نخستين قسم را گويند ارادت
که بستانند از اهل سعادت
چنين خرقه ز دست شيخ پوشند
بجان در راه تعظيمش بکوشند
ز دست هيچ کس پوشد نتوان
چنين خرقه يقين در راه اخوان
بترک اسم دارد قسم ثاني
چو درويشي همي بايد که داني
ز دست هر که نيکو حال باشد
عدوي نفس و جاه و مال باشد
توان پوشيدن و شايد نگهداشت
فتوح روزگار خويش انگاشت