غزليات
- شماره ١: احسنت و زه اي نگار زيبا
- شماره ٢: جمالت کرد جانا هست ما را
- شماره ٣: بنده يک دل منم بند قباي ترا
- شماره ٤: باز بر عاشق فروش آن سوسن آزاد را
- شماره ٥: باز تابي در ده آن زلفين عالم سوز را
- شماره ٦: مي ده اي ساقي که مي به درد عشق آميز را
- شماره ٧: جاودان خدمت کنند آن چشم سحر آميز را
- شماره ٨: انعم الله صباح اي پسرا
- شماره ٩: ساقيا مي ده که جز مي نشکند پرهيز را
- شماره ١٠: در ده پسرا مي مروق را
- شماره ١١: چند رنجاني نگارا اين دل مشتاق را
- شماره ١٢: مرد بي حاصل نيابد يار با تحصيل را
- شماره ١٣: ساقيا دل شد پر از تيمار پر کن جام را
- شماره ١٤: ساقيا داني که مخموريم در ده جام را
- شماره ١٥: من کيم کانديشه تو هم نفس باشد مرا
- شماره ١٦: نيست بي ديدار تو در دل شکيبايي مرا
- شماره ١٧: اي به بر کرده بي وفايي را
- شماره ١٨: مرحبا مرحبا براي هلالا
- شماره ١٩: اي همه خوبي در آغوش شما
- شماره ٢٠: اي ز عشقت روح را آزارها
- شماره ٢١: اي از بنفشه ساخته بر گل مثالها
- شماره ٢٢: ما باز دگر باره برستيم ز غمها
- شماره ٢٣: فرياد از آن دو چشمک جادوي دلفريب
- شماره ٢٤: از آن مي خوردن عشقست دايم کار من هر شب
- شماره ٢٥: اي لعبت صافي صفات اي خوشتر از آب حيات
- شماره ٢٦: دوش مرا عشق تو از جامه برانگيخت
- شماره ٢٧: اين رنگ نگر که زلفش آميخت
- شماره ٢٨: تا نقش خيال دوست با ماست
- شماره ٢٩: از عشق روي دوست حديثي به دست ماست
- شماره ٣٠: اي مسلمانان مرا در عشق آب بت غير تست
- شماره ٣١: ماهرويا در جهان آوازه تست
- شماره ٣٢: تا گل لعل روي بنمودست
- شماره ٣٣: اين چه جمالست و ناز کز تو در ايام تست
- شماره ٣٤: تا هلاک عاشقان از طره شبرنگ تست
- شماره ٣٥: ماه شب گمرهان عارض زيباي تست
- شماره ٣٦: بر دوزخ هم کفر و هم ايمان تراست
- شماره ٣٧: تا بديدم بتکده بي بت دلم آتشکدست
- شماره ٣٨: اي صنم در دلبري هم دست و هم دستان تراست
- شماره ٣٩: هر زمان از عشق جانانم وفايي ديگرست
- شماره ٤٠: راه عشق از روي عقل از بهر آن بس مشکلست
- شماره ٤١: اي پر در گوش من ز چنگت
- شماره ٤٢: توبه من جزع و لعل و زلف و رخسارت شکست
- شماره ٤٣: زان چشم پر از خمار سرمست
- شماره ٤٤: دوست چنان بايد کان منست
- شماره ٤٥: تا خيال آن بت قصاب در چشم منست
- شماره ٤٦: اي جان جهان کبر تو هر روز فزونست
- شماره ٤٧: اي پيک عاشقان گذري کن به بام دوست
- شماره ٤٨: دارم سر خاک پايت اي دوست
- شماره ٤٩: روي تو اي دلفروز گر نه چو ماهست
- شماره ٥٠: گر تو پنداري که جز تو غمگسارم نيست هست
- شماره ٥١: گر تو پنداري ترا لطف خدايي نيست هست
- شماره ٥٢: کار تو پيوسته آزارست گويي نيست هست
- شماره ٥٣: اي ساقي مي بيار پيوست
- شماره ٥٤: سبب عاشقان نه نيکوييست
- شماره ٥٥: نرگسين چشما به گرد نرگس تو تير چيست
