غزل ها - قسمت اول
- شماره ١: اي در هواي وصل تو گسترده جانها بالها
- شماره ٢: هان رستخيز جان رسيد شد در بدن زلزالها
- شماره ٣: ترا سزاست خدائي نه جسم را و نه جانرا
- شماره ٤: اي که در اين خاکدان جان و جهاني مرا
- شماره ٥: اي ز تو خرم دل آباد ما
- شماره ٦: اي دواي درد بيدرمان ما
- شماره ٧: اي فداي عشق تو ايمان ما
- شماره ٨: يارب بريز شهد عبادت بکام ما
- شماره ٩: يارب تهي مکن ز مي عشق جام ما
- شماره ١٠: اي کوي تو برتر از مکانها
- شماره ١١: اي لال ز وصف تو زبانها
- شماره ١٢: بوئي ز گلشني است بدل خار خار ما
- شماره ١٣: بر رهگذر نفحه يار است دل ما
- شماره ١٤: دارد شرف بر انجم و افلاک خاک ما
- شماره ١٥: غم ز خوي خويش دارد خاطر غمناک ما
- شماره ١٦: بالا رويم بس که ز اندازه گذشتيم
- شماره ١٧: فيض نور خداست در دل ما
- شماره ١٨: پژمرده شد دل ز آلودگيها
- شماره ١٩: نکرديم کاري درين بندگيها
- شماره ٢٠: درآ در عالم معني نظر کن سوي اين صحرا
- شماره ٢١: عشق گسترده است خواني بهر خاصان خدا
- شماره ٢٢: اشکهاي گرم ما راههاي سرد ما
- شماره ٢٣: آسمان را يکسر پر شور ميدانيم ما
- شماره ٢٤: از جمال مصطفي روئي بياد آمد مرا
- شماره ٢٥: ز مهر اولياء الله شأني کرده ام پيدا
- شماره ٢٦: تجلي چون کند دلبر کنم شکران تجلي را
- شماره ٢٧: هشدار که ديوان حسابست در اينجا
- شماره ٢٨: هشدار که هر ذره حسابست در اينجا
- شماره ٢٩: از دو عالم دردت اي دلدار بس باشد مرا
- شماره ٣٠: جمال تست بروز آفتاب روزن ما
- شماره ٣١: هر که آگه شد از فسانه ما
- شماره ٣٢: بهل ذکر چشمان خونريز را
- شماره ٣٣: بده ساقي آن جام لبريز را
- شماره ٣٤: اگر خرند ز عشاق جان سوخته را
- شماره ٣٥: از عمر بسي نماند ما را
- شماره ٣٦: لذات نماند و المها
- شماره ٣٧: بنواز دل شکسته اي را
- شماره ٣٨: شود شود که شود چشم من مقام ترا
- شماره ٣٩: ز خود سري بدر آرم چه خوش بود بخدا
- شماره ٤٠: يکنفس بي ياد جانان بر نمي آيد مرا
- شماره ٤١: آفتاب وصل جانان برنمي آيد مرا
- شماره ٤٢: از دل که برد آرام حسن بتان خدا را
- شماره ٤٣: وصف تو چه ميکنم نگارا
- شماره ٤٤: يارا يارا ترا چه يارا
- شماره ٤٥: تو و آرام و پخته کاريها
- شماره ٤٦: نکني گر تو وفا حسبي الله کفي
- شماره ٤٧: صحبت ياران خوشست و الفت ياران خوشست
- شماره ٤٨: هر دمم نيشي ز خويشي ميرسد با آشنا
- شماره ٤٩: وصل با دلدار ميبايد مرا
- شماره ٥٠: علم رسمي از کجا عرفان کجا
- شماره ٥١: اگر فضل خداي ما بجنبش جا دهد ما را
- شماره ٥٢: آنچه را از بهر من او خواست آن آيد مرا
- شماره ٥٣: دل چو بستم بخدا حسبي الله و کفي
- شماره ٥٤: تن خاک راه دوست کنم حسبي الحبيب
- شماره ٥٥: بيمار زارم انت الطبيب
- شماره ٥٦: در وصل تو ميزند احباب
- شماره ٥٧: در وصل تو ميزنند احباب
- شماره ٥٨: عشق پرداز ما مرا درياب
- شماره ٥٩: گفتمش دل بر آتش تو کباب
- شماره ٦٠: اي که چون عمر ميروي بشتاب
- شماره ٦١: بده پيمانه سرشار امشب
- شماره ٦٢: بيمار زارم درياب درياب
- شماره ٦٣: زان دو چشمم مدام مست و خراب
- شماره ٦٤: اين چه چشمست و چه ابرو چه لب
- شماره ٦٥: بر اوج خوبي ديدم مهي شب
- شماره ٦٦: دل بکن جانا از اين دير خراب
- شماره ٦٧: سالک راه حق بيا همت از اوليا طلب
- شماره ٦٨: در محافل شعر ميخوانم گهي با آب و تاب
- شماره ٦٩: آنکه را هستي هميشه در طلب
- شماره ٧٠: شبي رو بحق آر اي جان مخسب
- شماره ٧١: گنج ابدي پيروي حق و عبادت
- شماره ٧٢: اي آنکه توئي قبله ارباب کياست
- شماره ٧٣: تا نگذرد ز نام سزاوار نام نيست
- شماره ٧٤: آمرزش من از تو خدايا غريب نيست
- شماره ٧٥: الهي بکامم شرابي فرست
- شماره ٧٦: قصه عشق گفتنم هوس است
- شماره ٧٧: گنجيست معرفت که طلسمش نهفتن است
- شماره ٧٨: رازها با اهل گفتن ز اهل عرفان خوش نماست
- شماره ٧٩: بر رخ مه طلعتان زلف پريشان خوش نماست
- شماره ٨٠: اگر ساغر دهد ساقي ازين دست
- شماره ٨١: نه فلک چرخ زنان سودائي تست
- شماره ٨٢: از عتاب تو پناهم خوي تست
- شماره ٨٣: نيست از ما غير نامي اوست خود را دوست دوست
- شماره ٨٤: در صدف جان دري نيست بجز دوست دوست
- شماره ٨٥: نيست از ما غير نامي اوست خود را دوست دوست
- شماره ٨٦: آنکه پنهانست از چشم کسان پيداست کيست
- شماره ٨٧: اينجهان را غير حق پروردگاري هست نيست
- شماره ٨٨: بيا که از ازلم با تو آشنائي هست
- شماره ٨٩: هر که در دوست زد دامن احسان گرفت
- شماره ٩٠: عاشقي در بندگيها سر براهم کرده است
- شماره ٩١: اين تن ما از روان روشن ما روشن است
- شماره ٩٢: پاي تا سر همه ام در غمت انديشه شدست
- شماره ٩٣: عشق بيچون تو يارب در دل من چون نشست
- شماره ٩٤: دلم گرفت ازين خاکدان پر وحشت
- شماره ٩٥: گراني ار بدرون آيد از در جنت
- شماره ٩٦: چون توان بود در آنجاي که آسايش نيست
- شماره ٩٧: منوش ساغر دنيا که درد ناب نماست
- شماره ٩٨: اي که در راه خدايت چشم غيرت رهبرست
- شماره ٩٩: ذره ذره نور حق را جلوه گاهي ديگر است
- شماره ١٠٠: يارب چمن حسن تو خرم ز چه آبست
- شماره ١٠١: زاهدا قدح بردار اين چه غيرت خام است
- شماره ١٠٢: جمال يار که پيوسته بي قرار خود است
