شماره ٧٢٧: سوختم از جفات من حق وفا که همچنين
سوختم از جفات من حق وفا که همچنين
ز آتش دل گداخت تن جان شما که همچنين
هر که بپرسدت چسان روز شود شب کسان
پرده ز چهره برفکن رو بگشا که همچنين
گويم اگر چسان فتد نور بعالم از رخي
خور منما که همچنان رخ بنما که همچنين
دم ز قيامت ار زنم قامت خود بمن نما
فتنه چگونه ميشود خيز بيا که همچنين
گويم اگر چسان رود جان ز تن از برم برون
جان بتن آيدم چسان در برم آ که همچنين
حرف شکر اگر رود خنده بزير لب بيار
ور ز گهر سخن رود لب بگشا که همچنين
راه سروش بسته شد ناطقه را دهان ببند
کس برسد دگر تو (فيض) باز سرا که همچنين