- شماره ٥٦: ماه رويا گرد آن رخ زلف چون زنجير چيست
- شماره ٥٧: عشق بازيچه و حکايت نيست
- شماره ٥٨: اي پسر عشق را شکايت نيست
- شماره ٥٩: هر کرا درد بي نهايت نيست
- شماره ٦٠: چون درد عاشقي به جهان هيچ درد نيست
- شماره ٦١: معشوقه از آن ظريفتر نيست
- شماره ٦٢: جام مي پر کن که بي جام ميم انجام نيست
- شماره ٦٣: جانا بجز از عشق تو ديگر هوسم نيست
- شماره ٦٤: عشق رخ تو بابت هر مختصري نيست
- شماره ٦٥: کار دل باز اي نگارينا ز بازي در گذشت
- شماره ٦٦: سرگران از چشم دلبر دوش چون بر ما گذشت
- شماره ٦٧: زينهار اين يادگار از دست رفت
- شماره ٦٨: عشق ازين معشوقگان بي وفا دل بر گرفت
- شماره ٦٩: هر آن روزي که باشم در خرابات
- شماره ٧٠: تا سوي خرابات شد آن شاه خرابات
- شماره ٧١: چه خواهي کرد قرايي و طامات
- شماره ٧٢: نخواهم من طريق و راه طامات
- شماره ٧٣: گل به باغ آمده تقصير چراست
- شماره ٧٤: اي مستان خيزيد که هنگام صبوحست
- شماره ٧٥: رازي ز ازل در دل عشاق نهانست
- شماره ٧٦: راه فقرست اي برادر فاقه در وي رفتنست
- شماره ٧٧: دوش رفتم به سر کوي به نظاره دوست
- شماره ٧٨: اندر دل من عشق تو نور يقينست
- شماره ٧٩: شور در شهر فگند آن بت زنارپرست
- شماره ٨٠: در کوي ما که مسکن خوبان سعتريست
- شماره ٨١: اي سنايي خواجگي در عشق جانان شرط نيست
- شماره ٨٢: هر که در راه عشق صادق نيست
- شماره ٨٣: ساقيا مي ده که جز مي عشق را پدرام نيست
- شماره ٨٤: در دل آن را که روشنايي نيست
- شماره ٨٥: دان و آگه باش اگر شرطي نباشد با منت
- شماره ٨٦: نگارينا دلم بردي خدايم بر تو داور باد
- شماره ٨٧: معشوق به سامان شد تا باد چنين باد
- شماره ٨٨: دوش يارم به بر خويش مرا بار نداد
- شماره ٨٩: روزي دل من مرا نشان داد
- شماره ٩٠: تا نگار من ز محفل پاي در محمل نهاد
- شماره ٩١: اين نه زلفست آنکه او بر عارض رخشان نهاد
- شماره ٩٢: تا کي کنم از طره تو فرياد
- شماره ٩٣: ايام چو من عاشق جانباز نيابد
- شماره ٩٤: مرا عشق نگارينم چو آتش در جگر بندد
- شماره ٩٥: کسي کاندر تو دل بندد همي بر خويشتن خندد
- شماره ٩٦: آنکس که ز عاشقي خبر دارد
- شماره ٩٧: دلم با عشق آن بت کار دارد
- شماره ٩٨: آنرا که خدا از قلم لطف نگارد
- شماره ٩٩: با من بت من تيغ جفا آخته دارد
- شماره ١٠٠: نور رخ تو قمر ندارد
- شماره ١٠١: آني که چو تو گردش ايام ندارد
- شماره ١٠٢: تا لب تو آنچه بهتر آن برد
- شماره ١٠٣: منم که دل نکنم ساعتي ز مهر تو سرد
- شماره ١٠٤: زلف پر تابت مرا در تاب کرد
- شماره ١٠٥: عاشقي تا در دل ما راه کرد
- شماره ١٠٦: سوال کرد دل من که دوست با تو چه کرد
- شماره ١٠٧: روي خوبت نهان چه خواهي کرد
- شماره ١٠٨: ناز را رويي ببايد همچو ورد
- شماره ١٠٩: اي کم شده وفاي تو اين نيز بگذرد
- شماره ١١٠: صحبت معشوق انتظار نيرزد
