شماره ٣٩٧: غاليه بر عاج برآميختي
غاليه بر عاج برآميختي
مورچه از عاج برانگيختي
بر گل سرخ اي صنم دلرباي
رغم مرا مشک سيه بيختي
روز فروزنده به روي و مرا
با شب تاريک برآميختي
اشک رخ من چو عقيق و زرست
تا شبه از سيم درآويختي
با دل من نرد جفا باختي
بر سر من گرد بلا بيختي
