شماره ٢٤٤: الحق نه دروغ سخت زارم
الحق نه دروغ سخت زارم
تا فتنه آن بت عيارم
من پار شراب وصل خوردم
امسال هنوز در خمارم
صاحب سر درد و رنج گشتم
تا با غم عشق يار غارم
قتال ترين دلبرانست
قلاش ترين روزگارم
وز درد فراق و رنج هجرش
از ديده و دل در آب و نارم
با حسن و جمال يار جفتست
با درد و خيال و رنج يارم
با آتش عشق سوزناکش
بنگر که هميشه سازگارم
گر منزل عشق او درازست
شکر ايزد را که من سوارم
در شادي عشق او هميشه
من بر سر گنج صدهزارم
منگر تو بتا بدانکه امروز
چون موي تو هست روزگارم
فردا صنما به دولت تو
گردد چو رخ تو خوب کارم
يک راه تو باش دستگيرم
يک روز تو باش غمگسارم
تا چند سنايي نوان را
چون خر به زنخ فرو گذارم