شماره ٦٢: بيمار زارم درياب درياب
بيمار زارم درياب درياب
جز تو ندارم درياب درياب
در راه عشقت از پا فتادم
رحمي که زارم درياب درياب
دور از رخ تو در خاک و در خون
جان مي سپارم درياب درياب
جان شد خيالي تن شد هلالي
زار و نزارم درياب درياب
با سخت جاني ابرو کماني
افتاده کارم درياب درياب
شد ز اشک خونين رويم منقش
زيبا نگارم درياب درياب
دل شد ز شوق آب بشتاب بشتاب
طاقت ندارم درياب درياب
شد در فراقت نامهربانا
از دست کارم درياب درياب
مشکل که (فيضت) زين غم برد جان
بيمار و زارم درياب درياب