غزليات - بخش هفتم

شماره ١: فقر ما را مشماريد کم از عالم تيغ
شماره ٢: کنون که ميگذرد عيش چون نسيم زباغ
شماره ٣: کو شعله دردي که بذوق اثر داغ
شماره ٤: ما شهيدانرا وضوئي داده اند از آب تيغ
شماره ٥: نازد بعشق غازه حسن جنون دماغ
شماره ٦: نشه عجزم چو شبنم داد بر طيب دماغ
شماره ٧: نه صورت بوئي و نه رنگيست درين باغ
شماره ٨: نيست پروانه من قابل پهلوي چراغ
شماره ٩: يارب از سر منزل مقصد چسان يابم سراغ
شماره ١٠: اي زعکس نرگست آينه جام مل بکف
شماره ١١: بحث و جدل به آفت جان ميکند طرف
شماره ١٢: تا نميگردد تب و تاب نفسها بر طرف
شماره ١٣: تحقيق را بما و من افتاده اختلاف
شماره ١٤: جاي آنست که بالد گهرشان صدف
شماره ١٥: چه دهد تردد هرزه ات زحضور سير و سفر بکف
شماره ١٦: رستن چه ممکنست زقيد جهان لاف
شماره ١٧: ساز تبختر است اگر مايه شرف
شماره ١٨: عقل را مپسند با عشق جنون پرور طرف
شماره ١٩: نسبت لعل که دارد اينهمه سامان صدف
شماره ٢٠: برخود از ساز شگفتن کي گمان دار عقيق
شماره ٢١: رخ شرمگين تو هيچگه بخيال ما نکند عرق
شماره ٢٢: غير از حيا چه پيش توان برد در عرق
شماره ٢٣: گاه برنگ مايلي گاه ببوي بي نسق
شماره ٢٤: ما سجده حضوريم محو جناب مطلق
شماره ٢٥: اي مژده ئي ديدار تو چون عيد مبارک
شماره ٢٦: ايندم از شرم طلب نيست زبان ما خشک
شماره ٢٧: بسکه بي لعل تو رفت از بزم عيش ما نمک
شماره ٢٨: تا کجا با طبع سرکش سر کند تدبير جنگ
شماره ٢٩: چو غنچه بسکه طپيدم زوحشت دل تنگ
شماره ٣٠: در غبار جسم ميگردد دل غافل هلاک
شماره ٣١: در نظرها معنيم گل ميکند غيرت بچنگ
شماره ٣٢: در ياد جلوه تو که دارد هزار رنگ
شماره ٣٣: رسانده ايم درين عرصه ئي خيال آهنگ
شماره ٣٤: رفت مرآت دل از کلفت آفاق برنگ
شماره ٣٥: شرع هر دين بهره ئي او نيست جز رفع شکوک
شماره ٣٦: غير خاموشي ندارد گفتگوي ما نمک
شماره ٣٧: گر جنون جوشد باين تأثير احسانش زسنگ
شماره ٣٨: گرم نويد کيست سروش شکست رنگ
شماره ٣٩: کعبه دل گرچه دارد تنگ ارکانش زسنگ
شماره ٤٠: گهر محيط تقدسي مکن آبروي حيا سبک
شماره ٤١: مگو پيام وفا جسته جسته دارد رنگ
شماره ٤٢: مغز شد در سر پرشور من از سودا خشک
شماره ٤٣: نام شاهان کز نگين گل کرده کر و فر بچنگ
شماره ٤٤: نشد از حسرت داغت جگرم تنها خشک
شماره ٤٥: يک برگ گل نکرده زرويت بهار رنگ
شماره ٤٦: از شوخي فضولي ما داشت عار وصل
شماره ٤٧: اگر آن نازنين رود بتماشاي رنگ گل
شماره ٤٨: اي از خرامت نقش پا خورشيد تابان در بغل
شماره ٤٩: اي بهار جلوه ات را شش جهت در بار گل
شماره ٥٠: ايجوش بهارت چمن آراي تغافل
شماره ٥١: اي خانه آئينه زديدار تو پر گل
شماره ٥٢: اي فرش خرامت همه جا چون سرما گل
