شماره ٢٦٩: اي به رخسار کفر و ايمان هم
اي به رخسار کفر و ايمان هم
وي به گفتار درد و درمان هم
زلف پر تاب تو چو قامت من
چنبرست اي نگار چوگان هم
خيره ماند از لب تو بيجاده
به سر تو که لعل و مرجان هم
از رخ تو دليل اثباتست
عالم عقل را و برهان هم
در ره تو ز رنج کهسارست
بي کناره ز غم بيابان هم
بر سر کوي عاشقي صبرست
ايستاده ذليل و حيران هم
بر دل و جان بنده حکم تراست
اي شهنشاه حسن فرمان هم
چند گويي که از تو برگردم
با همه بازيست و با جان هم؟