دل و جان و سينه سازم هدف خدنگ او من
که مگر شهيد گردم بر هم ز چنگ او من
شدم آتش از غم او که مگر دمي کنم جا
چو درون سنگ آتش بدل چو سنگ او من
پري خيالش آيد ز سرم خرد ربايد
بچه سان رهم ندانم ز خيال شنگ او من
نچنان نهنگ عشقش بدمم فرو کشيده
که خلاصيي توانم ز دم نهنگ او من
تن من چه خاک گردد همه گلستان برويم
که شوم ببوي او من که شوم برنگ او من
اگر او زند به تيرم و گر او زند بسنگم
نروم ز پيش تيرش نجهم ز سنگ او من
بجفاش صلح کردم ببلاش دل نهادم
نکشم ز کوي او پا نرهم ز چنگ او من
همه اوست خير و خوبي همه من نياز و زاري
همه عز و فخر من او همه ننگ و عار او من
دل و دين عمر دادم بهواش (فيض) و رفتم
نگرفته هيچ کامي ز دهان تنگ او من