شماره ٥٣: با چنين شوخي نشيند تا بکي بيکار گل
شماره ٥٤: بازآ که بيجمالت طوفان شکسته بر دل
شماره ٥٥: بسکه افتاد است باغ آبرو ناياب گل
شماره ٥٦: برنگي ياس جوشيده است با دل
شماره ٥٧: بلبل الم غنچه کشد بيشتر از گل
شماره ٥٨: به پيري «گشته حاصل از براي من » فراغ دل
شماره ٥٩: تابست ادب نامه من در پر بسمل
شماره ٦٠: تا چشم تو شد ساغر دوران تغافل
شماره ٦١: چيست درين فتنه زار غير ستم در بغل
شماره ٦٢: خواندم خط هر نسخه بايماي تغافل
شماره ٦٣: در چمن گر جلوه ات آرد بروي کارگل
شماره ٦٤: دل آرميده بخون مکش زفسون رنگ و هواي گل
شماره ٦٥: زخم تيغي زتو برداشته ام همچو هلال
شماره ٦٦: زمن عمريست ميگردد جدا دل
شماره ٦٧: زين باغ گذشتيم باحسان تغافل
شماره ٦٨: سعي روزي کاهش است اي بيخبر چشمي بمال
شماره ٦٩: سنگي چو گوهر نبستيم بر دل
شماره ٧٠: عشرت سالگره تا کيت اي غفلت فال
شماره ٧١: عمريست چون گل ميروم زين باغ حرمان در بغل
شماره ٧٢: گاه موج اشک و گاهي گرد افغانست دل
شماره ٧٣: گر چنين جوشاند آثار دوئي ننگش زدل
شماره ٧٤: گر کند طاوس حيرت خانه اسباب گل
شماره ٧٥: محو جنون ساکنم شوربيان در بغل
شماره ٧٦: مي آيد از دشت جنون گردم بيابان در بغل
شماره ٧٧: ميتوان در باغ ديد از سينه افگار گل
شماره ٧٨: ميکند درس رمي از رنگ و بو تکرار گل
شماره ٧٩: نوبهار آرد بامداد من بيمار گل
شماره ٨٠: وفور مال بتاکيد خست است دليل
شماره ٨١: آرزو بيتاب شد ساز بياني يافتم
شماره ٨٢: آرزوئي در گره بستم در يکتا شدم
شماره ٨٣: آمد زگلشن ناز آن جوهر تبسم
شماره ٨٤: آمدم طرح بهار تازه ئي انشا کنم
شماره ٨٥: آني که بيتو من همه جا بي سخن نيم
شماره ٨٦: آه دودآخته ئي ميخواهم
شماره ٨٧: ادب سرشته عجزم مپرس از آئينم
شماره ٨٨: از انفعال عشرت موهوم آگهم
شماره ٨٩: از بسکه چون نگه زتحير لبالبم
شماره ٩٠: از جراحت زار دل چيده است دامان ناله ام
شماره ٩١: از چاک گريبان بدلي راه نکرديم
شماره ٩٢: از خيالت وحشت اندوز دل بي کينه ام
شماره ٩٣: از زندگي بجز غم فردا نمانده ايم
شماره ٩٤: از شوق تو اي شمع طرب بعد هلاکم
شماره ٩٥: از ضعف بسکه در همه جا دير ميرسم
شماره ٩٦: از عزت و خواري نه اميد است نه بيمم
شماره ٩٧: از قاصد دلبر خبر دل طلبيدم
شماره ٩٨: از کتاب آرزو بابي دگر نگشوده ام
شماره ٩٩: از کجا وهم دورنگي بقدح ريخته بنگم
شماره ١٠٠: از کمال سرکشي عاجزترين عالميم
شماره ١٠١: از هرطلبي پيش ندامت گله کردم
شماره ١٠٢: از هوس چون شمع اگر سر بر هوا برداشتم
شماره ١٠٣: ازينحسرت قفس روزي دو مپسنديد آزادم
شماره ١٠٤: ازين صحراي بيحاصل دگر باخود چه بردارم
شماره ١٠٥: اسميم بي مسمي ديگر چه وانمائيم
شماره ١٠٦: اشک شمعي بود يکعمر آبيار دانه ام
