شماره ٣١٢: هر کجا داغ و درد و غم باشد
هر کجا داغ و درد و غم باشد
کاش بر جان من رقم باشد
نوبنو مرهميست بر دل ريش
درد و داغي که دم بدم باشد
ز آتش عشقم ار بسوزد جان
يا شود شعله دل چو غم باشد
خام افسرده را چو بايد پخت
آتش عشق مغتنم باشد
هر که در عشق ميتواند سوخت
بجهنم رود ستم باشد
دارم اميد آنکه در غم عشق
دل من ثابت القدم باشد
وه که گلزار داغهاي دلم
خوشتر از روضه ارم باشد
هر که در دل نباشدش عشقي
حاصلش حسرت و ندم باشد
(فيض) را بخت اگر کند ياري
در ره عشق حق علم باشد