- شماره ١١١: عشق آن معشوق خوش بر عقل و بر ادراک زد
- شماره ١١٢: خوبت آراست اي غلام ايزد
- شماره ١١٣: زهي مه رخ زهي زيبا بناميزد بناميزد
- شماره ١١٤: زهي چابک زهي شيرين بناميزد بناميزد
- شماره ١١٥: چه رنگهاست که آن شوخ ديده ناميزد
- شماره ١١٦: دگر گردي روا باشد دلم غمگين چرا باشد
- شماره ١١٧: معشوق که او چابک و چالاک نباشد
- شماره ١١٨: هر دل که قرين غم نباشد
- شماره ١١٩: در مهر ماه زهدم و دينم خراب شد
- شماره ١٢٠: از دوست به هر جوري بيزار نبايد شد
- شماره ١٢١: دل به تحفه هر که او در منزل جانان کشد
- شماره ١٢٢: ما را ز مه عشق تو سالي دگر آمد
- شماره ١٢٣: بر مه از عنبر معشوق من چنبر کند
- شماره ١٢٤: گر شبي عشق تو بر تخت دلم شاهي کند
- شماره ١٢٥: وصال حالت اگر عاشقي حلال کند
- شماره ١٢٦: مردمان دوستي چنين نکنند
- شماره ١٢٧: گر سال عمر من به سر آيد روا بود
- شماره ١٢٨: آفرين بادا بر آن کس کو ترا در بر بود
- شماره ١٢٩: چون دو زلفين تو کمند بود
- شماره ١٣٠: عاشق و يار يار بايد بود
- شماره ١٣١: هزار سال به اميد تو توانم بود
- شماره ١٣٢: روي او ماهست اگر بر ماه مشک افشان بود
- شماره ١٣٣: از هر چه گمان بر دلم يار نه آن بود
- شماره ١٣٤: نور تا کيست که آن پرده روي تو بود
- شماره ١٣٥: با او دلم به مهر و مودت يگانه بود
- شماره ١٣٦: هر کرا در دل خمار عشق و برنايي بود
- شماره ١٣٧: هر زمان از عشقت اي دلبر دل من خون شود
- شماره ١٣٨: اي يار بي تکلف ما را نبيد بايد
- شماره ١٣٩: ترا باري چو من گر يار بايد
- شماره ١٤٠: تا رقم عاشقي در دلم آمد پديد
- شماره ١٤١: لشکر شب رفت و صبح اندر رسيد
- شماره ١٤٢: اقتدا بر عاشقان کن گر دليلت هست درد
- شماره ١٤٣: معشوق مرا ره قلندر زد
- شماره ١٤٤: روزي بت من مست به بازار برآمد
- شماره ١٤٥: هر که در کوي خرابات مرا بار دهد
- شماره ١٤٦: دوش ما را در خراباتي شب معراج بود
- شماره ١٤٧: هر که در عاشقي تمام بود
- شماره ١٤٨: هر که در بند خويشتن نبود
- شماره ١٤٩: هر کو به راه عاشقي اندر فنا شود
- شماره ١٥٠: هر کو به خرابات مرا راه نمايد
- شماره ١٥١: جمع خراباتيان سوز نفس کم کنيد
- شماره ١٥٢: مير خوبان را کنون منشور خوبي در رسيد
- شماره ١٥٣: بيهوده چه شينيد اگر مرد مصافيد
- شماره ١٥٤: عاشق مشويد اگر توانيد
- شماره ١٥٥: هر که او معشوق دارد گو چو من عيار دار
- شماره ١٥٦: اي من غلام عشق که روزي هزار بار
- شماره ١٥٧: جانا ز غم عشق تو من زارم من زار
- شماره ١٥٨: مارا مدار خوار که ما عاشقيم و زار
- شماره ١٥٩: زهي حسن و زهي عشق و زهي نور و زهي نار
- شماره ١٦٠: اي سنايي خيز و در ده آن شراب بي خمار
- شماره ١٦١: زينهار اي يار گلرخ زينهار
- شماره ١٦٢: اي نهاده بر گل از مشک سيه پيچان دو مار
- شماره ١٦٣: هر کرا در دل بود بازار يار
