شماره ٤٤: اي گزيده يار چونت يافتم
اي گزيده يار چونت يافتم
اي دل و دلدار چونت يافتم
مي گريزي هر زمان از کار ما
در ميان کار چونت يافتم
چند بارم وعده کردي و نشد
اي صنم اين بار چونت يافتم
زحمت اغيار آخر چند چند
هين که بي اغيار چونت يافتم
اي دريده پرده هاي عاشقان
پرده را بردار چونت يافتم
اي ز رويت گلستان ها شرمسار
در گل و گلزار چونت يافتم
اي دل اندک نيست زخم چشم بد
پس مگو بسيار چونت يافتم
اي که در خوابت نديده خسروان
اين عجب بيدار چونت يافتم
شمس تبريزي که انوار از تو تافت
اندر آن انوار چونت يافتم