شماره ٥٤٥: شکر لله که شد عيان ره حق
شکر لله که شد عيان ره حق
يافت جانم درين جهان ره حق
پيشتر ز آنکه پا زره ماند
ديد چشم دلم عيان ره حق
در تنم بود مرغ روح قريب
برد او را به آشيان ره حق
در پس پرده ره عيان ديدم
ديدم از رهزنان نهان ره نحق
در طلب خون دل بسي خوردم
نتوان يافت رايگان ره حق
از برونش سؤال مي کردم
بود در جان من نهان ره حق
همه کس را نمي دهند نشان
هست مخصوص عاشقان ره حق
اي بسا عاقلي که آمد و رفت
رو نهان ماند در جهان ره حق
(فيض) در خود بخود سفر ميکن
که ترا در دلست و جان ره حق