- شماره ١٠٣: در سرم فتنه اي و سودائيست
- شماره ١٠٤: چو دل قرار در آن زلف بيقرار گرفت
- شماره ١٠٥: مگو که چهره او را نقاب در پيشست
- شماره ١٠٦: مرا ز جام خيالش شراب در پيش است
- شماره ١٠٧: دل بوفاي تو نهادن خوش است
- شماره ١٠٨: عشق در راه طلب راهبر مردانست
- شماره ١٠٩: بهر گلي اگرم ناله و نوائي هست
- شماره ١١٠: بيا بيا که مرا با تو ماجرائي هست
- شماره ١١١: بکجا روم ز دستت بچه سان رهم ز شستت
- شماره ١١٢: يک نظر مستانه کردي عاقبت
- شماره ١١٣: هر چه تو ميکني همه خوبست
- شماره ١١٤: ما را با دوست آشنائيست
- شماره ١١٥: ما را که نواي بي نوائيست
- شماره ١١٦: نسرشته اند در گلم الا هواي دوست
- شماره ١١٧: زار و نزار و خسته ام و بي قرار دوست
- شماره ١١٨: سر کرده ايم پا بره جستجوي دوست
- شماره ١١٩: يک جرعه مي ز ساغر جانانم آرزوست
- شماره ١٢٠: حلقه آن در شدنم آرزوست
- شماره ١٢١: آهنگ جانان کرد جان اي مطرب آهنگي بس است
- شماره ١٢٢: گذشت آن گل و حسرت بيادگار گذاشت
- شماره ١٢٣: بمرد رستم زال و ز تن غبار گذاشت
- شماره ١٢٤: مرا که دل ز غم معصيت ورق ورقست
- شماره ١٢٥: بدل و بجان زد آتش سبحات حسن و زيبت
- شماره ١٢٦: ز شور عشق مرا در سرست شور قيامت
- شماره ١٢٧: جمال تو عرصاتست و قامت تو قيامت
- شماره ١٢٨: جان بجانان عرض کردن عاشقانرا عار نيست
- شماره ١٢٩: گو برو عقل از سرم در سر هواي يار هست
- شماره ١٣٠: کار جان را تن ندادم روزگار از دست رفت
- شماره ١٣١: از غم هستي چو رستم غمگسار آمد بدست
- شماره ١٣٢: عشق آمد و اختيار نگذاشت
- شماره ١٣٣: خمار گشت مرا ساقيا شراب کجاست
- شماره ١٣٤: مژده آمد از قدوم آنکه دل جوياي اوست
- شماره ١٣٥: قد تجلي جماله جلوات
- شماره ١٣٦: يار را روي دل بسوي منست
- شماره ١٣٧: بنده او من و او خداي منست
- شماره ١٣٨: باده عشق در کدوي من است
- شماره ١٣٩: عرصه لامکان سراي من است
- شماره ١٤٠: يار ما گر ميل صحرا ميکند صحرا خوش است
- شماره ١٤١: دلم پيوسته با مهرش قرين است
- شماره ١٤٢: از دل مقصود عشق بازيست
- شماره ١٤٣: در پرده حسن دلربا کيست
- شماره ١٤٤: در پرده عاشقي نهان کيست
- شماره ١٤٥: هر جا معشوق تازه روئي است
- شماره ١٤٦: بالا بلائي قامت قيامت
- شماره ١٤٧: رفتار آشوب بالا قيامت
- شماره ١٤٨: چنين رخسار زيبائي که ديده است
- شماره ١٤٩: دوش از بر من رميده ميرفت
- شماره ١٥٠: باده تلخ کهنم آرزوست
- شماره ١٥١: آن ملاحت که تو داري گهر حسن آنست
- شماره ١٥٢: بر سر راهش فتاده غرق اشگم ديد و رفت
- شماره ١٥٣: زمستان خراباتيم پند است
- شماره ١٥٤: نه زلفست آن که دلها را کمندست
- شماره ١٥٥: بزهر آلوده مژگان خواهدم کشت
- شماره ١٥٦: روم از هوش اگر بينم بکامت
- شماره ١٥٧: گل بنفشه دميدن گرفت گرد عذارت
- شماره ١٥٨: اگر راه يابم ببوم و برت
- شماره ١٥٩: من کجا جان برم ز دست غمت
- شماره ١٦٠: کعبه وصل تو پناه منست
- شماره ١٦١: دل گرفتار ماه سيمائيست
- شماره ١٦٢: دلم ديگر جنون از سر گرفته است
- شماره ١٦٣: دگر آزار مادر دل گرفتست
- شماره ١٦٤: دلم با گلرخان تا خو گرفتست
- شماره ١٦٥: جنوني در سرم مأوا گرفتست
- شماره ١٦٦: کس نيست کز غم تو دلش پاره پاره نيست
- شماره ١٦٧: چراغ کلبه عاشق خيال دلدار است
- شماره ١٦٨: بيا بيا که دلم در هوات بيمار است
- شماره ١٦٩: گر کشي و گر بخشي هر چه ميکني خوبست
- شماره ١٧٠: لب بر لبم نه ساقيا تا جان فشانم مست مست
- شماره ١٧١: شوريدگان عشق را اي مطرب آهنگ فناست
- شماره ١٧٢: مرا سوداي عشق آئين دين است
- شماره ١٧٣: نگارا در غمت جانم حزين است
- شماره ١٧٤: دل که ويران اوست آباد است
- شماره ١٧٥: جان روشندلان که مظهر تست
- شماره ١٧٦: صحرا و باغ و خانه ندانم کجا خوش است
- شماره ١٧٧: گفتم چه چاره سازم با عشق چاره سوزت
- شماره ١٧٨: گفتم که روي خوبت از من چرا نهانست
- شماره ١٧٩: عاشقانرا در بهشت آرام نيست
- شماره ١٨٠: بخيالت نمي توانم زيست
- شماره ١٨١: سبزه خط تو ديدن چه خوش است
- شماره ١٨٢: سوي تو بي تاب دويدن خوش است
- شماره ١٨٣: من و هزار گدا همچو من بنزد تو هيچست
- شماره ١٨٤: از من و ما نمي توانم گفت
- شماره ١٨٥: اي که سر ميکشي ز خدمت دوست
- شماره ١٨٦: من نروم ز پيش تو دست منست و دامنت
- شماره ١٨٧: باز آمدم با نقل و مي سرمست از جام الست
- شماره ١٨٨: در غمزه مستانه ساقي چه شرابست
- شماره ١٨٩: ما را ز باغ حسن تو حسرت ثمر بس است
- شماره ١٩٠: دمبدم دل ما را از الست پيغام است
- شماره ١٩١: صورت انسان دگر معني آن ديگر است
- شماره ١٩٢: راز در دل شده کره محرم کجاست
- شماره ١٩٣: غير دلدار وفادار کسي ديگر نيست
- شماره ١٩٤: يک محرم راز در جهان نيست
- شماره ١٩٥: ز غفلت تو ترا صد حجاب در پيش است
- شماره ١٩٦: غنيمتي است دمي کان بفکر کار گذشت
- شماره ١٩٧: گذشت عمر تو امسال همچو پار عبث
- شماره ١٩٨: دلي که عشق ندارد وجود اوست عبث
- شماره ١٩٩: هر آنچه بود ندارد وجود اوست عبث
- شماره ٢٠٠: بمهر تو دادم دل و جان عبث
- شماره ٢٠١: شديم بار کش ره زن هوا بعبث
- شماره ٢٠٢: جان ندارد جز تو کس با مستغاث
- شماره ٢٠٣: جز تنعم بغم يار عبث بود عبث
- شماره ٢٠٤: اين جهان بي بقا هيچست هيچ
