بت بي نقش و نگارم جز تو يار ندارم
تويي آرام دل من مبر اي دوست قرارم
ز جفاي تو حزينم جز عشقت نگزينم
هوسي نيست جز اينم جز از اين کار ندارم
تو به رخسار چو ماهي چه لطيفي و چه شاهي
تو مرا پشت و پناهي ز تو آراسته کارم
جز عشقت نپذيرم جز زلف تو نگيرم
که در اين عهد چو تيرم که بر اين چنگ چو تارم
تن ما را همه جان کن همه را گوهر کان کن
ز طرب چشمه روان کن به سوي باغ و بهارم