شماره ١٥: چه دهد تردد هرزه ات زحضور سير و سفر بکف
چه دهد تردد هرزه ات زحضور سير و سفر بکف
که براه ما نگذشته قدمي زآبله سر بکف
دلت از هوس نزدوده ره معني نگشوده
زجنون سر بهوا مرو چو سحاب دامن تر بکف
ستم است ميل طبيعتت بغبار عالم بي بقا
زمحيط تا قدحت رسد مشکن خمار نظر بکف
زغرور طاقت بي يقين مفروش ما و من آنقدر
که رسي بعرصه امتحان زگداز زهره جگر بکف
کشد از مزاج تو تا بکي در فيض تهمت بستگي
زگشاد عقده دست و دل بد را کليد سحر بکف
تو بهشت نقد حقيقتي باميد نسيه الم مکش
بگذر زعشرت مبهمي که رسد زمان دگر بکف
نه مرا بضاعت و طاقتي نه ترا دماغ مروتي
زنياز پنبه در آستين چه برم بسنگ شرر بکف
بغبار نم زده داشتم دو جهان ذخيره عافيت
چو سحر زدم بفضولي ئي که نه بال ماند و نه پر بکف
بهزار گنج گهر کسي نخرد برات مسلمي
بحقيقت گل اين چمن نرسيده خواجه زر بکف
نه بعزت آنهمه مايلم نه بجاه و رتبه مقابلم
صدف قناعت (بيدلم) زدل شکسته گهر بکف