شماره ٤٤٩: اي ز تو در هر دلي نوري دگر
اي ز تو در هر دلي نوري دگر
وز غمت در هر سري شوري دگر
تا برد از چشم بيمارت شفا
هر طرف بنشسته رنجوري دگر
سرمه خاک رهت را منتظر
بر سر هر کوچه کوري دگر
بر سر بازار عشقت دارها
بر سر هر دار منصوري دگر
در خرابات وصالت بادها
تشنه هر باده مخموري دگر
ميکشم تا بار غمهاي تو را
ميبرم از هر غمي روزي دگر
چند باشم زنده در گور فراق
يا بکش يا وصل يا گوري دگر
دورم از خود کردي و گفتي بناز
باش گر از وصل ما دوري دگر
ني همين (فيض) است مهجور از درت
بر سر هر کوست مهجوري دگر