شماره ٥٨٩: همه عمر بر ره تو رخ خود بخاک سودم
همه عمر بر ره تو رخ خود بخاک سودم
بکمينگه وصالت همه انتظار بودم
بفغان گهي و گاهي بطرب ترانه کردم
که مگر تو رحم آري همه نغمه سرودم
بخيال من که هر دم بره تو ميدهم جان
بگمان تو که هرگز بتو آشنا نبودم
دل و جان و دين و دنيا خرد و صلاح و تقوي
بره تو رفته رفته همه رفت هر چه بودم
چکنم دلم نخواهد ز جهان بجز تو ياري
بيکان يکان نشستم همه را بيازمودم
نرود ز آينه دل سبحات عکس رويت
که بصيقل جمالت دل تيره را زدودم
چو حديث جانفزايت نشنيد گوش جانم
چو تو دلبري نديدم همه را بخود نمودم
شب فرقت تو آمد بدلم هزار عقده
بتو چشم چون گشودم همه عقدها گشودم
دل (فيض) بيخودانه بهواي تست در رقص
که تو شمع و من بگرد سر تو مثال دودم