الا يا ايها الساقي بده جامي که مخمورم
مگر مي وارهاند جان از اين غمهاي پرزورم
الا يا ايها الناصح مکن منعم ز ميخانه
که من موسي و اين ارض مقدس هست چون طورم
الا يا ايها الواعظ تو از تقصير من بگذر
که من در عشق ورزيدن بجان تو که معذورم
اگر رندم و گر رسوا اگر مستم و گر شيدا
اسير عشقم و در مذهب عشاق مغفورم
نه شمع روي او بينم نه گل از گلشنش چينم
نيم پروانه يا بلبل ز بزم وصل او دورم
الا يا ايها الاحباب اغيثوني اغيثوني
که در ظلمت سراي تن غريب و زار و مهجورم
اگر گويم و گر نالم از آن منعم مکن اي (فيض)
که با بيگانه همراز و ز يار آشنا دورم