- شماره ١٦٤: چون رخ به سراب آري اي مه به شراب اندر
- شماره ١٦٥: ماهي که ز رخسارش فتنه ست به چين اندر
- شماره ١٦٦: غريبيم چون حسنت اي خوش پسر
- شماره ١٦٧: تا کي از ناموس هيهات اي پسر
- شماره ١٦٨: راحتي جان را به گفتار اي پسر
- شماره ١٦٩: صبح پيروزي برآمد زود بر خيز اي پسر
- شماره ١٧٠: حلقه زلف تو در گوش اي پسر
- شماره ١٧١: باز در دام بلاي تو فتاديم اي پسر
- شماره ١٧٢: ماه مجلس خوانمت يا سرو بستان اي پسر
- شماره ١٧٣: من ترا ام حلقه در گوش اي پسر
- شماره ١٧٤: چون سخنگويي از آن لب لطف باري اي پسر
- شماره ١٧٥: زلف چون زنجير و چون قير اي پسر
- شماره ١٧٦: همواره جفا کردن تا کي بود اي دلبر
- شماره ١٧٧: اي سنايي کفر و دين در عاشقي يکسان شمر
- شماره ١٧٨: اي يوسف حسن و کشي خورشيد خوي خوش سير
- شماره ١٧٩: ساقيا مي ده و نمي کم گير
- شماره ١٨٠: هر زمان چنگ بر کنار مگير
- شماره ١٨١: سکوت معنويان را بيا و کار بساز
- شماره ١٨٢: با تابش زلف و رخت اي ماه دلفروز
- شماره ١٨٣: تا جايزي همي نشناسي ز لايجوز
- شماره ١٨٤: دلبر من عين کمالست و بس
- شماره ١٨٥: چون تو نمودي جمال عشق بتان شد هوس
- شماره ١٨٦: اي من غريب کوي تو از کوي تو بر من عسس
- شماره ١٨٧: اي من غلام روي تو تا در تنم باشد نفس
- شماره ١٨٨: اي ز ما سير آمده بدرود باش
- شماره ١٨٩: اي ز خوبي مست هان هشيار باش
- شماره ١٩٠: اي سنايي دل بدادي در پي دلدار باش
- شماره ١٩١: اي دل اندر نيستي چون دم زني خمار باش
- شماره ١٩٢: اي پسر ميخواره و قلاش باش
- شماره ١٩٣: بامدادان شاه خود را ديده ام بر مرکبش
- شماره ١٩٤: اي سنايي جان ده و در بند کام دل مباش
- شماره ١٩٥: اي جهان افروز دلبر اي بت خورشيد فش
- شماره ١٩٦: دلم برد آن دلارامي که در چاه زنخدانش
- شماره ١٩٧: برخيز و برو باده بيار اي پسر خوش
- شماره ١٩٨: الا اي دلرباي خوش بيا کامد بهاري خوش
- شماره ١٩٩: بر من از عشقت شبيخون بود دوش
- شماره ٢٠٠: چه رسمست آن نهادن زلف بر دوش
- شماره ٢٠١: از فلک در تاب بودم دي و دوش
- شماره ٢٠٢: در عشق تو اي نگار خاموش
- شماره ٢٠٣: دوش تا روز من از عشق تو بودم به خروش
- شماره ٢٠٤: ز جزع و لعلت اي سيمين بناگوش
- شماره ٢٠٥: چون نهي زلف تافته بر گوش
- شماره ٢٠٦: اي جور گرفته مذهب و کيش
- شماره ٢٠٧: آن کژدم زلف تو که زد بر دل من نيش
- شماره ٢٠٨: اي زلف تو تکيه کرده بر گوش
- شماره ٢٠٩: اي بس قدح درد که کردست دلم نوش
- شماره ٢١٠: تا به بستانم نشاندي بر بساط انبساط
- شماره ٢١١: اي زلف تو بند و دام عاشق
- شماره ٢١٢: خويشتن داري کنيد اي عاشقان با درد عشق
- شماره ٢١٣: تا دل من صيد شد در دام عشق
- شماره ٢١٤: از حل و از حرام گذشتست کام عشق
- شماره ٢١٥: تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق
