شماره ٢٤٥: چو سرو از ناز برجوي حيا باليدنت نازم
چو سرو از ناز برجوي حيا باليدنت نازم
چو شمع از سرکشي در بزم دل نازيدنت نازم
همه موج شگفتن ميچکد از چين پيشاني
گلستان حيا در غنچه گي پيچيدنت نازم
گهي از خنده گاهي از تغافل ميبري دلرا
دقائق هاي ناز دلبري فهميدنت نازم
ببازار تمنا گوهر بحر تغافل را
بميزان عياري هر زمان سنجيدنت نازم
زبان شانه ميگويد بزلف فتنه پيرايت
که با اين سرکشيها گرد سر گرديدنت نازم
زشبنم اشک ميريزد صبا اي غنچه برپايت
بحال گريه آشفتگان خنديدنت نازم
بدست مردمان ديده صبح وصل او (بيدل)
گل حيرت زگلزار تماشاچيدنت نازم