اي ز گلزار جمالت ياسمين پا کوفته
وز صواب هر خطايت صد ختن پا کوفته
اي بزاده حسن تو بي واسطه هر مرد و زن
وآنگه اندر باغ عشقت مرد و زن پا کوفته
اي رخ شاهانه ات آورده جان پروانه اي
صد هزاران شمع دل اندر لگن پا کوفته
اي دماغ عاشقان پرباده منصوريت
تا دو صد حلاج عشقت بر رسن پا کوفته
لاغري جان ز ذوقت آن چنان فربه شده
مي نگنجد در جهان در خويشتن پا کوفته
هدهدان اندر قفص چون زان سليمان خوش شدند
راه پريدن نبد تا در وطن پا کوفته
جان عاشق لامکان و اين بدن سايه الست
آفتاب جان به رقص و اين بدن پا کوفته
قهقهه شادان عشقش کرد مجلس پرشکر
بوالحزن شادان شده با بوالحسن پا کوفته
روي و چشم شمس تبريزي گل و نسرين بکاشت
در ميان نرگس و گل جسم من پا کوفته