- شماره ٢١٦: من کيستم اي نگار چالاک
- شماره ٢١٧: اي بلبل وصل تو طربناک
- شماره ٢١٨: در زلف تو دادند نگارا خبر دل
- شماره ٢١٩: اي ساقي خيز و پر کن آن جام
- شماره ٢٢٠: هر شب نماز شام بود شاديم تمام
- شماره ٢٢١: بس که من دل را به دام عشق خوبان بسته ام
- شماره ٢٢٢: دلبرا تا نامه عزل از وصالت خوانده ام
- شماره ٢٢٣: برندارم دل ز مهرت دلبرا تا زنده ام
- شماره ٢٢٤: صنما تا بزيم بنده ديدار توام
- شماره ٢٢٥: بسته يار قلندر مانده ام
- شماره ٢٢٦: تا بر آن روي چو ماه آموختم
- شماره ٢٢٧: از همت عشق بافتوحم
- شماره ٢٢٨: دگر بار اي مسلمانان به قلاشي در افتادم
- شماره ٢٢٩: تا من به تو اي بت اقتدي کردم
- شماره ٢٣٠: دستي که به عهد دوست داديم
- شماره ٢٣١: ما عاشق همت بلنديم
- شماره ٢٣٢: خيز تا ما يک قدم بر فرق اين عالم زنيم
- شماره ٢٣٣: خيز تا بر ياد عشق خوبرويان مي زنيم
- شماره ٢٣٤: پسرا خيز تا صبوح کنيم
- شماره ٢٣٥: خيز تا در صف عقل و عافيت جولان کنيم
- شماره ٢٣٦: گفتم از عشقش مگر بگريختم
- شماره ٢٣٧: الا اي ساقي دلبر مدار از مي تهي دستم
- شماره ٢٣٨: من نصيب خويش دوش از عمر خود برداشتم
- شماره ٢٣٩: ترا دل دادم اي دلبر شبت خوش باد من رفتم
- شماره ٢٤٠: تا به رخسار تو نگه کردم
- شماره ٢٤١: به دردم به دردم که انديشه دارم
- شماره ٢٤٢: اي يار سر مهر و مراعات تو دارم
- شماره ٢٤٣: روزي که رخ خوب تو در پيش ندارم
- شماره ٢٤٤: الحق نه دروغ سخت زارم
- شماره ٢٤٥: مي ده پسرا که در خمارم
- شماره ٢٤٦: چو آمد روي بر رويم که باشم من که من باشم
- شماره ٢٤٧: فراق آمد کنون از وصل برخوردار چون باشم
- شماره ٢٤٨: روا داري که بي روي تو باشم
- شماره ٢٤٩: من که باشم که به تن رخت وفاي تو کشم
- شماره ٢٥٠: چو دانستم که گردنده ست عالم
- شماره ٢٥١: اي چهره تو چراغ عالم
- شماره ٢٥٢: در راه عشق اي عاشقان خواهي شفا خواهي الم
- شماره ٢٥٣: مسلم کن دل از هستي مسلم
- شماره ٢٥٤: اي ناگزران عقل و جانم
- شماره ٢٥٥: اي ديدن تو حيات جانم
- شماره ٢٥٦: آمد بر من جهان و جانم
- شماره ٢٥٧: به صفت گر چه نقش بي جانم
- شماره ٢٥٨: تا شيفته عارض گلرنگ فلانم
- شماره ٢٥٩: هر گه که به تو در نگرم خيره بمانم
- شماره ٢٦٠: از عشق ندانم که کيم يا به که مانم
- شماره ٢٦١: دگر بار اي مسلمانان ستمگر گشت جانانم
- شماره ٢٦٢: بي تو يک روز بود نتوانم
- شماره ٢٦٣: روزي من آخر اين دل و جان را خطر کنم
- شماره ٢٦٤: اي مسلمانان ندانم چاره دل چون کنم
- شماره ٢٦٥: بي تو اي آرام جانم زندگاني چون کنم
- شماره ٢٦٦: تا کي ز تو من عذاب بينم
- شماره ٢٦٧: بي صحبت تو جهان نخواهم
- شماره ٢٦٨: اي دو زلفت دراز و بالا هم
- شماره ٢٦٩: اي به رخسار کفر و ايمان هم
- شماره ٢٧٠: لبيک زنان عشق ماييم
- شماره ٢٧١: خورشيد تويي و ذره ماييم