شماره ١٠٧: اگر دريا نگيرد خورده بر بيش و کم شبنم
شماره ١٠٨: اگر ساقي زموج باده بندد رشته سازم
شماره ١٠٩: امشب آن مست ناز ميرسدم
شماره ١١٠: اي دل حسرت کمين انتخاب صبحدم
شماره ١١١: ايطرب وجدي که باز آغوش گل واميکنم
شماره ١١٢: اي نرگست حياکده صلح و جنگ هم
شماره ١١٣: باده ندارم که بساغر کنم
شماره ١١٤: باز از جهان حسرت ديدار ميرسم
شماره ١١٥: باز برخود تهمت عيشي چو بلبل بسته ام
شماره ١١٦: باز بيتابانه ايجاد نوائي ميکنم
شماره ١١٧: باز دل مست نوائيست که من ميدانم
شماره ١١٨: با صد حضور باز طلبگارت آمدم
شماره ١١٩: با عشق نه ناميست نه ننگم که برآيم
شماره ١٢٠: باغ هستي نيست جز رنگي که گرداند عدم
شماره ١٢١: باقبال حضورت صد گلستان عيش در چنگم
شماره ١٢٢: با کف خاکستري سوداي اخگر کرده ايم
شماره ١٢٣: پاکم از رنگ هوس تا بسجود آمده ام
شماره ١٢٤: بالي از آزادي افشاندم قفس پيماشدم
شماره ١٢٥: با همه سرسبزي از سامان قدرت عاريم
شماره ١٢٦: با هچکس حديث نگفتن نگفته ام
شماره ١٢٧: پايماليم و فارغ از گله ايم
شماره ١٢٨: باين طاقت نميدانم چه خواهد بود انجامم
شماره ١٢٩: بباغي که چون صبح خنديده بودم
شماره ١٣٠: ببين بساز و مپرس از ترانه ئي که ندارم
شماره ١٣١: بجستجوي خود از سعي بيدماغ گذشتم
شماره ١٣٢: بتحريک نقابش گر شود مايل سرانگشتم
شماره ١٣٣: بحسرت غنچه ام يعني بدل تنگي وطن دارم
شماره ١٣٤: بحيرت خويش را بيگانه اداراک ميسازم
شماره ١٣٥: بدشت بيخودي آوازه شوق جرس دارم
شماره ١٣٦: بدل گردي زهستي يافتم از خويشتن رفتم
شماره ١٣٧: بذوق سجده ئي باز از عدم گلباز مي آيم
شماره ١٣٨: بذوق جستجويت جيب هستي چاک ميسازم
شماره ١٣٩: بر آسمان رسانم و گر بر هوا برم
شماره ١٤٠: پرافشانم چو صبح اما گرفتاري هوس دارم
شماره ١٤١: بر خموشي زده ام فکر خروشي دارم
شماره ١٤٢: بر سينه داغهاي تمنا نوشته ايم
شماره ١٤٣: برق حسني در نظر دارم بخود پيچيده ام
شماره ١٤٤: بر کاغذ آتش زده هر چند سواريم
شماره ١٤٥: برگ خودداري مجوئيد از دل ديوانه ام
شماره ١٤٦: بر ندارد شوخي از طبع ادب تحمير شرم
شماره ١٤٧: برنگ گلشن از فيض حضورت عشرت آهنگم
شماره ١٤٨: برنگ خامه زبس ناتواني اجزايم
شماره ١٤٩: برنگ شمع ممکن نيست سوز دل نهان دارم
شماره ١٥٠: پر نفس ميسوخت ما و من زغيرت تن زدم
شماره ١٥١: پرواز بي نشاني دارد دماغ جاهم
شماره ١٥٢: پروانه شوم يا پر طاوس گشايم
شماره ١٥٣: برون دل نتوان يافت گرد جولانم
شماره ١٥٤: بر يار اگر پيام دل تنگ ميفرستم
شماره ١٥٥: بزور شعله آواز حسرت گرم رفتارم
شماره ١٥٦: بسکه بيروي تو لبريز ندامت بوده ام
شماره ١٥٧: بسکه چون سايه ام از روز ازل تيره رقم
