شماره ١٣٧: آمدم باز تا چنان گردم
آمدم باز تا چنان گردم
که چو خورشيد جمله جان گردم
سر خم رحيق بگشايم
سرده بزم سرخوشان گردم
عشرت اکنون علم به صحرا زد
من چو فکرت چرا نهان گردم
باغ خلد است جان من تا من
قره العين باغبان گردم
برنگردم به گرد خود چون قطب
گرد قطبان چو آسمان گردم
چون شبم روز گشت اي سلطان
فارغ از بام و پاسبان گردم
کان زرم نيم زر محدود
که پي سنگ امتحان گردم
تن زن از هي هي شبانانه
پادشاهم چرا شبان گردم