ديوان سنايي - غزليات - شماره ٢٠٢: در عشق تو اي نگار خاموش

در عشق تو اي نگار خاموش

بفزود مرا غمان و شد هوش

من عشق ترا به جان خريدم

تو مهر مرا به ياوه مفروش

هرگز نشود غمت ز يادم

تو نيز مرا مکن فراموش

شد خواب ز چشم من رميده

تا هست غم توام در آغوش

ما را چه کشي به چشم آهوي

مار ا چه دهي تو خواب خرگوش

آويخته شد دلم نگون سار

همچون سر زلفت از بر دوش

تا آب رخم فراق تو ريخت

آمد دل من ز درد در جوش

تا کي ز تو خواهم استعانت

يک روز حديث بنده بنيوش

گر زهر هلاهل از تو يابم

با ياد تو زهر باشدم نوش

امشب به جهنم ز جور عشقت

گر زان که نجستم از غمت دوش