- شماره ٢٠٥: داغ دل عاشقان مي نپذيرد علاج
- شماره ٢٠٦: عشق پري پيکران مي نپذيرد علاج
- شماره ٢٠٧: در تنم دل خون شد از دلهاي کج
- شماره ٢٠٨: من و ياد خدا دگر همه هيچ
- شماره ٢٠٩: اگر از عشق حق بر سر نهي تاج
- شماره ٢١٠: رام قتلي و ما عليه حباح
- شماره ٢١١: چشم او کرد بقتلم تصريح
- شماره ٢١٢: خطيب عشق ندا کرد با زبان فصيح
- شماره ٢١٣: يا نديمي قم فان الديک صاح
- شماره ٢١٤: دلا فيض بر از لقاي صباح
- شماره ٢١٥: کاش از جانان رسد پيغام تلخ
- شماره ٢١٦: جز خدا را بندگي تلخ است تلخ
- شماره ٢١٧: خوش آن زمان که رود جان بدان سراي فراخ
- شماره ٢١٨: نعيمي يا جحيمي جنتي اي عشق يا دوزخ
- شماره ٢١٩: خوش آنکه هستي من بر باد رفته باشد
- شماره ٢٢٠: کسي کو چشم دل بيدار دارد
- شماره ٢٢١: کسي کو چشم دل بيدار دارد
- شماره ٢٢٢: رخ برافروزي دل من شعله اخگر شود
- شماره ٢٢٣: تا بکي اين نفس کافرکيش کافرتر شود
- شماره ٢٢٤: بي لقاي دوست حاشا روزگارم بگذرد
- شماره ٢٢٥: تا بکي بي باده و مطرب مدارم بگذرد
- شماره ٢٢٦: علي الصباح نويد هو الغفور رسيد
- شماره ٢٢٧: بيا بيا که نويد از جناب دوست رسيد
- شماره ٢٢٨: خنک آن روز که از عقل نجاتم دادند
- شماره ٢٢٩: دوشم آن دلبر غمخوار ببالين آمد
- شماره ٢٣٠: عارف خداي ديد در اصنام و حال کرد
- شماره ٢٣١: اي دل مخواه کام که حاصل نمي شود
- شماره ٢٣٢: مخموري از خمار بجامي که مي خرد
- شماره ٢٣٣: از بهر من شراب بوامي که مي خرد
- شماره ٢٣٤: خبر شوق مرا هر که به ياران ببرد
- شماره ٢٣٥: اهل معني همه جان هم و جانان همند
- شماره ٢٣٦: اين فقيهان که بظاهر همه اخوان همند
- شماره ٢٣٧: در ديگ عشق باده کشان جوش کرده اند
- شماره ٢٣٨: ز مهر آن پري رويم دل ديوانه روشن شد
- شماره ٢٣٩: چو مهر دوست بر دل تافت اين ويرانه روشن شد
- شماره ٢٤٠: تا مي نخورم زان کف مستانه نخواهم شد
- شماره ٢٤١: اي خنک آن نيستي کو دعوي هستي کند
- شماره ٢٤٢: باده اي خواهم بدن مستي کند
- شماره ٢٤٣: افلاک را جلالت تو پست ميکند
- شماره ٢٤٤: آن دل که توئي در وي غمخانه چرا باشد
- شماره ٢٤٥: شوريده صحرائي در خانه چسان باشد
- شماره ٢٤٦: با هيچکس اين کش مکش آن يار ندارد
- شماره ٢٤٧: خداي عزوجل گر ببخشدم شايد
- شماره ٢٤٨: بر درگه تو حاجت خلقان روا شود
- شماره ٢٤٩: دلم از کشمکش خوف و رجا بسکه طپيد
- شماره ٢٥٠: با دوست مگو رازي هر چند امين باشد
- شماره ٢٥١: چون غم غم عشق تو بود زار توان بود
- شماره ٢٥٢: غم فراق تو اي دوست بي شمار بود
- شماره ٢٥٣: بتاب عارض تا مهر جان بهار شود
- شماره ٢٥٤: جور ز حد ببر مگو جور زياد ميشود
- شماره ٢٥٥: خواست دلم که ماتمم سور شود نميشود
- شماره ٢٥٦: خوش بود عدم هستي ما را که خبر کرد
- شماره ٢٥٧: خنک ديده کان ترا ديده باشد
- شماره ٢٥٨: هر آن کس که خود را پسنديده باشد
- شماره ٢٥٩: واعظ بمنبر آمد و بيهوده ساز کرد
- شماره ٢٦٠: عيش دنيا بجز خسان نرسيد
- شماره ٢٦١: سوخت هر چند دل بجان نرسيد
- شماره ٢٦٢: گذشت موسم غم فصل وصل يار رسيد
- شماره ٢٦٣: يار آمد از درم سحري در فراز کرد
- شماره ٢٦٤: دل از ارني کند آنکس که بر اعلي نظر بندد
- شماره ٢٦٥: جان جز خيال رويت نقشي دگر نبندد
- شماره ٢٦٦: مرغ خيال کس را کس بال و پر نه بندد
- شماره ٢٦٧: در سر چو خيال تو درآيد
- شماره ٢٦٨: شکر تو چسان کنم که شايد
- شماره ٢٦٩: هر دم سر پر شورم سوداي دگر دارد
- شماره ٢٧٠: بشارت کز لب ساقي دگر مي صاف مي آيد
- شماره ٢٧١: چو من کسي که ره مستقيم ميداند
- شماره ٢٧٢: شود شود که دلم سوي حق ربوده شود
- شماره ٢٧٣: ز نکتهاي بيانت خرد فزوده شود
- شماره ٢٧٤: شود که از دهنت بوسه اي ربوده شود
- شماره ٢٧٥: آن شوخ که داد دلبري داد
- شماره ٢٧٦: جان از لطافت بدنش تازه مي شود
- شماره ٢٧٧: خوشا آنان که ترک کام کردند
- شماره ٢٧٨: خوشا آنکو انابت با خدا کرد
- شماره ٢٧٩: آنان که ره عالم ارواح بپويند
- شماره ٢٨٠: تا کي ز صلاح من و زهد تو بگويند
- شماره ٢٨١: قومي بمنتهاي ولايت رسيده اند
- شماره ٢٨٢: گر زنم لاف از سخن شعر اين تقاضا مي کند
- شماره ٢٨٣: حق را نميگويم بعام علم اين تقاضا مي کند
- شماره ٢٨٤: در کار دينم مرد مرد عقل اين تقاضا مي کند
- شماره ٢٨٥: عاقل نمي باشم دمي عشق اين تقاضا مي کند
- شماره ٢٨٦: عشق استفاده از قلم و لوح حق کند
- شماره ٢٨٧: جرعه ام را جام و مينا تنگ شد
- شماره ٢٨٨: دل مرا ز انديشه اسباب دنيا سرد شد
- شماره ٢٨٩: خويش را از دست دادم روي او بنموده شد
- شماره ٢٩٠: نمي بينم در اين ميدان يکي مرد
- شماره ٢٩١: مرد آن باشد که چون او را رهي بنموده شد
- شماره ٢٩٢: در دل شب خبر از عالم جانم کردند
- شماره ٢٩٣: کشد هر جنس جنس خود سخن گرد سخن گردد
- شماره ٢٩٤: جهان را بهر انسان آفريدند
- شماره ٢٩٥: نهادم سر بفرمانش بکن گو هر چه ميخواهد
- شماره ٢٩٦: بياد يار در خلوت نشستم تا چه پيش آيد
- شماره ٢٩٧: هد هدي کو که از سبا گويد
- شماره ٢٩٨: در سر بوالهوس نگر چون شر و شور ميرود
- شماره ٢٩٩: زنده دل از چه رو بدن عالم نور ميرود
- شماره ٣٠٠: در سر شوريده سودا ميرود
- شماره ٣٠١: چون سخن از دلبر ما ميرود
