بيار و در ميان نه
- شماره ٧٤٤: اي نقد تو را زکات نسيه
- شماره ٧٤٥: اي روز مبارک و خجسته
- شماره ٧٤٦: اي دو چشمت جاودان را نکته ها آموخته
- شماره ٧٤٧: اي ز هندستان زلفت رهزنان برخاسته
- شماره ٧٤٨: اي ز هجرانت زمين و آسمان بگريسته
- شماره ٧٤٩: اي ز گلزار جمالت ياسمين پا کوفته
- شماره ٧٥٠: اي سراندازان همه در عشق تو پا کوفته
- شماره ٧٥١: تا چه عشق است آن صنم را با دل پرخون شده
- شماره ٧٥٢: اي به ميدان هاي وحدت گوي شاهي باخته
- شماره ٧٥٣: چشم بگشا جان ها بين از بدن بگريخته
- شماره ٧٥٤: اين چه باد صرصر است از آسمان پويان شده
- شماره ٧٥٥: کي بود خاک صنم با خون ما آميخته
- شماره ٧٥٦: هله بحري شو و در رو مکن از دور نظاره
- شماره ٧٥٧: مشنو حيلت خواجه هله اي دزد شبانه
- شماره ٧٥٨: هله صياد نگويي که چه دام است و چه دانه
- شماره ٧٥٩: سوي اطفال بيامد به کرم مادر روزه
- شماره ٧٦٠: صنما از آنچ خوردي بهل اندکي به ما ده
- شماره ٧٦١: اي خداوند يکي يار جفاکارش ده
- شماره ٧٦٢: صد خمار است و طرب در نظر آن ديده
- شماره ٧٦٣: بده آن باده جاني که چنانيم همه
- شماره ٧٦٤: پيش جوش عفو بي حد تو شاه
- شماره ٧٦٥: عشق بين با عاشقان آميخته
- شماره ٧٦٦: اي بخاري را تو جان پنداشته
- شماره ٧٦٧: عشق تو از بس کشش جان آمده
- شماره ٧٦٨: جسته اند ديوانگان از سلسله
- شماره ٧٦٩: روز ما را ديگران را شب شده
- شماره ٧٧٠: قرابه باز دانا هش دار آبگينه
- شماره ٧٧١: پيغام زاهدان را کآمد بلاي توبه
- شماره ٧٧٢: اين جا کسي است پنهان دامان من گرفته
- شماره ٧٧٣: در خانه دل اي جان آن کيست ايستاده
- شماره ٧٧٤: آن آتشي که داري در عشق صاف و ساده
- شماره ٧٧٥: بازآمد آن مغني با چنگ سازکرده
- شماره ٧٧٦: اي کهرباي عشقت دل را به خود کشيده
- شماره ٧٧٧: برجه ز خواب و بنگر صبحي دگر دميده
- شماره ٧٧٨: از بس که مطرب دل از عشق کرد ناله
- شماره ٧٧٩: ديدم نگار خود را مي گشت گرد خانه
- شماره ٧٨٠: اي پاک از آب و از گل پايي در اين گلم نه
- شماره ٧٨١: اي گرد عاشقانت از رشک تخته بسته
- شماره ٧٨٢: آن دم که درربايد باد از رخ تو پرده
- شماره ٧٨٣: اي از تو من برسته اي هم توام بخورده
- شماره ٧٨٤: گل را نگر ز لطف سوي خار آمده
- شماره ٧٨٥: اي صد هزار خرمن ها را بسوخته
- شماره ٧٨٦: باده بده ساقيا عشوه و بادم مده
- شماره ٧٨٧: ساقي جان غير آن رطل گرانم مده
- شماره ٧٨٨: اي مه و اي آفتاب پيش رخت مسخره
- شماره ٧٨٩: اي همه منزل شده از تو ره بي رهه
- شماره ٧٩٠: ايا دلي چو صبا ذوق صبح ها ديده
- شماره ٧٩١: زهي لواء و علم لا اله الا الله
- شماره ٧٩٢: چو آفتاب برآمد ز قعر آب سياه
- شماره ٧٩٣: که بوده است تو را دوش يار و همخوابه
- شماره ٧٩٤: مقام خلوت و يار و سماع و تو خفته
- شماره ٧٩٥: دلم چو ديده و تو چون خيال در ديده
- شماره ٧٩٦: چو مست روي توام اي حکيم فرزانه
- شماره ٧٩٧: عجب دلي که به عشق بت است پيوسته
- شماره ٧٩٨: ز لقمه اي که بشد ديده تو را پرده
- شماره ٧٩٩: تو ديده گشته و ما را بکرده ناديده
- شماره ٨٠٠: برو برو که به بز لايق است بزغاله
- شماره ٨٠١: خلاصه دو جهان است آن پري چهره
- شماره ٨٠٢: اي جان اي جان في ستر الله
- شماره ٨٠٣: خوش بود فرش تن نور ديده
- شماره ٨٠٤: آمد آمد نگار پوشيده
- شماره ٨٠٥: مطرب جان هاي دل برده
- شماره ٨٠٦: رخ نفسي بر رخ اين مست نه
- شماره ٨٠٧: يا رشا فديته من زمن رايته
- شماره ٨٠٨: هل طربا لعاشق وافقه زمانه