- شماره ٢٧٢: ما را ميفگنيد که ما اوفتاده ايم
- شماره ٢٧٣: دلبرا ما دل به چنگال بلا بسپرده ايم
- شماره ٢٧٤: از پي تو ز عدم ما به جهان آمده ايم
- شماره ٢٧٥: ما کلاه خواجگي اکنون ز سر بنهاده ايم
- شماره ٢٧٦: تا ما به سر کوي تو آرام گرفتيم
- شماره ٢٧٧: چشم روشن بادمان کز خود رهايي يافتيم
- شماره ٢٧٨: رورو که دل از مهر تو بد عهد گسستيم
- شماره ٢٧٩: سر بر خط عاشقي نهاديم
- شماره ٢٨٠: ما فوطه و فوطه پوش ديديم
- شماره ٢٨١: نه سيم نه دل نه يار داريم
- شماره ٢٨٢: آمد گه آنکه ساغر آريم
- شماره ٢٨٣: ما عشق روي آن نگاريم
- شماره ٢٨٤: خيز تا مي خوريم و غم نخوريم
- شماره ٢٨٥: خيز تا دامن ز چرخ هفتمين برتر کشيم
- شماره ٢٨٦: ما قد ترا بنده تر از سرو روانيم
- شماره ٢٨٧: گرچه از جمع بي نيازانيم
- شماره ٢٨٨: ما همه راه لب آن دلبر يغما زنيم
- شماره ٢٨٩: او چنان داند که ما در عشق او کمتر زنيم
- شماره ٢٩٠: باز ماندم در بلايي الغياث اي دوستان
- شماره ٢٩١: سنايي را يکي برهان ز ننگ و نام جان اي جان
- شماره ٢٩٢: مرا عشقت بناميزد بدانسان پروريد اي جان
- شماره ٢٩٣: تماشا را يکي بخرام در بستان جان اي جان
- شماره ٢٩٤: جانا نخست ما را مرد مدام گردان
- شماره ٢٩٥: اي وصل تو دستگير مهجوران
- شماره ٢٩٦: عاشقي گر خواهد از ديدار معشوقي نشان
- شماره ٢٩٧: چون در معشوق کوبي حلقه عاشق وار زن
- شماره ٢٩٨: چنگ در فتراک عشق هيچ بت رويي مزن
- شماره ٢٩٩: جام را نام اي سنايي گنج کن
- شماره ٣٠٠: ساقيا مستان خواب آلوده را بيدار کن
- شماره ٣٠١: خانه طاعات عمارت مکن
- شماره ٣٠٢: قومي که به افلاس گرايد دل ايشان
- شماره ٣٠٣: جواني کردم اندر کار جانان
- شماره ٣٠٤: ز دست مکر وز دستان جانان
- شماره ٣٠٥: همه جانست سر تا پاي جانان
- شماره ٣٠٦: تخم بد کردن نبايد کاشتن
- شماره ٣٠٧: ني ني به ازين بايد با دوست وفا کردن
- شماره ٣٠٨: چيست آن زلف بر آن روي پريشان کردن
- شماره ٣٠٩: جانا ز لب آموز کنون بنده خريدن
- شماره ٣١٠: اي به راه عشق خوبان گام بر ميخواره زن
- شماره ٣١١: اي سنايي در ره ايمان قدم هشيار زن
- شماره ٣١٢: اي برادر در ره معني قدم هشيار زن
- شماره ٣١٣: اي هوايي يار يک ره تو هواي يار زن
- شماره ٣١٤: گر رهي خواهي زدن بر پرده عشاق زن
- شماره ٣١٥: عاشقا قفل تجرد بر در آمال زن
- شماره ٣١٦: خيز اي بت و در کوي خرابي قدمي زن
- شماره ٣١٧: اي رخ تو بهار و گلشن من
- شماره ٣١٨: اي نگار دلبر زيباي من
- شماره ٣١٩: گر کار بجز مستي اسکندر مي من
- شماره ٣٢٠: اي دوست ره جفا رها کن
- شماره ٣٢١: ايا معمار دين اول دل و دين را عمارت کن
- شماره ٣٢٢: اين که فرمودت که رو با عاشقان بيداد کن
- شماره ٣٢٣: اي باد به کوي او گذر کن
- شماره ٣٢٤: غلاما خيز و ساقي را خبر کن
- شماره ٣٢٥: غريب و عاشقم بر من نظر کن