شماره ١٥٨: بسکه چون طاوس پيچيده است مستي در سرم
شماره ١٥٩: بسکه دارد سوختن چون مجمرم در دل مقام
شماره ١٦٠: بسکه در شغل ندامت روز شب جان ميکنم
شماره ١٦١: بسکه در هجر تو فرسود از ضعيفي پيکرم
شماره ١٦٢: بسکه نيرنگت قدح چيده است در انديشه ام
شماره ١٦٣: بسعي ضعف گرفتم زدام خويش بجستم
شماره ١٦٤: بسوداي بهار جلوه ات عمريست گريانم
شماره ١٦٥: بسوداي هوس عمري درين بازار گرديدم
شماره ١٦٦: بصد غبار درين دشت مبتلا شده ام
شماره ١٦٧: بصد گردون تسلسل بست دور ساغر عشقم
شماره ١٦٨: بصد وحشت رفيق آه بي تأثير گرديدم
شماره ١٦٩: بعد ازين از صحبت اين ديو مردم رم کنم
شماره ١٧٠: بعد ازين در گوشه دل چون نفس جا ميکنم
شماره ١٧١: بعرض جوهر طاقت درين محيط خموشم
شماره ١٧٢: بعد کشتن نيز پنهان نيست داغ بسملم
شماره ١٧٣: بعشقت گر همه يکداغ سامان بود در دستم
شماره ١٧٤: بفقر آخر سر و برگ فناي خويشتن گشتم
شماره ١٧٥: بکمين دعوي هستيم که چو شمعش از نظر افگنم
شماره ١٧٦: بکنج نيستي عمريست جاي خويش ميجويم
شماره ١٧٧: بلب حرف طلب دزدم بدل شور هوس سوزم
شماره ١٧٨: بنقش سخت روئيهاي مردم بسکه حيرانم
شماره ١٧٩: بهر جا رفته ام از خويشتن راه تو مي پويم
شماره ١٨٠: بهر زمين که خبرگيري از سواد عدم
شماره ١٨١: بهر طرف که هواي سفر شکست کلاهم
شماره ١٨٢: بهستي از اثر اعتبار مايه ندارم
شماره ١٨٣: بهوس چون پر طاوس چمنها دارم
شماره ١٨٤: بياد نرگس او هر طرف احرام مي بندم
شماره ١٨٥: بي تکلف گر گدا گشتيم و گر سلطان شديم
شماره ١٨٦: بيتو در هر جا جنون جوش ندامت بوده ام
شماره ١٨٧: بيحوصلگي کرد درين بزم کبابم
شماره ١٨٨: بيخودي کردم ز حسن بي حجابش سر زدم
شماره ١٨٩: بيدستگاهيي بود چون شمع در کمينم
شماره ١٩٠: بيدست و پا بخاک ادب نقش بسته ايم
شماره ١٩١: بي شبهه تحقيق نه شخصم نه مثالم
شماره ١٩٢: بي شبهه نيست هستي از بسکه ناتوانيم
شماره ١٩٣: پيش آ که بخواني رقم سينه ريشم
شماره ١٩٤: سرشک بيخودم عيش مي ناب دگر دارم
شماره ١٩٥: بيکس شهيدم خون هم ندارم
شماره ١٩٦: بيگانه نه وضعيم يا آشنائيم
شماره ١٩٧: پيمانه غناکده بيمثاليم
شماره ١٩٨: تا بدريوزه راحت طلبيدن رفتم
شماره ١٩٩: تا جلوه ات پرافشاند از آشيانه چشم
شماره ٢٠٠: شب گردش چشمت قدحي داد بخوابم
شماره ٢٠١: تا چند بهر مرده و بيمار بگريم
شماره ٢٠٢: تا چند زغفلت طرب انديش نشينم
شماره ٢٠٣: تا حسرت سر منزل او برد زجابم
شماره ٢٠٤: تا خامه وار خود را از سعي وانداريم
شماره ٢٠٥: تأخير ندارد خط فرمان نجاتم
شماره ٢٠٦: تا درين باغ گل افشان نمو گرديدم
شماره ٢٠٧: تا دوچار ناز کرد آن نرگس مستانه ام
شماره ٢٠٨: تا سايه صفت آينه از زنگ زدوديم
شماره ٢٠٩: تا دفتر حيرت زرخش تازه کند چشم
