شماره ١٥٩: گر تو کني روي ترش زحمت از اين جا ببرم
گر تو کني روي ترش زحمت از اين جا ببرم
گر تو ميي من قدحم ور ترشي من کبرم
عبس وجها سندي کان سناه مددي
کل هوي يهويه ذاک جميل و کرم
زنده نباشد دل من گر به مهش دل ندهم
عقل ندارد سر من گر ز نباتش نچرم
مبسمه بلبلني عابسه زلزلني
ما شطه شيبني غيبته الف هرم
گر کژي آرم سوي او همچو کمان تير خورم
ور هنر آرم سوي او عرضه کنم بي هنرم
بارحتي فکرته هيجني قلقلني
قمت اطوف سکرا مغتنما حول حرم
گر پي رايش نروم باد گسسته رگ من
ور سوي بحرش نروم باد شکسته گهرم
ظلت به مقتنيا مرتزقا مجتنيا
نخله خلد نبتت وسط رياض و ارم
چونک شکارش نشوم خواجه يقين دان که سگم
چون پي اسپش ندوم خواجه يقين دان که خرم
کنت ثقيلا کسلا خففني جذبته
نمت علي قارعه عاصفني سيل عرم
گفتم بسته ست دلم گفت منم قفل گشا
گفتم کشتي تو مرا گفت من از تو بترم
رو سخن کار مگو کز همه آزاد شدم
رو سخن خار مگو چون همه گل مي سپرم