- شماره ٣٠٢: خوشا آن سر که سوداي تو دارد
- شماره ٣٠٣: خوشا آن دل که مأواي تو باشد
- شماره ٣٠٤: دلم بس نيست مأواي تو باشد
- شماره ٣٠٥: چکنم دلي را که ترا نباشد
- شماره ٣٠٦: خورشيد فلک روشني از روي تو دارد
- شماره ٣٠٧: از سر ازل پرده به بوي تو گشادند
- شماره ٣٠٨: نور ازل ظهور کرد رحمت خاص عام شد
- شماره ٣٠٩: دلم هيهاي او دارد سرم سوداي او دارد
- شماره ٣١٠: ديده از نور جمال دوست چون بينا کنيد
- شماره ٣١١: تن در بلاي عشق دهم هر چه باد باد
- شماره ٣١٢: هر کجا داغ و درد و غم باشد
- شماره ٣١٣: سر چو بي عشقست ننگ جان بود
- شماره ٣١٤: اهتدوا بالعشق طلاب الرشد
- شماره ٣١٥: حبيبي انت ذو من وجودي
- شماره ٣١٦: بي دل و جان بسر شود بي تو بسر نمي شود
- شماره ٣١٧: عارفان از چمن قدس چو بوي تو کشند
- شماره ٣١٨: هر که راه عشق پويد هم ز عشقش بر برويد
- شماره ٣١٩: ما سر کن فکانيم ما را که ميشناسد
- شماره ٣٢٠: خوش آنکه کشتگان غمش را ندا کنند
- شماره ٣٢١: شاهدان گر جلوه بر ايمان کنند
- شماره ٣٢٢: بکوي سر قدر گر گذر تواني کرد
- شماره ٣٢٣: دل ز اغيار پاک خواهم کرد
- شماره ٣٢٤: مرا درديست در دل نه چو هر درد
- شماره ٣٢٥: بر دل و جان رواست درد در سر و تن چراست درد
- شماره ٣٢٦: هر که بيمار تو باشد درد بيمارش نباشد
- شماره ٣٢٧: عاشقان محو يار ميباشند
- شماره ٣٢٨: گر خون دل از ديده روان شد شده باشد
- شماره ٣٢٩: گر کاسه سر ظرف جنون شد شده باشد
- شماره ٣٣٠: گر يار بما رخ ننمايد چه توان کرد
- شماره ٣٣١: گاهي بغمزه اي دلي آباد ميکند
- شماره ٣٣٢: سوي اين دون گدا آنشاه کي رو ميکند
- شماره ٣٣٣: اين دل سرگشته خود را جستجو کي ميکند
- شماره ٣٣٤: هر که دارد درد عشقي ياد درمان کي کند
- شماره ٣٣٥: هر دل که عشق ورزد از ما و من برآيد
- شماره ٣٣٦: زهر فراق نوشم تا کام من برآيد
- شماره ٣٣٧: ياران ميم ز بهر خدا در سبو کنيد
- شماره ٣٣٨: خويش را اول سزاوارش کنيد
- شماره ٣٣٩: بوي رحمان از يمن آمد دل و جان تازه شد
- شماره ٣٤٠: ياران ز چشم دل برخ يار بنگريد
- شماره ٣٤١: شور عشقي گر که دلرا بر سر کار آورد
- شماره ٣٤٢: تا مرا عشق تو با ديوانگان زنجير کرد
- شماره ٣٤٣: جان سوخته روئيست پروانه چنين بايد
- شماره ٣٤٤: دلي کز دلبري ديوانه باشد
- شماره ٣٤٥: مژده اي از هاتف غيبم رسيد
- شماره ٣٤٦: چو تو در بر من آئي اثري ز من نماند
- شماره ٣٤٧: شد تهي از عشق سر بي باده اين ميخانه ماند
- شماره ٣٤٨: زود از درم درآي که تابم دگر نماند
- شماره ٣٤٩: دست از دلم بدار که تابم دگر نماند
- شماره ٣٥٠: جان گذر ميکند آن به که بجانان گذرد
- شماره ٣٥١: زور بازوي يقينش رفع هر شک ميکند
- شماره ٣٥٢: هر که حرفي ز کتاب دل ما گوش کند
- شماره ٣٥٣: ز خويش دست نداريم هر چه بادا باد
- شماره ٣٥٤: عيد است و هرکس از غلط غيري گرفته يار خود
- شماره ٣٥٥: عشق بدل گاه درد گاه دوا ميدهد
- شماره ٣٥٦: دواي درد ما را يار داند
- شماره ٣٥٧: همه را خود نوازد و سازد
- شماره ٣٥٨: يار اگر آشنا شود چه شود
- شماره ٣٥٩: گر پذيري تو ز من جان چه شود
- شماره ٣٦٠: صد جلوه کني هر دم و ديدن نگذارند
- شماره ٣٦١: در روي چه خورشيد تو ديدن نگذارند
- شماره ٣٦٢: غمي هست در دل که گفتن ندارد
- شماره ٣٦٣: از آن ميان نزنم دم که مو نمي گنجد
- شماره ٣٦٤: ز قرب دوست چگويم که مو نمي گنجد
- شماره ٣٦٥: سرم ز مستي عشق تو هاي و هو دارد
- شماره ٣٦٦: ز شراب وصل جانان سر من خمار دارد
- شماره ٣٦٧: دل من بياد جانان ز جهان خبر ندارد
- شماره ٣٦٨: غرور خشکي زهد ار دماغ تر دارد
- شماره ٣٦٩: بعشق توبه شکستيم تا دگر چه شود
- شماره ٣٧٠: کوه عقلي و بيابان جنونم داده اند
- شماره ٣٧١: آمد شبي خيالش در صدر سينه جا کرد
- شماره ٣٧٢: در جان و دل چو آتش عشقش علم کشيد
- شماره ٣٧٣: عشق از دل گذشت تا جان شد
- شماره ٣٧٤: دل را غمگين نمي توان کرد
- شماره ٣٧٥: عشق آمد و عقل را بدر کرد
- شماره ٣٧٦: کسي از عمر برخوردار باشد
- شماره ٣٧٧: من در او ميزنم امروز، باشد وا شود
- شماره ٣٧٨: اي خوش آن صبحي که چشمم بر جمالت وا شود
- شماره ٣٧٩: يار را با تو کار خواهد بود
- شماره ٣٨٠: رو بحق آوري اي جان چه شود
- شماره ٣٨١: بنما رخ و جان بستان يعني بنمي ارزد
- شماره ٣٨٢: هر کجا بود خوبي در فنون حسن استاد
- شماره ٣٨٣: کم عطايا اعطيت من عطاياک فزد
- شماره ٣٨٤: روي در روي يار بايد کرد
- شماره ٣٨٥: در عالم حسن تو کي رنج و تعب بيند
- شماره ٣٨٦: محنت اين سرا بکش ريح نجات ميرسد
- شماره ٣٨٧: دم بدم از تو ياد خواهم کرد
- شماره ٣٨٨: غم کشت مرا ز دست غم داد
- شماره ٣٨٩: از پي آن نگار خواهم شد
- شماره ٣٩٠: زاهدم گفت زهد مي بايد
- شماره ٣٩١: زهد و تقوي ز من نمي آيد
- شماره ٣٩٢: شراب عشقم اندر کام جان شد
- شماره ٣٩٣: ندادم دل بعشق و جان روان شد
- شماره ٣٩٤: هر که روي تو نديد از دو جهان هيچ نديد
- شماره ٣٩٥: ياد باد آنکه اثر در دل شيدا ميکرد
- شماره ٣٩٦: طرف گلزار گذشتي ز تو گل زار بماند
- شماره ٣٩٧: ياد آن روز که از زلف گره وا مي کرد
- شماره ٣٩٨: تا چند بزنجير خرد بند توان بود
- شماره ٣٩٩: حاشا که مداواي من از پند توان کرد
