شماره ٣٩٠: هر کجا که پا نهي اي جان من
هر کجا که پا نهي اي جان من
بردمد لاله و بنفشه و ياسمن
پاره گل برکني بر وي دمي
بازگردد يا کبوتر يا زغن
در تغاري دست شويي آن تغار
ز آب دست تو شود زرين لگن
بر سر گوري بخواني فاتحه
بوالفتوحي سر برآرد از کفن
دامنت بر چنگل خاري زند
چنگلش چنگي شود با تن تنن
هر بتي را که شکستي اي خليل
جان پذيرد عقل يابد زان شکن
تا مه تو تافت بر بداختري
سعد اکبر گشت و وارست از محن
هر دمي از صحن سينه برجهد
همچو آدم زاده اي بي مرد و زن
وآنگه از پهلوي او وز پشت او
پر شوند آدمچگان اندر زمن
خواستم گفتن بر اين پنجاه بيت
لب ببستم تا گشايي تو دهن