شماره ٢١٠: تا کجا بوس کف پايت شود ارزانيم
شماره ٢١١: تا کي ستم کند سر بيمغز بر تنم
شماره ٢١٢: تا مي زجام همت بدمست ميکشم
شماره ٢١٣: تا نفس آب زندگيست هيچ ببو نميرسم
شماره ٢١٤: تحير آينه عالم منثال خودم
شماره ٢١٥: تحير سوخت پروازم فسردن کرد پامالم
شماره ٢١٦: تحير مطلعي سر زد چو صبح از خويشتن رفتم
شماره ٢١٧: تو ميرفتي و من ساز قيامت باز ميکردم
شماره ٢١٨: تو کريم مطلق و من گدا چکني جز اين که نخوانيم
شماره ٢١٩: تيغ آهي بر صف اندوه امکان ميکشم
شماره ٢٢٠: جبهه فکر زخجلت عرق افشان کرديم
شماره ٢٢١: چراغ خامشم حسرت نگاه محفل خويشم
شماره ٢٢٢: جز سوختن بيادت مشق دگر ندارم
شماره ٢٢٣: چشم پوشيدم بر ما و من استغنا زديم
شماره ٢٢٤: چشمش افگنده طرح بيدادم
شماره ٢٢٥: چشم واکردم بچندين رنگ و بو ساغر زدم
شماره ٢٢٦: جغد ويرانه خيال خوديم
شماره ٢٢٧: چکيدنهاي اشکم يا شکست شيشه رنگم
شماره ٢٢٨: چمن طراز شکوه جهان نيرنگم
شماره ٢٢٩: چسان بادوست در دو داغ چندين ساله بنويسم
شماره ٢٣٠: چندين مژه بنشست رگ خواب بچشمم
شماره ٢٣١: جنون از بس قيامت ريخت بر آينه هوشم
شماره ٢٣٢: جنون ذره ام در ساز وحشت سخت تلاشم
شماره ٢٣٣: چنين آفت نصيب از طبع راحت دشمن خويشم
شماره ٢٣٤: چنين ز شرم که گرديد سرنگون جامم
شماره ٢٣٥: چنين کز گردش چشم تو مي آيد بجان انجم
شماره ٢٣٦: چو اشک امشب بسا غر باده نابي گر دارم
شماره ٢٣٧: چو بوي گل بنظرها نقاب نگشودم
شماره ٢٣٨: چو دريا يکقلم موجست شوق بيخودي هوشم
شماره ٢٣٩: چو سايه خاک بسر داغم از غمي که ندارم
شماره ٢٤٠: چو شبنم تا نقاب اعتبار خويش شق کردم
شماره ٢٤١: چو شمع از انفعال آگهي بيتاب ميگردم
شماره ٢٤٢: چو گوهر آخر از تجريد نقش مدعا بستم
شماره ٢٤٣: جولان جنون آخر بر عجر رسا بستم
شماره ٢٤٤: چو ماه نو بچندين حسرت از خود کام ميگيرم
شماره ٢٤٥: چو سرو از ناز برجوي حيا باليدنت نازم
شماره ٢٤٦: چون آينه چندان ببرش تنگ گرفتم
شماره ٢٤٧: چون حباب آندم که سير آهنگ اين دريا شدم
شماره ٢٤٨: چون خامه از ضعيفي افلاک دستگاهم
شماره ٢٤٩: چون سبحه يکدو روز که با هم نشسته ايم
شماره ٢٥٠: چون سپند اظهار مطلب از کجا پيدا کنم
شماره ٢٥١: چون شرار کاغذ امشب عيش خرمن ميکنم
شماره ٢٥٢: چون شمع روزگاري با شعله ساز کردم
شماره ٢٥٣: چون شمع زحمتي که بشبگير ميکشم
شماره ٢٥٤: چون شمع ميروم زخود و شعله قامتم
شماره ٢٥٥: چون طپش در دل نفس دزديده ام
شماره ٢٥٦: چون غنچه در خيال تو هرگاه رفته ايم
شماره ٢٥٧: چون قلم راه تجرد بسکه تنها رفته ايم
شماره ٢٥٨: چون کاغذ آتش زده مهمان بقائيم
شماره ٢٥٩: چون نگه عمريست داغ چشم حيران خوديم
شماره ٢٦٠: چه حاجتست به بند گران تدبيرم
