لسان الغيب
- در توحيد
- مناجات
- سخن در پيروي از شريعت احمدي
- پيروي از آل نبي
- شاهراه حقيقت
- ستايش حضرت رسالت و شاه ولايت
- چشم بصيرت
- پاکبازان
- خودشناسي
- پند و اندرز
- حکايت حال خويش
- ذم ايمان تقليدي
- جهاد با نفس اماره
- پند و اندرز
- سلوک در راه شرع احمدي
- ذم دل بستگي بجهان
- ذم نفس اماره
- ديده بينا
- ترک تعلقات دنيا
- بي اعتباري دنيا
- دوستي با مصطفي و مرتضي(ع)
- احتراز از همنشيني بدان
- شرح حال عطار
- در بيوفائي دنيا
- پند سالک طريقت
- اندرز به دنياپرستان
- سخنان شيخ
- اتصال باهل دل
- مستوري حقيقت نزد اغيار
- دوري از غفلت و ترک دنيا
- ترغيب بخواندن لسان الغيب
- ستايش شاه اولياء علي عليه السلام
- ترغيب بنوشتن لسان الغيب
- ترغيب بزهد از دنيا
- دوري از جهان
- ستايش تارکان دنيا
- توجه بيار و عالم دلدار
- اتصال با معشوق و فنا در او
- مناجات
- نيکوئي با مردم
- نکوهش بدي با مردم
- ترک آزار
- تجلي حق
- احتياج به رهبر در سلوک
- لزوم مراعات شريعت در سلوک طريق فقر
- خطاب بفقيه جاهل
- تفکر در حقيقت انسانيت
- شرح حال شيخ فريدالدين عطار
- اشاره بفقر و درويشي و فنا
- ذم اغنيا و توانگران دنيا
- شرح حال عاشقان حق
- نصيحت عزيزان
- احتياج بارشاد پير در سلوک
- تجليات معشوق
- نصيحت و اندرز
- پند و اندرز
- در جستجوي علم حقيقت
- اشاره بر لسان الغيب
- اشاره بر اينکه در طريق سلوک سالک بايد پيوسته در نياز باشد
- گفتار در بيان آنکه فنا مقدمه بقاست
- در بيان آنکه فقر در معني شاهي است
- صفت مردان حق
- مضمون حديث نبوي صلي الله عليه و آله که الدنيا جيفه وطالبها کلاب
- وصف دانايان رموز الهي
- احتراز از گرد کردن مال
- اشاره به امام ثاني عشر مهدي آل پيغمبر(ص)
- احتراز از مجالست جاهلان و گريز از بدان
- در توبه که باب الابواب سلوک و طريقت است
- خودداري از آزار صاحبدلان
- اشاره بنداي غيبي
- احتراز از مصاحبت بدان و سعي در مجالست اهل دل
- صفت مردان خدا
- سخن در جلوه دلدار
- نصيحت و اندرز سالکان
- ترغيب برياضت
- ترغيب بخودشناسي که مقدمه خداشناسي است
- ترغيب به غيبيت از خود و نيستي که اساس خداشناسي است
- اشاره باينکه سالک را درد بايد تا دوست را شايد
- شکايت از بيوفايان و ددان روزگار
- اظهار تولا باهل بيت اطهار عليهم السلام
- اشاره بظهور سرمدي و کمال معنوي
- اشاره بحقيقت انسان کامل
- اشاره باهل دنيا و غفلت که چشم دلشان نابيناست و از حقيقت بي بهره اند
- در بيان آنکه ياد خدا نشان کمال است و غفلت ازو دليل جهل
- در ذم دنيا که جايگاه بازي شيطان است
- در بيان آنکه پند پيران موجب ترقي انسان بمدارج کمال است
- دراينکه مرگ براي کاملان موجب حيات ابدي است
- در بيان آنکه حقيقت انسان کامل از چشم اغيار مستور است
- در اينکه سخنان شيخ از عالم بينش است
