اي جان مردم جانان مردم
بادا فدايت صد جان مردم
جان خود چه باشد تا خوانمت جان
بهتر ز جان چيست تو آن مردم
اظهار حاجت پيشت چه حاجت
اي بر تو پيدا پنهان مردم
اي بر تو آسان دشوار هر کس
اي بيتو دشوار آسان مردم
آسان کن اي دوست دشوار ما را
دشوار مپسند آسان مردم
اي بي تو ما را ني سر نه سامان
هم تو سري هم سامان مردم
اي کفر زلف ايمان عشاق
آيات حسنت قرآن مردم
اي زلفت شستت صياد دلها
وي چشم مستت فتان مردم
اي نور و بينش در چشم مردم
در چشم مردم انسان مردم
در جسم مردم هم جان و هم دل
هم جان مردم ايمان مردم
سوز دلم را درد تو سازد
اي درد عشقت درمان مردم
زان شکر لب کامي نيابند
بر لب نيايد تا جان مردم
در مطبخ عشق خونابه دل
مستغيم کرد از خوان مردم
در کعبه وصل بر رسم عيدي
جز جان چه باشد قربان مردم
اي (فيض) را تو آغاز و انجام
هم مبدائي هم پايان مردم