شماره ٢٦١: چه دولت است که من نامت از ادب گيرم
شماره ٢٦٢: چه نيرنگست يارب در تماشاگاه تسخيرم
شماره ٢٦٣: چيزي از خود هر قدم زير قدم گم ميکنم
شماره ٢٦٤: حباب وار که کرد اينقدر گرفتارم
شماره ٢٦٥: حرف داغي لاله سان زير زبان دزديده ام
شماره ٢٦٦: حرفم همه از مغز است از پوست نميگويم
شماره ٢٦٧: حسرتي در دل نماند از بسکه ما وا سوختيم
شماره ٢٦٨: حضور معنيم گم گشت تا دل بر صور بستم
شماره ٢٦٩: حيرت دمد از شوخي گل کردن رازم
شماره ٢٧٠: حيف سازت که منش پرده آهنگ شدم
شماره ٢٧١: خاک بودم آب گشتم گل شدم
شماره ٢٧٢: خاکم بسر که بي تو بگلشن نسوختم
شماره ٢٧٣: خاموشم و بيتابي فرياد تو دارم
شماره ٢٧٤: خاک نميم امروز دي محو باد بوديم
شماره ٢٧٥: خراب راحتم نپسندي اي تعمير آزارم
شماره ٢٧٦: خرمن هستي ببرق وهم عقبي سوختيم
شماره ٢٧٧: خط زناري که من چون سبحه املا ميکنم
شماره ٢٧٨: خلق را نسبت بيگانگي ئي هست بهم
شماره ٢٧٩: خود را بعيش امکان پر متهم نکردم
شماره ٢٨٠: خوشا ذوقي که ازدل عقده گر باز ميکردم
شماره ٢٨١: خوشا عهدي که غم کوس تسلي ميزد و دل هم
شماره ٢٨٢: خونخوردم و زين باغ برنگي نرسيدم
شماره ٢٨٣: خيال آنمژه عمريست در نظر دارم
شماره ٢٨٤: خيز کز درس دوبي سر خط عاري گيريم
شماره ٢٨٥: داغم از کيفيت آگاهي و اوهام هم
شماره ٢٨٦: در آن محفل کيم من تا بگويم اين و آن دارم
شماره ٢٨٧: در تجرد تهمتي ديگر ندوزي بر تنم
شماره ٢٨٨: در جگر صد رنگ طوفان کرده ايم
شماره ٢٨٩: در جنون گر نگسلد پيمان فرمان ناله ام
شماره ٢٩٠: در جيب غنچه بوي بهاريست رنگ هم
شماره ٢٩١: در حسرت آن شمع طرب بعد هلاکم
شماره ٢٩٢: در راه عشق توشه امني نبرده ام
شماره ٢٩٣: در رهت نارفته از خود هر طرف سر ميزنيم
شماره ٢٩٤: در عالم حق شهرت باطل چه فروشم
شماره ٢٩٥: در کارگاه تحقيق غير از عدم نبوديم
شماره ٢٩٦: در گلستاني که محو آن گل خود رو شدم
شماره ٢٩٧: در مکتب تأمل فارغ زصوت و حرفم
شماره ٢٩٨: درين حيرتسرا عمريست افسون جرس دارم
شماره ٢٩٩: دست و پا گم کرده شوق تماشاي توام
شماره ٣٠٠: دل با تو سفر کرد و تهي ماند کنارم
شماره ٣٠١: دلبر شد و من پا بدل سخت فشردم
شماره ٣٠٢: دل حيرت آفرينست هر سو نظر گشائيم
شماره ٣٠٣: دلرا بمستي از من و ما ساده ميکنم
شماره ٣٠٤: دلرا بياد روي کسي ياد ميکنم
شماره ٣٠٥: دليل کاروان اشکم آه سرد را مانم
شماره ٣٠٦: دعوت تنزيه حسن بيمثالي ميکنم
شماره ٣٠٧: دمي چون شمع گر جيب تغافل چاک ميکردم
شماره ٣٠٨: ديده انتظار را دام اميد کرده ايم
شماره ٣٠٩: ديده ئي داري چه ميپرسي زجيب و دامنم
شماره ٣١٠: ديده را باز بديدار که حيران کرديم
شماره ٣١١: ديده مشتاقي از هر مو ببار آورده ام