- شماره ٣٢٦: بند ترکش يک زمان اي ترک زيبا باز کن
- شماره ٣٢٧: ساقيا برخيز و مي در جام کن
- شماره ٣٢٨: اي شوخ ديده اسب جفا بيش زين مکن
- شماره ٣٢٩: جانا دل دشمنان حزين کن
- شماره ٣٣٠: چشمکان پيش من پر آب مکن
- شماره ٣٣١: مکن آن زلف را چو دال مکن
- شماره ٣٣٢: اي دل ار مولاي عشقي ياد سلطاني مکن
- شماره ٣٣٣: جانا اگر چه يار دگر مي کني مکن
- شماره ٣٣٤: اي نموده عاشقي بر زلف و چاک پيرهن
- شماره ٣٣٥: صبر کم گشت و عشق روز افزون
- شماره ٣٣٦: اي ماه ماهان چند ازين اي شاه شاهان چند ازين
- شماره ٣٣٧: اي چون تو نديده جم آخر چه جمالست اين
- شماره ٣٣٨: اي رشک رخ حورا آخر چه جمالست اين
- شماره ٣٣٩: خواجه سلام عليک آن لب چون نوش بين
- شماره ٣٤٠: خواجه سلام عليک آن لب چون نوش بين
- شماره ٣٤١: جاويد زي اي تو جان شيرين
- شماره ٣٤٢: اسب را باز کشيدي در زين
- شماره ٣٤٣: اي لعبت مشکين کله بگشاي گوي از آن کله
- شماره ٣٤٤: چون سخن زان زلف و رخ گويي مگو از کفر و دين
- شماره ٣٤٥: گر نشد عاشق دو زلف يار بر رخسار او
- شماره ٣٤٦: اي جهاني پر از حکايت تو
- شماره ٣٤٧: اي شکسته رونق بازار جان بازار تو
- شماره ٣٤٨: اي همه انصاف جويان بنده بيداد تو
- شماره ٣٤٩: خنده گريند همي لاف زنان بر در تو
- شماره ٣٥٠: حلقه ارواح بينم گرد حلقه گوش تو
- شماره ٣٥١: اي شادي و غم ز صلح و جنگ تو
- شماره ٣٥٢: اي مونس جان من خيال تو
- شماره ٣٥٣: اي دريغا گر رسيدي دي به من پيغام تو
- شماره ٣٥٤: موي چون کافور دارم از سر زلفين تو
- شماره ٣٥٥: تا کي از عشوه و بهانه تو
- شماره ٣٥٦: عاشقم بر لعل شکرخاي تو
- شماره ٣٥٧: باز افتاديم در سوداي تو
- شماره ٣٥٨: اي گشته ز تابش صفاي تو
- شماره ٣٥٩: اي کعبه من در سراي تو
- شماره ٣٦٠: تا بديدم زلف عنبرساي تو
- شماره ٣٦١: اي ببرده آب آتش روي تو
- شماره ٣٦٢: باد عنبر برد خاک کوي تو
- شماره ٣٦٣: گر خسته دل همي نپسندي بيار رو
- شماره ٣٦٤: اي خواب ز چشم من برون شو
- شماره ٣٦٥: خه خه اي جان عليک عين الله
- شماره ٣٦٦: اي قوم مرا رنجه مداريد علي الله
- شماره ٣٦٧: اي ز آب زندگاني آتشي افروخته
- شماره ٣٦٨: اي دل اندر بيم جان از بهر دل بگداخته
- شماره ٣٦٩: من نه ارزيزم ز کان انگيخته
- شماره ٣٧٠: اي نقاب از روي ماه آويخته
- شماره ٣٧١: برديم باز از مسلماني زهي کافر بچه
- شماره ٣٧٢: آن جام لبالب کن و بردار مرا ده
- شماره ٣٧٣: ساقيا مستان خواب آلوده را آواز ده
- شماره ٣٧٤: اي من مه نو به روي تو ديده
- شماره ٣٧٥: اي مهر تو بر سينه من مهر نهاده
- شماره ٣٧٦: اي سنايي خيز و بشکن زود قفل ميکده
- شماره ٣٧٧: زهي سروي که از شرمت همه خوبان سرافگنده
- شماره ٣٧٨: از عشق آن دو نرجس وز مهر آن دو لاله
- شماره ٣٧٩: دي ناگه از نگارم اندر رسيد نامه
