شماره ٢٦٠: عيش دنيا بجز خسان نرسيد
عيش دنيا بجز خسان نرسيد
جز رياضت به عاقلان نرسيد
سود کرد آنکه دل ز دنيا کند
مرد آزاده را زيان نرسيد
گشت بيچاره آنکه دنيا خواست
هر چه را بست دل بآن نرسيد
سود دنيا زيان، زيانش سود
زين دو چيزي بعارفان نرسيد
جان عارف گذشت از دو جهان
دو جهانش بگرد جان نرسيد
از هوا و هوس کسي نگذشت
که بعشرتگه جهان نرسيد
هر که دل در سراي فاني بست
همت کوتهش بآن نرسيد
هر که روزي زياده خواست ز قوت
دست جانش بقوت جان نرسيد
هيچکس سر بنان فرو نارد
که بنانش بآب و نان نرسيد
هر که دنيا بآخرت نفروخت
هم ازين ماند و هم بآن نرسيد
همت هيچکس نشد عالي
که بفضل علوشان نرسيد
نتوان شرح اين معاني (فيض)
نه بديعست گر بيان نرسيد