- شماره ٤٠٠: دگر آمد رقيب آزار جان شد
- شماره ٤٠١: عاشقي را جگري مي بايد
- شماره ٤٠٢: شکر افشان دهانش نگريد
- شماره ٤٠٣: چو نقاش ازل طرح جهان کرد
- شماره ٤٠٤: بوئي از گلستان جان آمد
- شماره ٤٠٥: خنگ آن کو دلش شد از جهان سرد
- شماره ٤٠٦: تواني گر درين ره ترک جان کرد
- شماره ٤٠٧: تا جان نشود ز اين و آن فرد
- شماره ٤٠٨: سرم سوداي سودائي ندارد
- شماره ٤٠٩: چه عيش آن را که سودائي ندارد
- شماره ٤١٠: هر کرا عشق يار ميباشد
- شماره ٤١١: اگر سوي شام ار بري ميرود
- شماره ٤١٢: کجا ميرود روح و کي ميرود
- شماره ٤١٣: عاشقان از لب خوبان مي مستانه زدند
- شماره ٤١٤: ز روي مهوشان چشمم دمي دل بر نمي دارد
- شماره ٤١٥: آنکه باشد مست زهد او عيب مستان چون کند
- شماره ٤١٦: غمزه چشم پر فنت سحر حلال مي کند
- شماره ٤١٧: اي کاش که اين سينه دري داشته باشد
- شماره ٤١٨: کاش از دل بي دل خبري داشته باشد
- شماره ٤١٩: مرا تو دوست نداري خدا نخواسته باشد
- شماره ٤٢٠: بجاني لطف پنهان ميفروشد
- شماره ٤٢١: از مي عشق مست خواهم شد
- شماره ٤٢٢: سينه را چاک چاک خواهم ديد
- شماره ٤٢٣: دل بستم اندر مهر او تا او براي من شود
- شماره ٤٢٤: زحمت مکش طبيب که اين تب نميرود
- شماره ٤٢٥: داد از غم عشقت اي صنم داد
- شماره ٤٢٦: بي تو يکدم نمي توانم بود
- شماره ٤٢٧: گفتم مگر ز رويت زاهد خبر ندارد
- شماره ٤٢٨: اي مسلمانان مرا عشق جواني پير کرد
- شماره ٤٢٩: دل گر غمين شود شده باشد چه مي شود
- شماره ٤٣٠: هر کجا آن ماه سيما ميرود
- شماره ٤٣١: شهره شهر شود هر که جمالي دارد
- شماره ٤٣٢: در سرم عشق تو غوغا دارد
- شماره ٤٣٣: شوخ آهو چشم من چون روي در صحرا کند
- شماره ٤٣٤: مستي ز شراب لب جانان مزه دارد
- شماره ٤٣٥: لعل لب تو چه با شکر کرد
- شماره ٤٣٦: چشم شوخ تو فتنه ميسازد
- شماره ٤٣٧: مراست ديدن روي تو بي نقاب لذيذ
- شماره ٤٣٨: زاهدا گر ترا رياست لذيذ
- شماره ٤٣٩: از نکاه نيم مستت العياذ
- شماره ٤٤٠: از بلاي چشم مستت العياذ
- شماره ٤٤١: مرا رنجور کردي ياد ميدار
- شماره ٤٤٢: ز پاي تا سر چشم شو حسن و جمالش را نگر
- شماره ٤٤٣: بدل کاشتم مهر آن طفل جاهل ز راه نظر
- شماره ٤٤٤: اهل الديار اهل الديار هل جامع العشق القرار
- شماره ٤٤٥: با عشق کي گنجد قرار ناصح برو شرمي بدار
- شماره ٤٤٦: ز حق جوئي نشان الله اکبر
- شماره ٤٤٧: دلم تابان مهر اوست يارب باد تابان تر
- شماره ٤٤٨: اي بهار جان و اي جان بهار
- شماره ٤٤٩: اي ز تو در هر دلي نوري دگر
- شماره ٤٥٠: اي در سرم از تو جوش ديگر
- شماره ٤٥١: بهر جا راه گم کردم برآوردم ز کويت سر
- شماره ٤٥٢: تجلي حسنه من معدن النور
- شماره ٤٥٣: آمدم کآتش زنم در بيخ جبر و اختيار
- شماره ٤٥٤: شهريارم آرزو شد در ديار در ديار
- شماره ٤٥٥: گفتي مرا که چيست ز خوبان عجيب تر
- شماره ٤٥٦: بکوش ساقي از آن باده ساغري دست آر
- شماره ٤٥٧: فروغ نور جمال تو در دل بيدار
- شماره ٤٥٨: ساقي قدحي بيار سرشار
- شماره ٤٥٩: ما را پيوسته بسته بر کار
- شماره ٤٦٠: شب همه شب زاري بر در پروردگار
- شماره ٤٦١: گشتم به بحر و بر پي يار بي سير
- شماره ٤٦٢: ميبرد دل را هوا دستم تو گير
- شماره ٤٦٣: بياد عشق ما ميسوز و ميساز
- شماره ٤٦٤: اي که در گل زار حسنش ميخرامي مست ناز
- شماره ٤٦٥: گوشه چشمي بسوي دردمندان کن بناز
- شماره ٤٦٦: بکين غم فلک برخواست امروز
- شماره ٤٦٧: برون آي و خورشيد رخ برافروز
- شماره ٤٦٨: دامن از دوستان کشيدي باز
- شماره ٤٦٩: اي دل ار بگذري ز عشق مجاز
- شماره ٤٧٠: اي خفته رسيد يار برخيز
- شماره ٤٧١: يکديگر را عيب مي جويند خلقان در لباس
- شماره ٤٧٢: درد دل ما ز يار ما پرس
- شماره ٤٧٣: دل را عبرت ازين جهان بس
- شماره ٤٧٤: يک غمزه جان ستان مرا بس
- شماره ٤٧٥: در دلم مهر ماهروئي بس
- شماره ٤٧٦: اي نگاه خفته ات صياد کس
- شماره ٤٧٧: تا در رخت ديد سيماي آتش
- شماره ٤٧٨: در عشق ديدم غوغاي آتش
- شماره ٤٧٩: بتي از دور اگر بيني مرو پيش
- شماره ٤٨٠: اي که ميجوئي برون از خويشتن دلدار خويش
- شماره ٤٨١: رفتيم من و دل دوش ناخوانده بمهمانش
- شماره ٤٨٢: سحر رسيد ز غيبم بکوش هوش سروش
- شماره ٤٨٣: بيا ساقيا بر سرم نور پاش
- شماره ٤٨٤: ميکنم هر چند پنهان ميشود اين راز فاش
- شماره ٤٨٥: بغم خوردن بنه دل شاد ميباش
- شماره ٤٨٦: چو مرد او شدي مردانه ميباش
- شماره ٤٨٧: يار آمد يار پيش دويدش
- شماره ٤٨٨: دلبرا درد مرا درمان تو باش
- شماره ٤٨٩: اي دل اندر راه او ده اسبه ران را جل مباش
- شماره ٤٩٠: سلسله فکر را در ره دانش بکش
- شماره ٤٩١: چو جان ز قدس سرازير گشت با دلريش
- شماره ٤٩٢: در ميکده دوش رند قلاش
- شماره ٤٩٣: آمد خيالش دوشم در آغوش
- شماره ٤٩٤: دل از من برد ترک قباپوش
- شماره ٤٩٥: عشق درديست از خزانه خاص
- شماره ٤٩٦: عالم چو خاتميست که اين است عشق قص
- شماره ٤٩٧: عبرت بگير اي دل ازين دهر پر غصص
- شماره ٤٩٨: توشه عام و بنده بنده خاص
- شماره ٤٩٩: بر جمال تو هست خالت نص
- شماره ٥٠٠: غم با دلت آشناست اي فيض
- شماره ٥٠١: عمر تو همه هباست اي فيض
- شماره ٥٠٢: عشقت ره و رهنماست اي فيض
- شماره ٥٠٣: سمآء الناس للعشاق ارض
