شماره ٤٦٣: مقام ناز نداري برو تو ناز مکن
مقام ناز نداري برو تو ناز مکن
چو ميوه پخته نگشت از درخت بازمکن
به پيش قبله حق همچو بت ميا منشين
نماز خود را از خويش بي نماز مکن
گهي که پخته شدي از درخت فارغ باش
ز گرم و سرد مينديش و احتراز مکن
چو هيچ خصم نماند برو به بزم نشين
سلاح رزم بينداز و ترک تاز مکن
چو صاف صاف برآمد ز کوره نقده تو
مده به کوره هر کوردل گداز مکن
جمال خود ز اسيران عشق هيچ مپوش
چو باغ لطف خدايي تو در فراز مکن