شماره ٣٦٢: غمي هست در دل که گفتن ندارد
غمي هست در دل که گفتن ندارد
شنفتن ندارد نهفتن ندارد
چو گفتن ندارد غم دل چگويم
چگويم غم دل که گفتن ندارد
نهفتن ندارد غم دل چه پوشم
چه پوشم غم دل نهفتن ندارد
شنفتن ندارد غم دل چه پرسي
چه پرسي غم دل شنفتن ندارد
دلم چون غبار از تو دارد چه روبم
چه روبم غباري که رفتن ندارد
شکفتن ندارد دلي کز تو گيرد
دلي کز تو گيرد شکفتن ندارد
چه خوابي بچشمم نيايد چه خسبم
چه خسبم که اين ديده خفتن ندارد
ز درد نهان لب فرو بند اي (فيض)
فرو بند لب را که گفتن ندارد