- شماره ٥٠٤: غير عشق رخ دلدار غلط بود غلط
- شماره ٥٠٥: حرف بيگانگي يار غلط بود غلط
- شماره ٥٠٦: سوي ما ميکني نگه بغلط
- شماره ٥٠٧: روي دل سوي هوا کردم غلط
- شماره ٥٠٨: اي رهنماي گم شدگان اهدنا الصراط
- شماره ٥٠٩: هر آنکه سوي تو آمد شد از فنا محفوظ
- شماره ٥١٠: اي يار مخوان ز اشعار الا غزل حافظ
- شماره ٥١١: اهل دنيا را ز جان کندن چه حظ
- شماره ٥١٢: بي دلان را از نکورويان چه حظ
- شماره ٥١٣: خورشيد روئي گرديد طالع
- شماره ٥١٤: نحم خيالت گردد چو طالع
- شماره ٥١٥: اياک ادعوا انت السميع
- شماره ٥١٦: يار بما نظر نکرد صبر و شکيب را وداع
- شماره ٥١٧: بر سر خسته ات بيا دم نزع
- شماره ٥١٨: عشق بر اکوان محيطست و وسيع
- شماره ٥١٩: مطرب عمر اين سرايد در سماع
- شماره ٥٢٠: هر که جا داد او رسوم اهل دنيا در دماغ
- شماره ٥٢١: جان اسير محنت و غم دل قرين درد و داغ
- شماره ٥٢٢: گذشت عمر و نکرديم هيچ کار دريغ
- شماره ٥٢٣: بهرزه شيفته شد دل بهر خيال دريغ
- شماره ٥٢٤: هر چه نبود سخن يار دروغ است دروغ
- شماره ٥٢٥: ز عشق تو نرهيدم که گفت رست دروغ
- شماره ٥٢٦: هي نياري بر زبان حرف دروغ
- شماره ٥٢٧: اي که با ما وعدها کردي خلاف
- شماره ٥٢٨: فداي دوست نکرديم جان و دل صد حيف
- شماره ٥٢٩: جز خدا را بندگي حيفست حيف
- شماره ٥٣٠: ز عشق جوي کرامت ز عشق جوي شرف
- شماره ٥٣١: در دل تنگم خموشي ميکند انبار حرف
- شماره ٥٣٢: عشق است اصل بندگي من بنده و مولاي عشق
- شماره ٥٣٣: جان منزل جانان عشق دل عرصه جولان عشق
- شماره ٥٣٤: زنده آن سر کو بود سوداي عشق
- شماره ٥٣٥: تن را بگداز در ره عشق
- شماره ٥٣٦: هم توئي راحت جانم اي عشق
- شماره ٥٣٧: اي وصل تو جانفزاي عاشق
- شماره ٥٣٨: عاشق که بود غلام معشوق
- شماره ٥٣٩: اي که هستي بنور هستي طاق
- شماره ٥٤٠: اي تو در لطف و نکوئي طاق
- شماره ٥٤١: بوي گلزار هوست قصه عشق
- شماره ٥٤٢: در جهان افگنده اي غوغاي عشق
- شماره ٥٤٣: تا به کي حسرت برم بر کشتگان زار عشق
- شماره ٥٤٤: درد دل مرا نکند به دواي خلق
- شماره ٥٤٥: شکر لله که شد عيان ره حق
- شماره ٥٤٦: هي نياري بر زبان جز حرف حق
- شماره ٥٤٧: گذر کن ز بيغوله نام و ننگ
- شماره ٥٤٨: پروردگارا بنده ام الملک لک و الحمد لک
- شماره ٥٤٩: آفريننده جهان لبيک
- شماره ٥٥٠: چه بنشينم چه برخيزم قعودي لک قيامي لک
- شماره ٥٥١: وجودي لک شهودي لک ثبوتي لک ثباتي لک
- شماره ٥٥٢: آن روي در نظر چو نداري ببار اشک
- شماره ٥٥٣: کي بود دل زين چنين گردد خنک
- شماره ٥٥٤: در دلم تا جاي کرد از لطف آن رشگ ملک
- شماره ٥٥٥: اي دهانت تنگ شکر لعل لب کان نمک
- شماره ٥٥٦: ميبرد غيرت ز حسن تو ملک
- شماره ٥٥٧: يا املي و بغيتي ليس هواي في سواک
- شماره ٥٥٨: اراني اراک و لست اراک
- شماره ٥٥٩: الهي الهي فقير اتاک
- شماره ٥٦٠: ذاب قلبي من اشتياق لقاک
- شماره ٥٦١: بهواي تو مي شويم هلاک
- شماره ٥٦٢: دلم بحر و عشق تو در وي نهنگ
- شماره ٥٦٣: عاشق و معشوق را راهي بود از دل بدل
- شماره ٥٦٤: پرتو شمع رخت شد در وجودم مشتعل
- شماره ٥٦٥: اي جمال هر جميل و اي جمالت بي مثال
- شماره ٥٦٦: اي فغان از هي هي و هيهاي دل
- شماره ٥٦٧: منزلگه يار است دل مأواي دلدارست دل
- شماره ٥٦٨: نگاه ار کني جان ستاني تغافل کني دل
- شماره ٥٦٩: گلزار رخت ديدم شد خار بچشمم گل
- شماره ٥٧٠: صد شکر که عاقبت سرآمد غم دل
- شماره ٥٧١: نشود کام بر دل ما رام
- شماره ٥٧٢: بخوشي بگذريم از هر کام
- شماره ٥٧٣: وقت آنست که جوينده اسرار شويم
- شماره ٥٧٤: از دم صبح ازل با عشق يار و همدميم
- شماره ٥٧٥: گران شد بر دل من تن بيا تن گرد جان گردم
- شماره ٥٧٦: دل از جورم گريزان شد بيا دنبال دل گردم
- شماره ٥٧٧: چنان شدم که قبيح از حسن نمي دانم
- شماره ٥٧٨: بسوي او نگرم کان ناز مي بينم
- شماره ٥٧٩: تا بعشق تو جان و دل بستم
- شماره ٥٨٠: چون يار ما تو باشي ز اغيار فارغيم
- شماره ٥٨١: از عشق يار خوشم از حسن يار هم
- شماره ٥٨٢: در دم ز حد فزون شد و غم بيشمار هم
- شماره ٥٨٣: خيز تا زين خاکدان بيرون رويم
- شماره ٥٨٤: کبيره ايست که خود را گمان کنم هستم
- شماره ٥٨٥: گه جلوه لاهوت دهد جام شرابم
- شماره ٥٨٦: عشق تو کو تا که حرز جان کنم
- شماره ٥٨٧: امروز دگر در سر سوداي دگر دارم
- شماره ٥٨٨: تا کي ز فراق تو نهم بر سر غم غم
- شماره ٥٨٩: همه عمر بر ره تو رخ خود بخاک سودم
- شماره ٥٩٠: خم ابروي تو محراب رکوع است و سجودم
- شماره ٥٩١: شبها حديث زلف تو تکرار ميکنم
- شماره ٥٩٢: غم عشقت بحلاوت خورم و دلشادم
- شماره ٥٩٣: دم بدم از تو غمي ميرسد و من شادم
- شماره ٥٩٤: اگر آهي کشم دريا بسوزم
- شماره ٥٩٥: منم که شيفته زلف تو ببوي توام
- شماره ٥٩٦: منم که ساخته دست ابتلاي توام
- شماره ٥٩٧: پيشتر ز افلاک شور عشق بر سر داشتم
- شماره ٥٩٨: هر جميلي که بديديم بدو يار شديم
- شماره ٥٩٩: هر جمالي که برافروخت خريدار شديم
- شماره ٦٠٠: ما را ره توفيق نمودند و بريديم
- شماره ٦٠١: اگر بديم و گر نيک خاکسار توايم
- شماره ٦٠٢: گر دل بعشق من دهي بهر تو دلداري کنم
- شماره ٦٠٣: خدايا از بدم بگذر ببخشا جرم و عصيانم
- شماره ٦٠٤: ياد ياران که کنند از دل و جان ياري هم
