شماره ٣١١: تن در بلاي عشق دهم هر چه باد باد
تن در بلاي عشق دهم هر چه باد باد
سر در قفاي عشق نهم هر چه باد باد
کاهي دل شکسته من، عشق کهربا
اين که به کهربا بدهم هر چه باد باد
چون در هواي او تن من ذره ذره رفت
جان هم بمهر دوست دهم هر چه باد باد
خود را باو سپارم و تسليم وي شوم
چون عشق گشت پادشهم هر چه باد باد
از جذب شور عشق بيک حمله از دو کون
اندر فضاي دوست جهم هر چه باد باد
در عشق دوست چون قدمم استوار شد
سر در رهش بباد دهم هر چه باد باد
دل برکنم چو (فيض) ز بود و نبود خويش
از ننگ اين وجود رهم هر چه باد باد