- شماره ٣٨٠: پر کن صنما هلاقنينه
- شماره ٣٨١: جان جز پيش خود چمانه منه
- شماره ٣٨٢: گر بگويي عاشقي با ما هم از يک خانه اي
- شماره ٣٨٣: سينه مکن گرچه سمن سينه اي
- شماره ٣٨٤: عقل و جانم برد شوخي آفتي عياره اي
- شماره ٣٨٥: اين چه رنگست برين گونه که آميخته اي
- شماره ٣٨٦: اي جان و جهان من کجايي
- شماره ٣٨٧: جانا نگويي آخر ما را که تو کجايي
- شماره ٣٨٨: اي کرده دلم سوخته درد جدايي
- شماره ٣٨٩: از ماه رخي نوش لبي شوخ بلايي
- شماره ٣٩٠: اي لعل ترا هر دم دعوي خدايي
- شماره ٣٩١: اي پيشه تو جفانمايي
- شماره ٣٩٢: اي يوسف ايام ز عشق تو سنايي
- شماره ٣٩٣: آخر شرمي بدار چند ازين بدخويي
- شماره ٣٩٤: بتا پاي اين ره نداري چه پويي
- شماره ٣٩٥: کودکي داشتم خراباتي
- شماره ٣٩٦: اي آنکه به دو لب سبب آب حياتي
- شماره ٣٩٧: غاليه بر عاج برآميختي
- شماره ٣٩٨: باز اين چه عياري را شب پوش نهادستي
- شماره ٣٩٩: تا مسند کفر اندر اسلام نهادستي
- شماره ٤٠٠: اگر در کوي قلاشي مرا يکبار بارستي
- شماره ٤٠١: دلا تا کي سر گفتار داري
- شماره ٤٠٢: آن دلبر عيار من ار يار منستي
- شماره ٤٠٣: يار اگر در کار من بيمار ازين به داشتي
- شماره ٤٠٤: صنما آن خط مشکين که فراز آوردي
- شماره ٤٠٥: اي راه ترا دليل دردي
- شماره ٤٠٦: تا معتکف راه خرابات نگردي
- شماره ٤٠٧: زان خط که تو بر عارض گلنار کشيدي
- شماره ٤٠٨: زهي پيمان شکن دلبر نکوپيمان به سر بردي
- شماره ٤٠٩: دلم بردي و جان بر کار داري
- شماره ٤١٠: روي چو ماه داري زلف سياه داري
- شماره ٤١١: اي آنکه رخ چو ماه داري
- شماره ٤١٢: انصاف بده که نيک ياري
- شماره ٤١٣: در ره روش عشق چه ميري چه اسيري
- شماره ٤١٤: عشق و شراب و يار و خرابات و کافري
- شماره ٤١٥: نگويي تا به گلبن بر چه غلغل دارد آن قمري
- شماره ٤١٦: چرا ز روي لطافت بدين غريب نسازي
- شماره ٤١٧: اي گل آبدار نوروزي
- شماره ٤١٨: اي سنايي چو تو در بند دل و جان باشي
- شماره ٤١٩: لولو خوشاب من از چنگ شد يکبارگي
- شماره ٤٢٠: به درگاه عشقت چه نامي چه ننگي
- شماره ٤٢١: الا اي لعبت ساقي ز مي پر کن مرا جامي
- شماره ٤٢٢: اي پسر گونه ز عشقت دست بر سر دارمي
- شماره ٤٢٣: تا به گرد روي آن شيرين پسر گردم همي
- شماره ٤٢٤: اي چشم و چراغ آن جهاني
- شماره ٤٢٥: اي زبده راز آسماني
- شماره ٤٢٦: تو آفت عقل و جان و ديني
- شماره ٤٢٧: گاه آن آمد بتا کاندر خرابي دم زني
- شماره ٤٢٨: دلم بربود شيريني نگاري سرو سيميني
- شماره ٤٢٩: الا اي نقش کشميري الا اي حور خرگاهي
- شماره ٤٣٠: عاشق نشوي اگر تواني
- شماره ٤٣١: ربي و ربک الله اي ماه تو چه ماهي
- شماره ٤٣٢: برخي رويتان من اي رويتان چو ماهي
- شماره ٤٣٣: صنما چبود اگر بوسگکي وام دهي
- شماره ٤٣٤: گفتي که نخواهيم ترا گر بت چيني
- شماره ٤٣٥: صبحدمان مست برآمد ز کوي