- شماره ٦٠٥: بيائيد ياران بهم دوست باشيم
- شماره ٦٠٦: بيا تا مونس هم يار هم غمخوار هم باشيم
- شماره ٦٠٧: بدوست حال دل سوگوار را چه نويسم
- شماره ٦٠٨: از دور بر خرامش قدت ثنا کنم
- شماره ٦٠٩: من واله جمال فروزان يک کسم
- شماره ٦١٠: از آن ز صحبت ياران کشيده دامانم
- شماره ٦١١: دل و جان منزل جانانه کردم
- شماره ٦١٢: يک بوسه از آن دو لب گرفتم
- شماره ٦١٣: بس جور کشيديم در اين ره که بريديم
- شماره ٦١٤: کنم انديشه دنيا شود عقبا فراموشم
- شماره ٦١٥: رعيتي است چو خاري بيا امير شوم
- شماره ٦١٦: تا من نشوم بيخود هشيار نمي باشم
- شماره ٦١٧: اي خوش آن روزي که ما جان در ره جانان کنيم
- شماره ٦١٨: گر شود روزي شبي کان ماه را مهمان کنيم
- شماره ٦١٩: اي خدا عشقي که دل بر آتشش بريان کنيم
- شماره ٦٢٠: عمر عزيز تا به کي صرف در آرزو کنم
- شماره ٦٢١: باده بيار ساقيا تا که بمي وضو کنم
- شماره ٦٢٢: از برکات حسن تو جذب مراد ميکنم
- شماره ٦٢٣: رسيد از دوست پيغامي که مستانرا نظر کردم
- شماره ٦٢٤: چون غمي زور آورد خود را بصحرا ميکشم
- شماره ٦٢٥: از معاني مغز بيرون ميکشم
- شماره ٦٢٦: از دلم بس ناله بيرون ميکشم
- شماره ٦٢٧: من ببوي خوش تو دلشادم
- شماره ٦٢٨: من آن نيم که توانم ز تو جدا باشم
- شماره ٦٢٩: بيابيا بسرم تا بپات جان بدهم
- شماره ٦٣٠: من هماندم که با تو پيوستم
- شماره ٦٣١: آنکه ز الطاف تو پيوست بهم
- شماره ٦٣٢: اي ز الطاف تو شيرين کامم
- شماره ٦٣٣: شهد لطفست گهي در کامم
- شماره ٦٣٤: نگاهي کن که شيداي تو گردم
- شماره ٦٣٥: دل ميکنمت فدا و جان هم
- شماره ٦٣٦: از بخت شکوه دارم و از دست يار هم
- شماره ٦٣٧: اي خوشا وقت عاشق بدنام
- شماره ٦٣٨: من تاب فراق تو ندارم
- شماره ٦٣٩: پيوسته خسته غم يارم چه سان کنم
- شماره ٦٤٠: فرمان نميبرد اين دل چه سان کنم
- شماره ٦٤١: دردا که درين راه بسي رنج کشيديم
- شماره ٦٤٢: قلم گرفتم و گفتم مگر دعا بنويسم
- شماره ٦٤٣: از سر کويت اي نگار ميروم و نميروم
- شماره ٦٤٤: روز ميگردد اگر رو مينمائي در شبم
- شماره ٦٤٥: از مي لعل لب و نوش دهانت مستم
- شماره ٦٤٦: نه من امروز بدل نقش خيالت بستم
- شماره ٦٤٧: در عهد تو اي عهد شکن توبه شکستم
- شماره ٦٤٨: من آئين جدائي را نميدانم نميدانم
- شماره ٦٤٩: صنمي ماه رو هوس دارم
- شماره ٦٥٠: لبکي چون شکر هوس دارم
- شماره ٦٥١: چشم خوش پر شعبده مست تو نازم
- شماره ٦٥٢: روزها در طلبت مي پويم
- شماره ٦٥٣: بياد منزل سلمي بر اطلال و دمن گردم
- شماره ٦٥٤: تن دادم او را جان شدم جان دادمش جانان شدم
- شماره ٦٥٥: طرفي نبستم زين جهان استغفر الله العظيم
- شماره ٦٥٦: خويشتن را در هوا کرديم گم
- شماره ٦٥٧: درين گلشن من بيدل ببوي يار ميگردم
- شماره ٦٥٨: من ديوانه گرد هر پري رخسار مي گردم
- شماره ٦٥٩: گر وصل خواهد دلبرم من بيخ هجران بشکنم
- شماره ٦٦٠: من اين زهد ريائي را نميدانم نميدانم
- شماره ٦٦١: چشم بر هر چه گشاديم رخ خوب تو ديديم
- شماره ٦٦٢: در چهره مهرويان انوار تو مي بينم
- شماره ٦٦٣: حسن رخ مه رويان از روي تو مي بينم
- شماره ٦٦٤: اي جان مردم جانان مردم
- شماره ٦٦٥: کو عشق کو سوداي عشق تا در جهان غوغا نهم
- شماره ٦٦٦: ما مستانيم بي مي و جام
- شماره ٦٦٧: کي آيدم مي در نظر مست جمال ساقيم
- شماره ٦٦٨: وه که جان يا تنم نميدانم
- شماره ٦٦٩: حسنش دريا و من سبويم
- شماره ٦٧٠: ما ديده اشکبار داريم
- شماره ٦٧١: شب تار است روز من بيا خورشيد تابانم
- شماره ٦٧٢: ما ز مافوق فلک در بحر و بر افتاده ايم
- شماره ٦٧٣: ذره ذره ز آسياي آسمان افتاده ايم
- شماره ٦٧٤: از حضور قدس جان را در سفر افکنده ايم
- شماره ٦٧٥: چه ميشود که مقيم در جناب تو باشم
- شماره ٦٧٦: ميل صحرا گر کني من سينه را صحرا کنم
- شماره ٦٧٧: من و عشق و مستي عشق بجز اين هنر ندارم
- شماره ٦٧٨: خوش آنکه بعشق تو گرفتار بميرم
- شماره ٦٧٩: تا آتش عشق رخت در جان و دل افروختيم
- شماره ٦٨٠: بشست يار و زلف يار دربندم خوشا حالم
- شماره ٦٨١: نبود اين تنگنا جاي خوشي در غم فرو رفتم
- شماره ٦٨٢: بکوي يار بي پروا گذشتيم
- شماره ٦٨٣: فخر دو عالميم و گداي تو آمديم
- شماره ٦٨٤: از غيب عدم رخت به هستي چو کشيديم
- شماره ٦٨٥: الا يا ايها الساقي بده جامي که مخمورم
- شماره ٦٨٦: بيا اي اشک خونين تا که بر بخت زبون گريم
- شماره ٦٨٧: هر رنج که ميرسد بجانم
- شماره ٦٨٨: اي دل بيا که تا بخدا التجا کنيم
- شماره ٦٨٩: اي دل بيا که بر در ميخانه جا کنيم
- شماره ٦٩٠: کي باشد از جهان بدن سوي جان رويم
- شماره ٦٩١: زين جهان پست بالا ميروم
- شماره ٦٩٢: رفتيم ازين ديار رفتيم
- شماره ٦٩٣: در دل توئي در جان توئي اي مونس ديرينه ام
- شماره ٦٩٤: آنکه کارش با دلست و نيست او را دل منم
- شماره ٦٩٥: آمده ام بدين جهان تا که ز ني شکر برم
- شماره ٦٩٦: بينم چو جمال يار مدهوش شوم
- شماره ٦٩٧: مرا هر چند راني ديگر آيم
- شماره ٦٩٨: ميدمد هر دم خيالت روحي اندر قالبم
- شماره ٦٩٩: از شراب عشق مستي ميکنم
- شماره ٧٠٠: با خيالت شور و مستي ميکنم
- شماره ٧٠١: ما سرمستان مست مستيم
- شماره ٧٠٢: باده در باده مست چون نشوم