- گفتار در ترک آزار مردم که موجب خشم خداست
- گفتار در وصول بحق و اتصال بعالم الست
- ترغيب بوصل جانان که اساس طريق واصلان است
- در اينکه هر کسي در خور فهم اسرار اوليا نيست
- صفت کاملان
- در اظهار دوستي شاه اوليا علي(ع)
- صفت پاکبازان حقيقت
- سخن در واقفان اسرار جانان
- در اينکه شفقت بر خلق موجب رضاي خداست
- در اينکه دوستي و تولاي مرتضي موجب نجات و رستگاري است
- اظهار تعلق باهل بيت مصطفي و اولاد مرتضي(ع)
- دراينکه صاحبدلان فريفته زخارف دنيا نيستند
- در اينکه بايد از صاحبدلان همت خواست
- در صفت اهل دنيا و ذم آنان
- در اشاره بناصرخسرو علوي ميفرمايد
- گفتار در اينکه شب زنده داران از ذکر شب بجائي رسيده اند
- در بيان اينکه عارفان در کنج خلوت و پاسباني دل بگنج حقيقت رسيده اند
- سخن در اينکه راحت رساندن بخلق سبب دريافت رحمت حق است
- اشاره بکتابهاي منظوم فريدالدين عطار
- اشاره بفقيه سمرقندي که با شيخ عداوت ورزيده و فتوا بسوختن کتاب مظهر داده است
- اشاره بکتاب مظهر که از آثار شيخ بوده است
- اشاره بفقيهي که فتوا بکفر شيخ داده بود
- در اينکه دوستي مرتضي شيوه مردان خداست
- اشاره بکتاب لسان الغيب
- در وصف عارفان که از خود بيزار گشته و با يار پيوسته اند
- در تحريص بعزلت از خلق که سبب وصول بمدارج حقيقت است
- در وصف اهل دنيا که اهل غفلتند
- خطاب بفقيه سمرقندي که کتاب مظهر شيخ را سوزانده بود
- بيان حال خويش و لسان الغيب
- اندرز در قطع تعلق از دنيا
- حکايت از حکيم ناصر خسرو علوي و عزلت او
- خاتمه در وصيت شيخ
- مفتاح الاراده
- در نعت حضرت سيد المرسلين
- آغاز سخن
- در توحيد فرمايد
- در شرح دل فرمايد
- در بيان و شرح عقل فرمايد
- در شرح عشق فرمايد
- در شرح نفس فرمايد
- در بيان مواظبت بر طاعات
- در بيان ايمان و اسلام
- در بيان و شرف علم فرمايد
- در بيان مرد دين و شرح پير فرمايد
- در بيان نمايش و روش و کشش
- در بيان ادب فرمايد
- در بيان خرقه ارادت فرمايد
- در بيان رياضت فرمايد
- در بيان رعايت ادب فرمايد
- در بيان نصيحت و نگاهداشت صحبت
- در تحقيق صحبت فرمايد
- در تحقيق مقامات اهل سلوک
- در بيان اقسام اهل ايمان
- در بيان نيستي و (موتواقبل ان تموتوا)
- در تحقيق و بيان ارواح خاص الخاص
- در توحيد و در بيان آنکه باب توبه نبندد که موجب ختم ولايت نباشد
- در بيان قوتهاي معني
- در بيان مواظبت برياضت و چهار اربعين و کيفيت آن
- در دستور اربعين اول فرمايد
- در بيان اربعين ثاني
- در اربعين ثالث فرمايد
- در بيان دستور اربعين رابع
- در بيان سماع و کيفيت آن
- در بيان شاهد بازي و اينکه شاهد بازي که را مسلم باشد
- در بيان اوليائي که تحصيل کرده باشند و اوليائيکه امي باشند
- در شرح کشف اوليأ
- در مناجات و ختم کتاب فرمايد
- تاريخ نظم کتاب