شماره ٦٥١: هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب
هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب
تن و دل ما مسخر او که مي نپرد بجز بر او
فما طلبوا سوي سقمي فطاب علي ما طلبوا
عجب خبري که مي دهدم دم و غم او کر و فر او
فني جلدي اذا عبسوا فکيف تري اذا طربوا
مرا غم او چو زنده کند چگونه شوم ز منظر او
فلا هرب اذا طلبوا و لا طرب اذا هربوا
عجب چه بود بهر دو جهان که آن نبود ميسر او
اري امما به سکروا و لا قدح و لا عنب
حدث نشود شکر که خوري شکر چو چشد ز شکر او
لقد ملئت خواطرنا بهم عجبا و ما العجب
سحر اثري ز طلعت او شبم نفسي ز عنبر او
سکت او ناوهم سکتوا و لا سئمو و لا عتبوا
خبر نکنم دگر که مرا رسيد خبر ز مخبر او
فوا حزني اذا حجبوا و يا طربي اذا قربوا
درم بزند سري نکند که سر نبرد کس از سر او