دگرباره بشوريدم بدان سانم به جان تو
که هر بندي که بربندي بدرانم به جان تو
من آن ديوانه بندم که ديوان را همي بندم
زبان مرغ مي دانم سليمانم به جان تو
نخواهم عمر فاني را تويي عمر عزيز من
نخواهم جان پرغم را تويي جانم به جان تو
چو تو پنهان شوي از من همه تاريکي و کفرم
چو تو پيدا شوي بر من مسلمانم به جان تو
گر آبي خوردم از کوزه خيال تو در او ديدم
وگر يک دم زدم بي تو پشيمانم به جان تو
اگر بي تو بر افلاکم چو ابر تيره غمناکم
وگر بي تو به گلزارم به زندانم به جان تو
سماع گوش من نامت سماع هوش من جامت
عمارت کن مرا آخر که ويرانم به جان تو
درون صومعه و مسجد تويي مقصودم اي مرشد
به هر سو رو بگرداني بگردانم به جان تو
سخن با عشق مي گويم که او شير و من آهويم
چه آهويم که شيران را نگهبانم به جان تو
ايا منکر درون جان مکن انکارها پنهان
که سر سرنبشتت را فروخوانم به جان تو
چه خويشي کرد آن بي چون عجب با اين دل پرخون
که ببريده ست آن خويشي ز خويشانم به جان تو
تو عيد جان قرباني و پيشت عاشقان قربان
بکش در مطبخ خويشم که قربانم به جان تو
ز عشق شمس تبريزي ز بيداري و شبخيزي
مثال ذره گردان پريشانم به جان تو