- شماره ٧٠٣: چو دل در عشق مي بستم ز خود خود را رها کردم
- شماره ٧٠٤: ناله با اثر هوس دارم
- شماره ٧٠٥: ميتوانم ز آب ديده دشت را دريا کنم
- شماره ٧٠٦: ز تو اي گشاد دلها همه کار بسته دارم
- شماره ٧٠٧: زهر قهر ار تو کني در جامم
- شماره ٧٠٨: از بوي مي عشق برنگ آمده ام
- شماره ٧٠٩: از کش مکش خرد بتنگ آمده ام
- شماره ٧١٠: بيا ساقي بده آن آب گلگون
- شماره ٧١١: بدرد عشق بيدرمان دواي درد من ميکن
- شماره ٧١٢: دل و جان و سينه سازم هدف خدنگ او من
- شماره ٧١٣: گرد جهان گرديده من چون روي تو ناديده من
- شماره ٧١٤: تيغ کشي گاه به آهنگ من
- شماره ٧١٥: يک نگاه از تو و در باختن جان از من
- شماره ٧١٦: زنهار مکن اي جان اين درد مرا درمان
- شماره ٧١٧: از سر وحدت دم زدم هذا جنون العاشقين
- شماره ٧١٨: شور درياي حقايق ز آب چشم ما ببين
- شماره ٧١٩: بهار آمد بهار آمد بهار طلعت جانان
- شماره ٧٢٠: بهار آمد بهار آمد چمن شد پر گل و ريحان
- شماره ٧٢١: اي دواي درد بي درمان من
- شماره ٧٢٢: ميزنم بر صف اغيار جنونست جنون
- شماره ٧٢٣: اي خدا اين درد را درمان مکن
- شماره ٧٢٤: تنم از خاک شد پيدا شود در خاک هم پنهان
- شماره ٧٢٥: نخست آيد بدل پيک شنيدن
- شماره ٧٢٦: جانب دوست ميکشد عشق مرا که همچنين
- شماره ٧٢٧: سوختم از جفات من حق وفا که همچنين
- شماره ٧٢٨: چشم جان را ضياست اين ديوان
- شماره ٧٢٩: بنثر اگر چه توان گوهر سخن گفتن
- شماره ٧٣٠: هر که ميخواهد سخن گستر بود در انجمن
- شماره ٧٣١: بکفافي دلا قناعت کن
- شماره ٧٣٢: ذره درد بر آن مايه درمان بردن
- شماره ٧٣٣: الهي ز عصيان مرا پاک کن
- شماره ٧٣٤: خدايا مرا از من آزاد کن
- شماره ٧٣٥: از هوس بگذر و دل پاک از آلايش کن
- شماره ٧٣٦: در ره دانش بفکر تا بتوان گام زن
- شماره ٧٣٧: سوي ما آ که نباشد سفري بهتر ازين
- شماره ٧٣٨: با دل من جلوه گلزار ميگويد سخن
- شماره ٧٣٩: با دلم گلزار مي گويد سخن
- شماره ٧٤٠: بلبل از گلزار ميگويد سخن
- شماره ٧٤١: عشقم فزون کن عقلم جنون کن
- شماره ٧٤٢: جان ز من مستان دل ببر خون کن
- شماره ٧٤٣: بيابيا که نمانده است صبر در دل من
- شماره ٧٤٤: چاره ها رفت ز دست دل بيچاره من
- شماره ٧٤٥: بر در تو من رو بخاک عجز ناله ميکنم کاي اله من
- شماره ٧٤٦: برون از چار و نه در چار و نه پيداست يار من
- شماره ٧٤٧: اي برون از سراي کون و مکان
- شماره ٧٤٨: نيست چو من واپسي در همه واپسان
- شماره ٧٤٩: گاه شود جلوه گر مهر رخش در کسان
- شماره ٧٥٠: تا نگوئي هست آسان عشق را رهبر شدن
- شماره ٧٥١: تيره شد در چشمم از دنيا بدر بايد شدن
- شماره ٧٥٢: در جهان افکنده اي غوغاي حسن
- شماره ٧٥٣: باغ روي تو روضه رضوان
- شماره ٧٥٤: چه شد گر کفر زلفت شد بلاي دين
- شماره ٧٥٥: زآن دهان حرفي فکندي در ميان
- شماره ٧٥٦: بنشين سرو روانم بنشين
- شماره ٧٥٧: در سرم عشق تو اي يار همانست همان
- شماره ٧٥٨: از وفا نام شنيديم همين است همين
- شماره ٧٥٩: اي بت خوش لقا بيا چشم نزار من به بين
- شماره ٧٦٠: دلي داشتم رفت از دست من
- شماره ٧٦١: بغم خويش دل ما خوش کن
- شماره ٧٦٢: اي باد صبا سلام ياران برسان
- شماره ٧٦٣: يکدمک پيش ما بيا بنشين
- شماره ٧٦٤: اي فتنها انگيخته آخر چه آشوبست اين
- شماره ٧٦٥: رنجيده از من ميگذشت گفتم چه کردم جان من
- شماره ٧٦٦: چه با من ميکند ياران ببينيد آن نگار من
- شماره ٧٦٧: در کف پياله دوش درآمد نگار من
- شماره ٧٦٨: يکره ز خانه مست برا اي نگار من
- شماره ٧٦٩: غم عشقت فزون شد چون کنم چون
- شماره ٧٧٠: غمش غمي نه که از دل بدر توان کردن
- شماره ٧٧١: اي که هم دردي و هم درمان من
- شماره ٧٧٢: اي جان و اي جانان من رحمي بکن بر جان من
- شماره ٧٧٣: اي عمر من اي جان من اي جان و اي جانان من
- شماره ٧٧٤: نوش من نيش مکن دورم از خويش مکن
- شماره ٧٧٥: باز آي جان من و جانان من
- شماره ٧٧٦: مستانه برا گوشه چشمي سوي ما کن
- شماره ٧٧٧: بيا بميکده تأثير را تماشا کن
- شماره ٧٧٨: گذر کن اي صبا در کوي جانان
- شماره ٧٧٩: غم پنهان سمر شد چون کنم چون
- شماره ٧٨٠: بود بدتر ز هر زهري مزيدن
- شماره ٧٨١: بر دل تنگ ما فضاي جهان
- شماره ٧٨٢: در حريم قدس جان را نيست بار از ننگ تن
- شماره ٧٨٣: در دل هر ذره مهر جان ما دارد وطن
- شماره ٧٨٤: از دست من گرفت هوا اختيار من
- شماره ٧٨٥: مهرت بجان بهار دل داغدار من
- شماره ٧٨٦: تا چند بر باطل نهي ايدل مدار خويشتن
- شماره ٧٨٧: منگر تو در روي بتان بهر هواي خويشتن
- شماره ٧٨٨: آرامت از تن ميرود زين شاهدان سيمتن
- شماره ٧٨٩: اي که داري هوس طلعت جانان ديدن
- شماره ٧٩٠: رأي فرزانه چو باشد رخ خوبان ديدن
- شماره ٧٩١: نه چشم آنکه برويش نظر توان کردن
- شماره ٧٩٢: دلا برخيز و پائي بر بساط خودنمائي زن
- شماره ٧٩٣: اي که درد مرا توئي درمان
- شماره ٧٩٤: هجران جانان تا بچند آن يار کو آن يار کو
- شماره ٧٩٥: اي عاقلان ديوانه ام زنجير زلف يار کو
- شماره ٧٩٦: دم بدمش به بين ببين تازه بتازه نو بنو
- شماره ٧٩٧: خبري اي صبا ز يار بگو
- شماره ٧٩٨: اي صبا با يار سنگين دل بگو
- شماره ٧٩٩: جان من سخت دلربائي تو
- شماره ٨٠٠: بر من نيستي کجائي تو